Εκδήλωση στη Λίμνη για τις μαθησιακές δυσκολίες

Με πρωτοβουλία του συλλόγου καθηγητών του Γυμνασίου Λίμνης, πραγματοποιήθηκε τη Τρίτη στις 14 Απρίλη, στο κινηματοθέατρο ΕΛΥΜΝΙΟ, συγκέντρωση -συζήτηση γύρω από το θέμα των μαθησιακών δυσκολιών και της δυσλεξίας.

Ομιλητές ήταν η Παναγιώτα Παντελίδη παιδοψυχολόγος και ο λογοπεδικός Κώστας Νίκου. Οι δυο ειδικοί επιστήμονες φώτισαν στο ακροατήριο τα φαινόμενα των μαθησιακών δυσκολιών και τρόπους παρέμβασης γονιών και σχολείου για να αντιμετωπισθούν.

Ειδικότερα η Παναγιώτα Παντελίδη έθιξε το ζήτημα της έγκαιρης διάγνωσης των μαθησιακών δυσκολιών και τη σημαντικότητα της έγκαιρης παρέμβασης. Οι Μαθησιακές Δυσκολίες είναι ένας γενικός όρος, που αναφέρεται σε μια ομάδα δυσλειτουργιών και εκδηλώνονται με δυσκολίες στην απόκτηση και χρήση της ομιλίας, της ανάγνωσης, της γραφής, της κριτικής σκέψης και της αριθμητικής. Τα παιδιά με μαθησιακές δυσκολίες μπορεί να είναι πανέξυπνα και οι δυσκολίες που παρουσιάζουν, συνάγεται ότι οφείλονται σε δυσλειτουργίες του ΚΝΣ. Επίσης, είναι δυνατόν να εκδηλώνονται συγχρόνως με άλλες μειονεκτικές καταστάσεις (όπως βαρηκοΐα, νοητική υστέρηση, σοβαρές συναισθηματικές ή αναπτυξιακές διαταραχές) ή με εξωτερικές επιρροές (όπως πολιτισμικές διαφορές και ανεπαρκές μοντέλο ανατροφής), καθώς και με δυσκολίες στην μνήμη, στην συγκέντρωση προσοχής και στην συμπεριφορά.

Μελέτες δείχνουν ότι ένα στα τρία παιδιά αντιμετωπίζουν Ειδικές Μαθησιακές Δυσκολίες (Δυσαναγνωσία – Δυσορθογραφία – Δυσαριθμησία), ενώ η Δυσλεξία (δυσκολία σε όλους τους παραπάνω τομείς) εμφανίζεται σε ποσοστό 3-15% σε παιδιά σχολικής ηλικίας, με αναλογία 3:2 αγόρια – κορίτσια.

Ο σκοπός της παρούσας ανακοίνωσης είναι να τονιστεί η μεγάλη σημασία που έχει η πρώιμη αναγνώριση και η έγκαιρη διάγνωση των Μαθησιακών Δυσκολιών σε παιδιά, και η σημαντικότητα της κατάλληλης υποστηρικτικής παρέμβασης σε αυτά, για την καλύτερη εξέλιξή τους. Η μαθησιακή παρέμβαση σε ηλικίες άνω της Ε’ – Στ’ Δημοτικού, μας δίνει περιορισμένα αποτελέσματα, μιας και το παιδί μπαίνει σε ένα εφηβικό στάδιο, που σημαίνει ότι αφενός έχει ήδη σημαντικά ακαδημαϊκά κενά και αφετέρου οι σχολικές υποχρεώσεις έρχονται σε δεύτερη μοίρα, μιας και η εφηβεία χαρακτηρίζεται κυρίως από σεξουαλικές και υπαρξιακές ανησυχίες. Οι γονείς λοιπόν, καλό είναι να κάνουν προληπτικούς ελέγχους στα παιδιά τους, από το νήπιο κιόλας, μέχρι και το τέλος της Β’ Δημοτικού. Η μαθησιακή αξιολόγηση και παρέμβαση μπορεί να γίνει σε ειδικούς παιδαγωγούς, σε παιδοψυχιάτρους και σε παιδοψυχολόγους, είτε στο δημόσιο είτε στον ιδιωτικό φορέα.

Για σύγχρονα προβλήματα μαθησιακών δυσκολιών ο Κος Νίκου παρατηρεί ότι:

Η κατάκτηση της ομιλίας είναι μια αρκετά πολύπλοκη δραστηριότητα, η οποία χρήζει ιδιαίτερης προσοχής. Τα παιδιά συνήθως μπαμπαλίζουν στους 8 μήνες, μιλάνε κάποιες λεξούλες στους 15 μήνες και στους 18 μήνες μικρές φρασούλες. Στα 2.5 έτη μιλάνε σχετικά άνετα, με όλο αυξανόμενο λεξιλόγιο. Ένα παιδί που είχε καθυστέρηση στην κατάκτηση αναπτυξιακών οροσήμων της ομιλίας, ακόμα και αν την παρούσα στιγμή δεν παρουσιάζει πρόβλημα, καλό είναι να του δίδεται ιδιαίτερη προσοχή, εκπαιδευτικά αλλά και ψυχοκοινωνικά. Τα παιδιά με δυσλεξία αποτελούν περίπου το 3-7% του πληθυσμού. Δεν σημαίνει ότι τα παιδιά αυτά δεν θα μάθουν ή δεν μπορούν να διαβάζουν ή να γράφουν. Υπάρχουν διάφοροι βαθμοί δυσκολίας στη δυσλεξία με ποικίλα αποτελέσματα στην μαθησιακή ικανότητα του παιδιού.