Αύξηση ωραρίου, ελάττωση Παιδείας

του Πάνου Βασιλόπουλου

Μια από τις οικονομίες για τη χρεωκοπημένη Ελλάδα, θα προκύψει από την αύξηση του ωραρίου καθηγητών και δασκάλων. Τα «μέσα» κυβερνητικής προπαγάνδας κάνοντας το άσπρο μαύρο δείχνουν τους τεμπέληδες εκπαιδευτικούς να δουλεύουν ελάχιστα σε σχέση με τους Ευρωπαίους συναδέλφους τους , παραποιώντας την αλήθεια και αποσιωπώντας τις ανακοινώσεις των συνδικαλιστικών οργάνων τους.

Από την άλλη δεν γίνεται καμιά μισθολογική-ασύμφορη-σύγκριση με τους υπόλοιπους ευρωπαίους καθηγητές, πολύ δε περισσότερο με τα εκπαιδευτικά συστήματα και το επίπεδο της παιδείας που έχει η πλειοψηφία των κρατών της Ευρωπαϊκής Ένωσης, τα καλά και τα συμφέροντα και εδώ, με σκοπό να διχάζουν τον κόσμο και να στρέφουν τον ένα κατά του άλλου, αποτρέποντας το συνολικό φτύσιμο κατά της χρεωκοπημένης κυβερνητικής πολιτικής.

Η αύξηση του ωραρίου είναι προ των πυλών για τη νέα σχολική χρονιά και πιθανά οι πιο χαιρέκακοι συμπολίτες να ήθελαν οι εκπαιδευτικοί να δουλεύουν 6ήμερο, 12μηνο και 12ωρο καθημερινά, για να βγάλουν το άχτι τους για τους βαθμούς που έπαιρναν στο σχολείο! Πέρα όμως από τη πλάκα το θέμα είναι αρκετά σοβαρό για τη λειτουργία των σχολείων.

Για παράδειγμα το να κάνω 21 αντί για 16 ώρες (μετά από 30 χρόνια υπηρεσίας ) σημαίνει ότι για κάθε τέσσερις Βασιλόπουλους ο ένας …περισσεύει. Έτσι το 25% των καθηγητών ψάχνει κάπου να βρει δουλειά σε κοντινό σχολείο, που και εκεί περισσεύουν ή στις …δημοτικές επιχειρήσεις. Από την άλλη σαν αρχαίος, που θα παραμείνω στο σχολείο σε βάρος των νέων και ικανότερων, για να συμπληρώσω ωράριο θα κάνω χημεία, βιολογία, φυσική, θρησκευτικά και γυμναστική και οτιδήποτε, για να μπορέσω να συμπληρώσω το ωράριό μου. Αυτό φυσικά σε βάρος της επιστημονικότητας που πρέπει να έχει το κάθε μάθημα. Φυσικά αν περιμένει κανείς μετά από 21 ώρες μάθημα να κάνω και εργασίες γραφείου, θα πρέπει να περιμένει πολύ. Με ελαττωμένο προσωπικό στα σχολεία, ιδιαίτερα στην επαρχία, οι διοικητικές, γραφειοκρατικές δουλειές μπαίνουν σε δοκιμασία. Το ότι 21 ώρες μάθημα θέλουν και την αντίστοιχη συγκέντρωση, για να ξέρεις τι λες στα  –ήντα και βάλε, είναι ένα ακόμα μεγάλο θέμα. Ο εκπαιδευτικός δεν μοιάζει με υπάλληλο που βάζει σφραγίδες ή κόβει εισιτήρια.

Παράλληλα ανοίγει ο δρόμος στον εκπαιδευτικό του …δρόμου. Η πληροφορικού θα πρέπει να τρέχει από Αιδηψό, Ιστιαία, Γούβες,  Λίμνη, Μαντούδι γύρω-γύρω, πληρώνοντας βενζίνη με τα 7-8 κατοστάρικα το μήνα, αν έχει αυτοκίνητο. Αλλιώς πληροφορική θα διδάσκει ο διευθυντής. Τώρα, το ότι υπήρχε και ένα σχολείο που το περιεχόμενό του ήταν πολιτιστικά περιβαλλοντικά προγράμματα, βιβλιοθήκες κλπ , δεν θέλω να κοροϊδεύω κανένα. Υπήρχε!

Ήδη τα τμήματα στα σχολεία συρρικνώνονται, σχολεία (λυκειακές τάξεις Αγίας Άννας και πιθανά κι αλλού) κλείνουν, βιβλιοθήκες (Λίμνη) κλείνουν, η κινητικότητα-μετακινήσεις των μαθητών αυξάνει, μαζί με αυτή των καθηγητών τους, με χρήματα που κανείς δεν μπορεί πια να πληρώσει.

Η επόμενη παράμετρος ότι πια διορισμοί γιοκ, αναπληρωτές δεν χρειαζόμαστε πλέον, δημιουργεί ένα τεράστιο κοινωνικό πρόβλημα με τόσες χιλιάδες εκπαιδευτικούς στην ουρά, που μόνο μια …βόμβα σε πορεία εκπαιδευτικών ή κάποια μέθοδος μαζικής εξόντωσης του υπηρετούντος κλάδου, θα τους έδινε ελπίδες για δουλειά.

Όσοι ξέρουν από σχολείο, ξέρουν και το ότι με αυξημένο ωράριο μπορεί να κάνεις οικονομία, αλλά η εκπαίδευση υποβαθμίζεται. Οι αρρωστημένοι εγκέφαλοι του νεοφιλελευθερισμού θα μπορούσαν να σας πουν, ότι σχολείο γίνεται και σε γήπεδα με 50.000 μαθητές να ακούν από τα μεγάφωνα και να βλέπουν στα  μάτριξ των γηπέδων βιντεοπροβολές. Έτσι θα θέλαμε μόνο 50 καθηγητές. Ή ακόμα καλύτερα να έκανε μαθήματα κατευθείαν ο Σίμος από την Υ.Ε.Ν.Ε.Δ. και να καταργούσε όλο το Υπουργείο Παιδείας.

Παράδειγμα ανάπτυξης η Μαδαγασκάρη, που έχει σχολεία μόνο σε ιεραποστολές και μισθούς ένα ευρώ το μήνα (ανά οικογένεια!). Λεφτά υπάρχουν για τους ημετέρους κολλητούς, αλλά για να τάχει ο Μούργος και η Μπουμπούκα. Οι βορειοευβοιώτες θα έχουμε καθηγητή στη Χαλκίδα, γιατρό στην Αθήνα και εφοριακό στον Πειραιά.

Και σίγουρα όλοι όσοι καθόμαστε ήσυχοι, σε λίγο δεν θα έχουμε τίποτα. Ούτε ανάσα!