Ένωση Ιδιωτικών Υπαλλήλων Χαλκίδας :”28 Νοέμβρη απεργούμε για τις δικές μας ανάγκες”

ΒΑΖΟΥΜΕ ΜΠΡΟΣΤΑ ΤΙΣ ΔΙΚΕΣ ΜΑΣ ΑΝΑΓΚΕΣ ΚΑΙ ΟΧΙ ΤΑ ΚΕΡΔΗ ΤΩΝ ΛΙΓΩΝ

28 ΝΟΕΜΒΡΗ – ΠΛΑΤΕΙΑ ΑΓΟΡΑΣ, ΧΑΛΚΙΔΑ, 11ΠΜ

Συνάδελφε, Συναδέλφισσα,

Έχεις πολλούς λόγους, να σηκώσεις το κεφάλι, να ξεπεράσεις τους φόβους σου μέσα από την συμμετοχή σου στο κλαδικό σωματείο, την Ένωση Ιδιωτικών Υπαλλήλων Χαλκίδας, να ενώσεις τη φωνή σου με το συνάδελφο από τον ίδιο χώρο δουλειάς αλλά και κάθε χώρο δουλειάς στο εμπόριο που αντιμετωπίζουμε την ίδια ζωή.

Απαντάμε με απεργία στις 28 Νοέμβρη στην εργοδοσία που μας θέλει σκλάβους αλλά και σ’ αυτούς που την εξυπηρετούν και τους στρώνουν το δρόμο, την Κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ και τους υπόλοιπους που βάζουν πλάτη στην εργοδοσία σε βάρος των εργαζομένων.

Η Κυβέρνηση έχει βαλθεί να μας πείσει ότι ανοίγει το δρόμο για την εφαρμογή των Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας. Μα αν είναι έτσι γιατί αρνήθηκε να ψηφήσει την πρόταση νόμου των 530 συνδικάτων για κατώτερο μισθό 751€, επαναφορά των κλαδικών συμβάσεων και κατάργηση όλων των αντεργατικών νόμων που τσεκουρώνουν τα δικαιώματά μας;

Τι κάνει στην πραγματικότητα η Κυβέρνηση που εξυπηρετεί την εργοδοσία;

Βάζει σε εφαρμογή το νόμο Βρούτση (πλέον Αχτζιόγλου – Βρούτση) που προβλέπει ο κατώτατος μισθός να διαμορφώνεται με υπουργική απόφαση, ανάλογα με την «παραγωγικότητα» και την «ανταγωνιστικότητα» και όχι με ελεύθερες συλλογικές διαπραγματεύσεις των συλλογικών οργάνων των εργαζομένων.
Μιλάει για αύξηση 30 ευρώ μικτά το μήνα αλλά ταυτόχρονα στον προϋπολογισμό του 2019 λέει: α) ότι θα κατεβάσει το αφορολόγητο στα 5.000, γιατί σύμφωνα με τα στοιχεία τους το κατώφλι της «επίσημης φτώχειας» είναι τα 4.560€ το χρόνο… β) κόβει από το επίδομα ενοικίου των φτωχών νοικοκυριών γ) κόβει από την επιδότηση για αγορά συνταγογραφούμενων φαρμάκων, δ) κόβει από το πρόγραμμα για τα σχολικά γεύματα, ε) κόβει από το πρόγραμμα δημιουργίας νέων μονάδων προσχολικής εκπαίδευσης και νηπιαγωγείων.

Δηλαδή λέει ότι θα δώσει 1 αλλά από την άλλη τσέπη μας κλέβει 10!

Την ίδια ώρα, δίνει στους ομίλους κρατική επιδότηση του συνόλου των ασφαλιστικών εισφορών για νέους μισθωτούς έως 24 ετών και μειώνει τη φορολόγηση των μεγάλων ομίλων από το 29% στο 25% σε βάθος τετραετίας.

Χέρι – χέρι Κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ, μαζί με τη ΝΔ, ΠΑΣΟΚ και παρατρεχάμενους, μαζί με τον ΣΕΒ και την ΕΣΕΕ μιλάνε για την επαναφορά στην «κανονικότητα». Σημειώνουν πως ακόμα και μέσα στην κρίση τομείς του εμπορίου όπως μεγάλες αλυσίδες, ΣΜ κλπ «κατάφεραν ν’ αναπτυχθούν, να σημειώσουν άνοδο στα κέρδη τους». Πώς το κατάφεραν αυτό το ξέρεις πολύ καλά…

Το ξέρει κάθε εργαζόμενος του Lidl τι σημαίνει «καλύτερος εργοδότης» όταν τρέχει για να πιάσει τους στόχους της ημέρας, με την εντατικοποίηση και την κούραση να αποτυπώνονται στην υγεία του.
Το ξέρει κάθε εργαζόμενος και στα ΣΜ που αναγκάζεται να δουλέψει με 4ωρο και 6ωρο, γιατί έτσι κερδίζει περισσότερα ο εργοδότης. Το ξέρει κάθε εργαζόμενος στα ΣΜ που τρέχει από το ταμείο στα ράφια και από εκεί στην αποθήκη.
Το ξέρει κάθε εργαζόμενος στους τοπικούς μεγαλεμπόρους της Χαλκίδας που πάει να βρει τα ένσημά του και διαπιστώνει ότι δουλεύει ανασφάλιστος… Κάθε εργαζόμενος που μετά από 10 και πλέον χρόνια δουλειάς βρέθηκε στο δρόμο χωρίς ούτε καν αποζημίωση.
Το ξέρει κάθε εργαζόμενος στο εμπόριο που αρχικά του είπαν «ότι οι Κυριακές πληρώνονται, ότι είναι μόνο 7 το χρόνο» και άλλα τέτοια όμως βλέπει ότι στο τέλος του μήνα ούτε ο μισθός του έχει φτάσει, αλλά του περισσεύουν η κούραση και οι ώρες μακριά από την οικογένειά του…

Τόσο στην κρίση τους όσο και στην ανάπτυξη τους εμείς οι χιλιάδες εργαζόμενοι στο εμπόριο πληρώνουμε το τίμημα μιας ανελέητα αντιλαϊκής πολιτικής για να παραμείνουν ανέγγιχτα τα κέρδη της μεγαλοεργοδοσίας. Παραμένει ακόμα εδώ η ίδια κόλαση μες στους χώρους εργασίας με τις ατομικές συμβάσεις, ευέλικτες εργασιακές σχέσεις, δουλεμπορικά, εντατικοποίηση, δουλειά και τις Κυριακές, ανύπαρκτα μέτρα υγείας και ασφάλειας, εξαγορές, θανατηφόρα εργατικά ατυχήματα, συγχωνεύσεις, λουκέτα, απολύσεις. Παραμένει η ακρίβεια, η υπερφορολόγηση, οι πλειστηριασμοί πρώτης κατοικίας, η ανύπαρκτη δημόσια υγεία και περίθαλψη, η ανύπαρκτη δημόσια παιδεία.

Δεν ανεχόμαστε πλέον αυτή τη ζωή για εμάς και τα παιδιά μας! Οργανώνουμε την πάλη μας μέσα από την Ένωση Ιδιωτικών Υπαλλήλων, ανοίγουμε συζήτηση σε κάθε χώρο δουλειάς, μέσα από το σωματείο μας οργανώνουμε πρωτοβουλίες για τα ζητήματά μας.

Κάνε στην άκρη όσους σου βάζουν εμπόδια, όσους κάνουν τις πλάτες στη εργοδοσία. Αυτούς που στήνουν σωματεία – σφραγίδα, αυτούς που θέλουν σωματεία με διευθυντάδες και προϊσταμένους για να ελέγξουν τους συσχετισμούς στο Εργατικό Κέντρο και τα τριτοβάθμια όργανα. Τις πλειοψηφίες σε ΓΣΕΕ και Ομοσπονδία Ιδιωτικών Υπαλλήλων που κάνουν ό,τι μπορούν για να διασπάσουν τον ενιαίο αγώνα των εργαζομένων, δίνουν τα χέρια με την εργοδοσία για να συνεχιστεί το καθεστώς γαλέρας στους χώρους δουλειάς. Σύρθηκαν στην απόφαση για απεργία κάτω από την πίεση εκατοντάδων σωματείων, εργατικών κέντρων και ομοσπονδιών που έβγαλαν μπροστά τις διεκδικήσεις τους. Είναι αυτοί που βάζουν τη λογική του συμβιβασμού μέσα στο κίνημα, να θεωρήσουμε περασμένα – ξεχασμένα ό,τι μας έκλεψαν στην περίοδο της κρίσης, «αρκεί να μην προχωρήσουν άλλο»…

Δεν περιμένουμε, δεν «μασάμε» σε ψέματα και αυταπάτες. Βγαίνουμε μπροστά με τις δικές μας ανάγκες! ΠΑΛΕΥΟΥΜΕ ΓΙΑ:

Νομοθετική κατοχύρωση της Κυριακάτικης αργίας. Η Κυριακή να είναι υποχρεωτική αργία για όλα τα καταστήματα. Να καταργηθούν όλοι οι νόμοι και οι διατάξεις που απελευθερώνουν το ωράριο.
Κατάργηση των νόμων των μνημονίων που τσακίζουν τις εργασιακές σχέσεις. Κανένας εργαζόμενος κάτω από 751 ευρώ!
Μέτρα υγείας και ασφάλειας στους χώρους δουλειάς. Καθορισμός καθηκόντων και πόστων για κάθε εργαζόμενο, τήρηση των ρεπό και των διαλλειμάτων, κατάργηση των σπαστών ωραρίων των εργαζομένων σε καταστήματα που έχουν συνεχές ωράριο λειτουργίας.
Απαιτούμε να αποδεσμευτεί η χώρας μας από τους ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς του ΝΑΤΟ και της ΕΕ. Δεν ανεχόμαστε να είμαστε ένα τεράστιο αμερικανονατοικό στρατόπεδο και ταυτόχρονα μαγνήτης σε κάθε ιμπεριαλιστική επίθεση.