Ο Σύλλογος Γυναικών Ιστιαίας γιορτάζει

There are no slides in this slider.

Αυτή η μάζωξη των γυναικών τα είχε όλα!

Και τιμή στη γυναίκα και τους αγώνες της, και κάτι από αποκριάτικη πλάκα, και ζωντανή μουσική και κεράσματα, εκτός από τα γνωστά που προσφέρονται στο ΟΖΖΥ. Και προεκλογικό κους – κους, αφού σε πολλά τραπεζάκια, ήταν υποψήφιοι τόσο των Δημοτικών όσο και των Περιφερειακών εκλογών.

Αρχικά η Πρόεδρος του Συλλόγου Άννα Καλέμη πήρε το λόγο καλωσορίζοντας και ενημερώνοντας για τις δράσεις του Συλλόγου που θα ακολουθήσουν, μια μονοήμερη εκδρομή στην Ι.Μ.Ειρήνης Χρυσοβαλάντου και στη Λίμνη και άλλη μια εκδρομή στην Σαντορίνη τον Ιούνιο μήνα.

Στη συνέχεια το μικρόφωνο παραχωρήθηκε στην Διευθύντρια του Λυκείου Κ.Μαλάκη η οποία μίλησε για τη γυναίκα με θέμα: “Η γυναίκα από τη σιωπή στο ιστορικό ενσυνείδητο της ανθρωπότητας” και ακολούθως η Φρόσω Θεοχάρη διάβασε ένα ποίημά της Κ.Μαλάκη με θέμα τη γυναίκα.

Το γέλιο όμως έκλεψε η χήρα που έκλεγε τον …φουσκωτό που έχασε! Ακολούθως η φωνή της Στέλλας Στεφανή χαλάρωσε το κοινό που απόλαυσε το ποτό του.

Η εκδήλωση έκλεισε με μουσική και τραγούδι από τη Στέλλα Στεφανή.

Δείτε το video

Διαβάστε ολόκληρη την ομιλία της Κ.Μαλάκη

Η γυναίκα από τη σιωπή στο ιστορικό ενσυνείδητο της ανθρωπότητας

“Ο Καρλ Μαρξ είχε πει: «Την ιστορία την φτιάχνουν οι άνθρωποι, αλλά δεν την φτιάχνουν έτσι όπως θα ήθελαν. Δεν την φτιάχνουν κάτω από περιστάσεις που διαλέγουν οι ίδιοι, αλλά κάτω από τις περιστάσεις στις οποίες βρίσκονται».

Η γυναίκα περισσότερο από όλα τα πλάσματα ζει κι αναπτύσσεται κάτω από περιστάσεις εξαιρετικά ταπεινωτικές που δεν της δίνουν ούτε το δικαίωμα να δημιουργήσει Ιστορία ούτε να διαλέξει τις συνθήκες κάτω από τις οποίες θα υπάρξει.

Ήδη από την αρχαιότητα ζει χάρις την άδεια και τη θέληση του πατέρα της διότι θεωρείτο ένα επιπρόσθετο ανώφελο έξοδο. Ζει χωρίς πολιτικά και κληρονομικά δικαιώματα, χωρίς το δικαίωμα άσκησης δικαιοπραξίας. Ζει στη σκιά του άνδρα, ζει στη σιωπή.

Η γυναίκα όμως ξέρει ότι μες τη σιωπή η σκέψη δυναμώνει κάνει ταξίδια μακρινά γίνεται σύνθετη, κουβάρι και παιχνίδι μες τα χέρια της, έτσι η Πηνελόπη επιλέγει 20 χρόνια τη μοναξιά και τη σιωπή για να αντιμετωπίσει την ασφυκτική πίεση των ευγενών μνηστήρων που θέλουν να γίνουν άρχοντες της χώρας της και πλέκει τη μπόλια της την ημέρα και τη ξηλώνει τη νύχτα. Όταν τελειώσει το υφαντό πρέπει να παραδοθεί αυτή και η χώρα της.

Η Αντιγόνη του Σοφοκλή επιλέγει να θάψει το νεκρό αδελφό της Πολυνείκη παρά την αντίθετη εντολή του Κρέοντα, βασιλιά της Θήβας, γιατί η αγάπη για τον αδελφό της είναι πάνω από τους ανθρώπινους νόμους. Ο Κρέοντας ζητά να κλειστεί σε σπήλαιο και εκεί μέσα στη σιωπή, χωρίς νερό και τροφή να πεθάνει. Το πνεύμα της όμως και το θάρρος της διαπερνάει τη σιωπή και τα σπήλαια και ζει στους αιώνες των αιώνων.

Η ταπεινή Μαρία «ευλογημένη εν γυναιξίν» που παραμένει στο ναό του Σολομώντα για 12 χρόνια στη σιωπή και στην προσευχή επιλέγεται να είναι εκείνη που θα δώσει το Σώμα και το Αίμα στον Υιό του Θεού.

Μες τη σιωπή η σκέψη κάνει διαδρομές σε έρωτες θριαμβικούς, σε αισθήσεις και σε αισθήματα που ξεπερνούν τα σύνορα της γης, σε οδυνηρές αμφισβητήσεις

Έτσι η Κασσιανή αμφισβήτησε τον αυτοκράτορα Θεόφιλο λέγοντάς του « Αλλά και δια γυναικός πηγάζει τα κρείττω» δηλαδή από μια γυναίκα ήρθαν τα καλά και αναφέρεται στη Θεομήτορα που γέννησε το Χριστό, όταν ο Θεόφιλος κατά την τελετή επιλογής νύφης το 830 ή ( 821) απευθύνεται στην Κασσιανή λέγοντας «Ως άρα δια γυναικός ερρύη τα φαύλα» δηλαδή από μια γυναίκα ήρθαν στον κόσμο τα κακά και υπονοεί τις συμφορές που προέκυψαν από την Εύα. Η Κασσιανή δεν επιλέγεται από το Θεόφιλο. Γίνεται η πρώτη ηγουμένη σ’ ένα κοινόβιο που ίδρυσε στα δυτικά της Κωνσταντινούπολης. Η σοφία της σπάει τα τείχη, σπάει τη σιωπή του κοινοβίου και μας ξαφνιάζει ακόμη όπως ξάφνιασε κάποτε το Θεόφιλο.

Ο Απόστολος Παύλος στο κεφάλαιο 3 της επιστολής προς Γαλάτες καταγράφει την κορυφαία άποψη της Χριστιανικής διδασκαλίας που καθορίζει τη θέση της γυναίκας έναντι του άντρα: «Ούκ ένι άρσεν και θήλυ, ούκ ένι δούλος ουδέ ελεύθερος», δηλαδή δεν υπάρχει διάκριση μεταξύ ανδρών και γυναικών.

Οι γυναίκες συνεχίζουν να φτιάχνουν την ιστορία τους αλλά οι συνθήκες και οι περιστάσεις για πολλές χιλιάδες χρόνια ακόμη δεν τις ευνοούν παρά τη νέα οπτική που δίνεται από τον εκφραστή του χριστιανισμού Απόστόλο Παύλο.

Η Πολωνή Μαρία Κιουρί σε συνθήκες κακουχίας αποφοίτησε από το γυμνάσιο και αναγκάστηκε να φύγει για το εξωτερικό για να σπουδάσει, μιας και δεν επιτρέπονταν η φοίτηση γυναικών σε πολωνικά πανεπιστήμια. Με δύο βραβεία Νόμπελ , το Νόμπελ Φυσικής για την έρευνα της στη ραδιενέργεια (1903) και το Νόμπελ Χημείας (1911), τιμωρείται από το Γαλλικό τύπο με αποσιώπηση της απονομής του Νόμπελ Χημείας γιατί συνήψε σχέση, μετά το θάνατο του άντρα της, με τον πρώην μαθητή του.( Πωλ Λανζεβάν). Η επιστήμονας λάμπει , η σιωπή νικιέται.

Η Σιμόν ντε Μπωβουάρ, που συγκαταλέγεται μέσα στην ομάδα των μεγαλύτερων Γάλλων στοχαστών, υποστηρίζει ότι οι γυναίκες έχουν θεωρηθεί ως η παρέκκλιση από το κανονικό, ως η ανωμαλία. Υπόθεση που δυστυχώς δεν έχει ακόμη καταρριφθεί.

Μετά το Β΄ παγκόσμιο πόλεμο η γυναίκα βγαίνει στη παραγωγή γιατί δεν υπάρχουν αρκετά αντρικά χέρια να δουλέψουν στις επιχειρήσεις. Οι στρεβλές υποθέσεις για το ρόλο της αργά και βασανιστικά τουλάχιστον στο Δυτικό κόσμο καταρρίπτονται. Οι δυνατότητες της γυναίκας υπό προϋποθέσεις, δύσκολες βεβαίως, ανθίζουν και διαφαίνονται. Η Μάργκαρετ Θάτσερ, πρωθυπουργός της Βρετανίας, αναφέρει : «Στην πολιτική αν θέλεις να ειπωθεί κάτι, ρώτα έναν άντρα. Αν θέλεις να γίνει κάτι , ρώτα μια γυναίκα». Ωστόσο η παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων των κοριτσιών και των γυναικών ακόμη και σήμερα είναι μια οδυνηρή διαπίστωση. Πάνω από 125.000.000 κορίτσια σε 29 χώρες της Αφρικής και Μέσης Ανατολής υπόκεινται σε γυναικείο γεννητικό ακρωτηριασμό. Η ανεργία πλήττει κυρίως τις γυναίκες, η διακίνηση των γυναικών για εργασία και σεξουαλική εκμετάλλευση παίρνει τρομακτικές διαστάσεις. Οι βαθειά ριζωμένες ανισότητες των φύλων θαρρείς και δεν μπορούν να καταρριφθούν. Η γυναίκα του σήμερα όπως και η γυναίκα της αρχαιότητας ζει στη σκιά.

Η σιωπή είναι ο καμβάς πάνω στον οποίο δραστηριοποιείται η γυναίκα. Άλλοτε τηρείται άλλοτε όχι, άλλοτε μπαίνει σε αυτήν η γυναίκα από επιβολή και άλλοτε από επιλογή. Σε κάθε περίπτωση όμως η οντολογική της υπεροχή γκρεμίζει το πέπλο σιωπής”.