Κάλεσμα των Πολιτιστικών Συλλόγων της Βόρειας Εύβοιας, για καλύτερες συνθήκες μετακίνησης στη βόρεια Εύβοια

Δημοσιεύουμε το ανοικτό κάλεσμα που λάβαμε από την Σοφία Λαδά κάτοικο Ταξιάρχη, που απευθύνεται προς τους ενεργούς πολίτες που ενδιαφέρονται για το καλό των παιδιών την Παιδεία, την αγωγή και την φροντίδα γενικότερα του τόπου μας, τους Πολιτιστικούς Συλλόγους της Βόρειας Εύβοιας, καθώς και τους Συλλόγους Γονέων και Κηδεμόνων. Αυτό το κάλεσμα απευθύνεται τόσο σε πολίτες όσο και στην Πολιτεία και συγκεκριμένα προς τα Υπουργεία Συγκοινωνιών και Παιδείας, την  Περιφέρεια Στερεάς Ελλάδας, καθώς και τους Δήμους Ιστιαίας- Αιδηψού και Μαντουδίου -Λίμνης -Αγίας Άννας

«Κάλεσμα όλων των Πολιτιστικών Συλλόγων της Βόρειας Ευβοίας να δράσουμε άμεσα, συλλογικά και αλληλέγγυα στο μείζον θέμα των δικτύων μεταφοράς για όλα τα χωριά, για όλους τους σπουδαστές και τους κατοίκους των χωριών μας.
Γι’ αυτόν τον σκοπό, η Λαδά Σοφία, απλή πολίτης του Ταξιάρχη- Ιστιαία Ευβοίας, που γνώρισε από πρώτο χέρι τις συνθήκες μεταφοράς των παιδιών μέσω των σχολικών λεωφορείων, λόγω της καθημερινής μεταφοράς της με το λεωφορείο στην Ιστιαία, καλώ, την Τοπική Αυτοδιοίκηση των Δήμων Ιστιαίας και Μαντουδίου – Λίμνης – Αγίας Άννας να δράσουμε άμεσα και με ανιδιοτέλεια για όλα τα χωριά μας.

Οι άνθρωποι, ιδιαίτερα μετά τις φωτιές αισθάνονται μόνοι και εγκαταλελειμμένοι από τα κέντρα: αποφάσεων, αγοράς, παιδείας, ιατρικής και πολιτισμού.
Αναφέρω για τις συνθήκες μεταφοράς των παιδιών στην γραμμή Ιστιαίας – Ωρεών – Νέος Πύργος – Ταξιάρχη – Λουτρών Αιδηψού, καθώς και των προβλημάτων μεταφοράς των παιδιών στο χωριό Παπάδες, και την γενικότερη έλλειψη συγκοινωνιών – δικτύων, έκρινα ότι ήταν σωστό να ενημερώσω όλους τους Πολιτιστικούς, όχι μόνο αυτούς που τους αφορά άμεσα το μέλλον των παιδιών και της ευρύτερης Κοινότητας, να μοιραστώ μαζί σας την κατάσταση που επικρατεί με τα μέσα μεταφοράς τόσο στην Δήμο Ιστιαίας αλλά και στον δήμο Μαντουδίου – Λίμνης – Αγίας Άννας.
Ιδιαίτερα μετά τις φωτιές και αντίθετα απ ́ ότι θα περιμέναμε τα ΚΤΕΛ εκτελούν μόνο τα απολύτως απαραίτητα δρομολόγια, με ανύπαρκτες συγκοινωνίες για όλους τους πολίτες σε όλα τα χωριά.
Τα προβλήματα που παρουσιάζονται είναι τα παρακάτω:
– Μείζον θέμα είναι η μεταφορά των παιδιών με τα σχολικά λεωφορεία του Δήμου Ιστιαίας, στην γραμμή Ιστιαίας-Ωρεών- Νέος Πύργος -Ταξιάρχη- Λουτρών Αιδηψού όπου είναι στοιβαγμένα και όρθια, ιδιαίτερα στο μεσημεριανό δρομολόγιο των 2.15 μ.μ, (πραγματικές μαρτυρίες το αποδεικνύουν). Σε ασφυκτικό περιβάλλον, και όρθια τα παιδιά επιστρέφουν στο σπίτι τους, κάτι που είναι και εξαιρετικά επικίνδυνο και για την σωματική τους ακεραιότητα.
– Η τήρηση των δρομολογίων για τα παιδιά της παραπάνω γραμμής δεν τηρείται κανονικά και αρκετές φορές κατά την κρίση του εκάστοτε οδηγού (που μπορεί να του έχουν δώσει να κάνει και άλλο δρομολόγιο), καθυστερούν έως και μισή ώρα τόσο στην πρωινή αναχώρηση από Ταξιάρχη όσο και στην μεσημεριανή από την Ιστιαία. Μπορείτε να σκεφθείτε την δύσκολη κατάσταση των παιδιών τον χειμώνα!
– Η παραπάνω γραμμή χρησιμοποιείται και από πολίτες, που όμως λόγω της κατάστασης δεν ξεπερνάνε τους τρεις ή τέσσερις το μέγιστο.
– Παλαιότερα υπήρχε και λεωφορείο στις 12.30μμ με 13.00μμ για τα παιδιά που σχόλαγαν πιο νωρίς, το οποίο καταργήθηκε διότι οι γονείς έπαιρναν τα παιδιά μόνοι τους. (Οι γονείς για καλό το έκαναν όμως έγιναν αφορμή να καταργηθεί το δρομολόγιο των 12:30 μμ με 13:00 μμ.
– Σε πολύ κοντινή απόσταση από την Ιστιαία, μόλις τρία χιλιόμετρα είναι το χωριό Νεοχώρι. Σε αυτό το χωριό υπήρχε δρομολόγιο σχολικού λεωφορείου με το ΚΤΕΛ αλλά το κατήργησαν διότι οι γονείς πήγαιναν τα παιδιά τους μόνοι τους στα σχολεία, και τα έπαιρναν φυσικά. Αυτό είχε σαν αποτέλεσμα να καταργηθεί η συγκοινωνία και να αφήσουν τρία παιδιά που δεν έχουν την δυνατότητα να πάνε με ταξί ή με αμάξι στα σχολεία, να διανύουν τρία χιλιόμετρα μέσα στον χειμώνα!
Και ναι μεν το ποδήλατο είναι πολύ καλό μέσο άσκησης και ένα οικολογικό μέσο μεταφοράς, όμως όταν έχει ένα παιδί να διανύσει έξι χιλιόμετρα υποχρεωτικά μέσα στον χειμώνα και με αδέσποτα σκυλιά να το κυνηγούν, με τι μυαλό να ασχοληθεί με τα μαθήματά του; Αυτές οι εικόνες μας παραπέμπουν στην δεκαετία του ́50 του ́60 και του ́70 που πήγαιναν τα παιδιά ή με τα πόδια ή με το άλογο στην Ιστιαία για να μάθουν γράμματα ενώ οι πιο τυχεροί νοίκιαζαν δωμάτια στην Κωμόπολη.
Επίσης από την κινητικότητα των γονέων, βλέπουμε ότι λείπει η συμπόνια και η φροντίδα για τα άλλα παιδιά, αυτό που στο εξωτερικό και σε αρκετές περιπτώσεις και στην Ελλάδα λέγεται CarPooling , δηλαδή το να μοιράζεται κανείς το αυτοκίνητό του με άλλους για τα έξοδα της βενζίνης ή να το κάνει εθελοντικά.
– Όταν μπαίνει ένας ηλικιωμένος στο λεωφορείο του ΚΤΕΛ (που είναι σχολικό), δεν του παρέχεται ένα χέρι βοηθείας για να ανέβει (τουλάχιστον από έναν οδηγό παρατηρείται αυτή η έλλειψη κοινωνικής φροντίδας.
–  Ή όταν ζητείται να γίνει μια επιπλέον στάση από αυτή που αφορά τα παιδιά, απλά δεν γίνεται (γιατί είναι σχολικό).
– Από το χωριό των Παπάδων που ανήκει στον Δήμο Μαντουδίου -Λίμνης- Αγίας Άννας (που πλήγηκε από τις φωτιές πέρυσι ) περνούσε ένα και μοναδικό λεωφορείο την Κυριακή, το οποίο το έκοψαν και αυτό.
– Από το χωριό της Κερασιάς που ανήκει στον Δήμο Μαντουδίου- Λίμνης- Αγίας Άννας (πλήγηκε από τις περσινές φωτιές ) – Οι παρακάτω περιοχές των Γουβών , Αγριοβότανου, Ελληνικών και Βασιλικών έχουν πολύ σοβαρά προβλήματα και του λόγου του αληθές:

– Οι κάτοικοι των χωριών Ασμήνι – Πευκί – Γούβες, Αγριοβότανο, Ελληνικά και Βασιλικα, αντιμετωπίζουν τις ίδιες δυσκολίες, ενώ πρόσφατα ( στις 22 Νοεμβρίου του 2022 )στην γραμμή της σχολικής διαδρομής Γούβες -Βασιλικά ευτυχώς αποσύρθηκε λεωφορείο που ΕΓΕΡΝΕ μετά την άρνηση των παιδιών να επιβιβαστούν σε αυτό.
– Ανύπαρκτη η σύνδεση με Ιστιαία -Λίμνη – Ροβιές -Λουτρά Αιδηψού ! (Τόσο η Λίμνη όσο και οι Ροβιές έπαθαν τεράστιες ζημιές, από τις φωτιές).
-Στους Παπάδες, τα παιδιά μεταφέρονται με ταξί στο Μαντούδι, για να κάνουν τα μαθήματά τους σε κοντέινερ, την στιγμή που το χωριό έχει και Νηπιαγωγείο και Δημοτικό. Δεν το συζητούμε ότι κάτι τέτοιο είναι απαράδεκτο τη στιγμή που το χωριό έχει τις δικές του δομές.

Εάν και εφόσον ήθελαν οι σχολικές μονάδες και ο Δήμος να πηγαίνουν τα παιδιά από τα γύρω χωριά στο Μαντούδι, θα έπρεπε να γίνεται από τοπικά σχολικά αυτοκίνητα, και όχι με ταξί ( με κόστος για τον γονέα τα πενήντα ευρώ την εβδομάδα) ή να τους πληρώνει ο Δήμος ή το Κράτος τα έξοδα μεταφοράς.
Εδώ παρατηρείται όμως να μην υπάρχουν κτιριακές δομές, ενώ το χωριό των Παπάδων διαθέτει και Νηπιαγωγείο και Δημοτικό, και θα μπορούσαν να δημιουργηθούν δύο θέσεις εργασίας.
Εναλλακτικά τα γύρω χωριά από το χωριό των Παπάδων (Πρώην πρότυπο Δασικού Χωριού, και υπέροχος προορισμός για χειμερινές και καλοκαιρινές διακοπές, τουλάχιστον πριν τις φωτιές ) θα μπορούσαν να πηγαίνουν τα παιδιά τους στο κοντινότερο Νηπιαγωγείο και Δημοτικό της περιοχής, έτσι ώστε να υπάρχουν θέσεις εργασίας και να μην υποβαθμίζεται ο τόπος. Όμως και για ένα παιδάκι θα έπρεπε να δημιουργείται έτσι και αλλιώς θέση εργασίας για…..να μένει ο κόσμος στα χωριά.
Προβλήματα για τα δρομολόγια που γίνονται στην γραμμή Ιστιαίας – Αθήνας, και επίσης Ιστιαία-Χαλκίδα , και αντίστροφα.
– Δρομολόγια που δεν γίνονται κατά την κρίση των οδηγών, δηλαδή περνούν από κάποια χωριά, όταν πηγαίνουν για Αθήνα και εάν και εφόσον νομίζουν ότι δεν υπάρχουν πολίτες από κάποια χωριά, απλά και μόνο δεν πηγαίνουν. Αποτέλεσμα… να χάνουν πολίτες δρομολόγια τόσο για την Αθήνα όσο και για τα κοντινά χωριά εάν επιθυμούν να μετακινηθούν σε αυτά.
– Γίνονται επικίνδυνα δρομολόγια για Χαλκίδα από τα Ήλια, μέσα από έναν δρόμο που κανονικά είναι κλειστός λόγω κατολισθήσεων!

Λόγοι κατανόησης του τρόπου που λειτουργεί ο Ιδιωτικός Φορέας ΚΤΕΛ 

Το ΚΤΕΛ (ΙΔΙΩΤΙΚΟΣ ΦΟΡΕΑΣ) που λειτουργεί με εξαναγκασμό κατά κάποιον τρόπο, αφού το κόστος κίνησης έχει αυξηθεί, αυξήθηκε η βενζίνη, λόγω της γενικότερης κατάστασης και δεν προβαίνει στο καθήκον που έχει απέναντι στην εξυπηρέτηση του τόπου βάση των Αναγκών των πολιτών .
Το παραπάνω το καταδεικνύουν τα τελευταία γεγονότα όπου το ΚΤΕΛ αποφασίζει αρκετά δρομολόγια μέσω Χαλκίδας για Αθήνα και να διατηρεί μόνο τα πρωϊνά από τα Ferry Boat τόσο από Αθήνα αλλά και από Ιστιαία.
Κρίνουμε ότι είναι σωστό:
– Να υπάρχουν και απογευματινές βάρδιες λεωφορείων διότι υπάρχουν τα απογευματινά φροντιστήρια είτε στην Ιστιαία είτε στο Μαντούδι. Παρατηρείται το φαινόμενο όσοι πηγαίνουν τα παιδιά τους στο Μαντούδι, το πρωί, το απόγευμα να κάνουν τα φροντιστήρια τους στην Ιστιαία. Με αυτόν τον τρόπο οι γονείς χάνουν απίστευτες ώρες να περιμένουν να πάρουν τα παιδιά τους από τις διάφορες δραστηριότητες συν το κόστος της βενζίνης .
– Υπάρχει ανάγκη εξυπηρέτησης όλων των πολιτών όπως είναι οι ηλικιωμένοι που χρειάζονται να κατέβουν στην Ιστιαία στο Κέντρο Υγείας, για φάρμακα, για γιατρούς.
Για τις νοικοκυρές και όλους τους πολίτες που θέλουν να κάνουν τα ψώνια τους ή τις ιατρικές εξετάσεις ή να φέρουν τα παιδιά τους στα απογευματινά φροντιστήρια. Τα παραπάνω εννοείται ότι ισχύουν και για το Μαντούδι.
– Προσέλκυση Οικογενειών για μετεγκατάσταση σε χωριά (για όσους το επιθυμούν αλλά δεν το πράττουν λόγω της έλλειψης τακτικών συγκοινωνιών.
Και όλα αυτά ενώ το 1837 δημιουργήθηκε το Πρώτο Πανεπιστήμιο Αθηνών, με τις ευεργεσίες των Φιλελλήνων του εξωτερικού, σχολεία Θηλέων όπως το Αρσάκειο, και στις επάλξεις και την ανωνυμία εξακολουθεί να παραμένει ο απλός άνθρωπος, ο Κτηνοτρόφος, ο Ρετσινάς, ο Μελισσοκόμος, ο Ντόπιος δηλαδή Γονιός που αγωνίζεται με χίλιους δύο τρόπους να σπουδάσει το παιδί του και επιπλέον είναι Άνεργος μετά τις περσινές φωτιές, σε ένα τοπίο που βγάζει πίκρα πολλές φορές και ένα Γιατί;
Τα μέσα μαζικής μεταφοράς χρειάζεται να αναπτυχθούν από την Τοπική Αυτοδιοίκηση. Όταν για 400- 600 έτη τουρκοκρατίας, και Φραγκοκρατίας η Τοπική αυτοδιοίκηση δρούσε αυτόνομα και δεν περίμενε να λύσει προβληματικές καταστάσεις όπως την δημιουργία ενός δρόμου, ενός γεφυριού και άλλων καθημερινών αναγκών, θα πρέπει να προβληματιστούμε για το τι γίνεται στις μέρες μας.
Επίσης όλοι οι πολίτες είχαν 4 μεροκάματα διαθέσιμα τον χρόνο για το καλό της Κοινότητας! Έτσι και εμείς χρειάζεται να δράσουμε με Ομόνοια, Αλληλέγγυα και να αναγνωρίσουμε το ΓΙΑΤΙ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ ΝΑ ΤΟ ΚΑΝΟΥΜΕ.
Χρειάζεται να ξεφύγουμε από την αγανάκτηση και να δουλέψουμε όλοι μαζί για μία αλλαγή.
Η πανέμορφη Βόρεια Εύβοια μας καλεί, ιδιαίτερα μετά τις φωτιές να φτιάξουμε δίκτυα επικοινωνίας μεταξύ μας, μέσω των Πολιτιστικών Συλλόγων, δικτύων μεταφοράς, ενίσχυση της Πολιτιστικής Συνείδησης και το κυριότερο ένα ασφαλές περιβάλλον για τα παιδιά. Οι Πολιτιστικοί Σύλλογοι είναι φάροι Ένωσης, και Αλληλεγγύης. Οι χοροί και ο Πολιτισμός μας ενώνει, η Θρησκεία μας ενώνει, η Γλώσσα μας, η Παιδεία μας και φυσικά η φροντίδα μας για την Φύση και ότι την περιβάλλει.