Γνωριμία με ένα πολύ αποτελεσματικό μέσο …αυτοκτονίας

                                                                 Θεόδωρος Τσιτσόπουλος

                                                                                 Καρδιολόγος

                                                                                 Ιατρός ΕΟΠΥΥ

 Είναι γενικώς αποδεκτό, ότι μετά το 1950 έως σήμερα, έχουν συντελεσθεί μεγάλες αλλαγές στη καθημερινότητα των νεοελλήνων, αλλαγές πολλές ΚΑΙ ποικίλες, ανεξαρτήτως φύλου, ηλικίας επαγγέλματος κλπ. Ήταν αναμενόμενο να αλλάξει ΚΑΙ η καθημερινή μας φυσική δραστηριότητα, η οποία, για τους περισσότερους είναι, σήμερα, ένα ατελείωτο… «καθισιό».

Η σημαντική μείωση της φυσικής δραστηριότητας ακολούθησε—με ακρίβεια μαθηματική—την υιοθέτηση του δυτικού τρόπου ζωής, τη δημιουργία ενός μοντέλου νεοαστικού τοπίου με κυρίαρχο το τσιμέντο, το γυαλί και με αναιμική τη παρουσία ελευθέρων χώρων, την όλο και πλέον συχνή ανάθεση χειρωνακτικών εργασιών σε μετανάστες, την κατάχρηση του αυτοκινήτου ακόμη και για πολύ μικρές αποστάσεις. Ετσι, «μ’ αυτά και μ’ αυτά κι άλλα στραβά κι ανάποδα», φθάσαμε στο 2015, όπου η σωματική απραξία μάς κατατάσσει στους πλέον παχύσαρκους της Ενωμένης Ευρώπης.

Θα προσέξατε, ασφαλώς, τον όρο: «φυσική δραστηριότητα». Έτσι ονομάζομε τη καθημερινή μας κινητικότητα, η οποία, ακριβώς επειδή μας ταιριάζει απολύτως κατά τρόπο φυσικό, βαπτίστηκε «φυσική δραστηριότητα».

Το σώμα μας, όπως όλοι καταλαβαίνομε, κατασκευάστηκε από το Δημιουργό με τη προϋπόθεση και το σκοπό να κινείται. Συνεπώς, η σωματική αδράνεια είναι ασύμβατη με τη φυσιολογία του ανθρώπινου οργανισμού, και, σαν ασύμβατη, κουβαλάει -σιγά-σιγά- πολλά και διάφορα προβλήματα υγείας, τα οποία, με τη σειρά τους, επηρεάζουν τη διάρκεια ΚΑΙ τη ποιότητα τής ζωής μας. Μερικά, μόνο, από αυτά τα…προβληματάκια είναι:

1. νοσήματα της καρδιάς και των αρτηριών (έμφραγμα, εγκεφαλικό επεισόδιο _κλπ)
2. σακχαρώδης Διαβήτης
3. δυσλειτουργία πνευμόνων (δύσπνοια)
4. οστεοπόρωση και κατάγματα
5. παχυσαρκία
6. μειωμένη σωματική αντοχή
7. κάποιες μορφές καρκίνου (στήθους, παχέος εντέρου, προστάτου)

Στην ερώτηση «τι φταίει και…το ρίξαμε στο καθισιό και τη ξάπλα», η πιο συχνή απάντηση είναι «έλλειψη χρόνου».

Όμως, πρώτα ας δούμε τα παρακάτω.

Μετά ας αναρωτηθούμε για την δήθεν έλλειψη χρόνου.

Επιλέγουμε να

1. ανεβαίνουμε την σκάλα και όχι να χρησιμοποιούμε τον ανελκυστήρα
2. αφήνουμε το αυτοκίνητο 100-500 μέτρα μακριά από τη καφετέρια
3. κάνουμε στατικό ποδήλατο ενώ παρακολουθούμε τηλεόραση
4. περπατήσουμε μέχρι τον εφημεριδοπώλη
5. κάνουμε επίσκεψη σε φίλους περπατώντας 1000-2000 μέτρα

Με λίγα λόγια μπορούμε να έχουμε άριστη φυσική δραστηριότητα αν περπατάμε με βήμα λίγο γρήγορο, επί 30-45 λεπτά κάθε ημέρα, πέντε φορές την εβδομάδα, χωρίς να σταματάμε.

Είναι δύσκολο;

Είναι ακατόρθωτο;

Οπωσδήποτε, η αύξηση της σωματικής δραστηριότητας πρέπει να σχεδιάζεται για τον καθένα ξεχωριστά (εξατομίκευση) αναλόγως με την ηλικία, την ύπαρξη κάποιας ασθένειας και άλλων παραγόντων. Χρήσιμη είναι μια συζήτηση με καρδιολόγο ιατρό, ώστε να σχεδιασθεί το πρόγραμμα στις λεπτομέρειές του.

 Συμπέρασμα

Η αύξηση της σωματικής μας δραστηριότητας αποτελεί μία φτηνή αλλά πολύτιμη επένδυση υγείας ΚΑΙ ευεξίας, η οποία προσφέρει χρόνια στη ζωή και ζωή στα χρόνια.

Να είστε βέβαιοι, ότι από τις πρώτες κιόλας εβδομάδες θα καταλάβετε τη διαφορά στη σωματική σας κατάσταση και στη συναισθηματική σας υγεία.

Λοιπόν, σηκωθείτε από κρεβάτια, ξαπλώστρες, καρέκλες, καναπέδες, πολυθρόνες και περπατήστε.

(Αν η τελευταία πρόταση σας θυμίζει κάτι…από τηλεπωλήσεις, θεωρήστε το εντελώς συμπτωματικό και, τέλος πάντων, ταιριαστό με το θέμα μας…)

Καλό Πάσχα