Το εντυπωσιακό τέμπλο της Αγίας Τριάδας στη Στροφυλιά και τα εξωκλήσια της

Από την περιοχή της Στροφυλιάς κατά την πάροδο των χρόνων πέρασαν φύλλα Αβάντων Ελόπων και Ιώνων, Ρωμαίοι έποικοι και αργότερα Βυζαντινοί που δημιούργησαν οικισμούς με τις ονομασίες Λεβάχι, Παλαιοχώρι, Παζαράκια, Προφήτης Ηλίας, Άγιοι Απόστολοι και Παναγιά. Οι οικισμοί αυτοί  μετά την επανάσταση και την απελευθέρωση της Εύβοιας συνενώθηκαν σε μια κοινότητα με την επωνυμία Στροφυλιά. Το σημερινό  χωριό Στροφυλιά οφείλει το όνομά του κατά μια  πρώτη εκδοχή στην πυκνότητα των πευκοδασών και συγκεκριμένα σε ένα είδος κουκουναριάς που λεγόταν στροφύλι,  κατά μια δεύτερη σε ανέμους πολύ δυνατούς που στροβίλιζαν τα φυλλώματα των δέντρων, ορατούς μάλιστα κι από άλλα χωριά και κατά μία τρίτη  από τα κουκούτσια, τις φλούδες των σταφυλιών και τους κλώνους από τα τσαμπιά με επίσημη αρχαία ονομασία “στέμφυλον”. Η περιφέρεια Στροφυλιάς εκτείνεται σε  11,5 χιλιάδες στρέμματα από τα οποία 8.000 στρέμματα είναι καλλιεργήσιμα, τα 3  χιλιάδες στρέμματα ήταν δασική έκταση πευκόφυτη και 500 άγονης γης.

Ο ιερός ναός της  Αγίας Τριάδας στη Στροφιλιά κτίστηκε το 1879

Ο Άγιος Νικόλαος ήταν η πρώτη και παλαιότερη εκκλησία της περιοχής. Οι κάτοικοι της Στροφυλιάς απαλλαγμένοι από τον Τούρκικο ζυγό αποφάσισαν να σηματοδοτήσουν την ενότητα της περιοχής με μια νέα εκκλησία κόσμημα του τόπου. Έτσι αποφάσισαν να πουλήσουν κομμάτι της γης τους προς την Αγία Άννα, για να μπορέσουν να κτίσουν το ναό της Αγίας Τριάδας. Τριανταεπτά ήταν οι οικογένειες που κατοικούσαν το 1879 την Στροφυλιά.

Πούλησαν τότε 12 ζευγάρια τόπο ( 1 ζευγάρι τόπος =120 στρέμματα ή «ζευγαριά», που πρόκειται για μονάδα μέτρησης της Τουρκοκρατίας, οριζόμενη ως η έκταση γης που οργώνουν ένα ζευγάρι βόδια ή μουλάρια, ή ακόμη και σπανιότερα άλογα) κι έφτιαξαν έναν ναό που μόλις μπαίνεις μέσα αισθάνεσαι έναν κόμπο στο λαιμό, ένα δέος να σε κατακλύζει.

Άξιο θαυμασμού σε αυτή την τόσο παλιά εκκλησία αποτελεί το μοναδικό της τέμπλο που οι κάτοικοι της Στροφυλιάς εκείνης της εποχής πιστοί άνθρωποι και με ανεπτυγμένη καλαισθησία ανέθεσαν στον Μυτιληνιό Ιωάννη Μηλιώνη. Το ξυλόγλυπτο τέμπλο του ναού φιλοτεχνήθηκε ένα χρόνο μετά την κατασκευή της εκκλησίας, γύρω στα 1880. Προφορικές διηγήσεις από στόμα σε στόμα φέρουν τον γλύπτη του τέμπλου να παραμένει μέσα στο ναό για να ολοκληρώσει το έργο του και να παλεύει με τους δαίμονές του, φιλοτεχνώντας το.

Αυτό το τέμπλο είναι μοναδικής τεχνικής γιατί είναι κρεμαστό κι από την θέση του και μόνο προκαλεί μεγάλο δέος στον επισκέπτη του ναού, ο οποίος βλέπει σε φυσική κλίση πάνω του τις ιερές απεικονίσεις.

Ο πιστός μπορεί ανάμεσα από τις αγιογραφίες να περιηγηθεί ανάμεσα σε αγγέλους και δράκοντες, ανάμεσα στη λεπτότητα της αγιογραφίας και στο ανάγλυφο της ξυλογλυπτικής τέχνης.

Ένα χάρμα οφθαλμών τεχνούργημα κρέμεται με αγγέλους και περιστέρια που από τις μύτες τους  κρέμονταν τροχαλίες για να ανεβοκατεβαίνουν τα άγια καντηλέρια που οι πιστοί άναβαν μπροστά στις εικόνες που προσκυνούσαν. Εικόνες που σήμερα από τα χρόνια και τους καπνούς των καντηλιών έχουν μαυρίσει με τον χρόνο δίνοντας έτσι όμως μια άλλην μορφή πιο αυστηρή, πιο κοντά σε αυτό που ο ανθρώπινος νους συλλαμβάνει ως Θεία υπόσταση. Άγγελοι ανοίγουν την Ωραία Πύλη συνοδεύοντας τον ιερέα της ώρα της θείας Λειτουργίας.

Στην περιοχή όμως εκτός της μεγάλης κι εντυπωσιακής εκκλησίας της Αγίας Τριάδας υπάρχουν κι όμορφα εξωκλήσια όπως αυτό της Ζωοδόχου Πηγής που λειτουργείται στη γιορτής της. Ο Άγιος Γεώργιος  βρίσκεται μέσα στο πλατανόδασος του Αγίου Γεωργίου, όπου σήμερα γίνονται εργασίες εξωραϊσμού και ανάδειξης του σε πάρκο αναψυχής μοναδικό στην περιοχή λόγω και των τρεχούμενων νερών με τρεις βρύσες πέτρινες και μικροσυστήματος πανίδας με αηδόνια, που εντυπωσιάζουν τον επισκέπτη.

Όλες οι εργασίες καθαριότητας και εξωραϊσμού  γίνονται σύμφωνα με μελέτη αρχιτεκτονικού γραφείου και δαπάνη της εταιρείας Κεντρής Α.Ε. Το νερό που βγαίνει από τις βρύσες κατευθύνεται σε δεξαμενή ώστε να χρησιμοποιείται δωρεάν από τους αγρότες της περιοχής για άρδευση. Παράλληλα στο εκκλησάκι του Αγίου Δημητρίου δεν μπορεί να μην παρατηρήσει κανείς την αξιοποίηση της δύναμης της ηλιακής ενέργειάς, για να φωτίζεται ο ναός με την χρήση φωτοβολταϊκών.

Άξιο προσοχής είναι το πέτρινο τρίτοξο θολωτό γεφύρι που χτίστηκε γύρω στα 1905 και συνδέει το οδικό νομαρχιακό δίκτυο Στροφυλιάς – Λίμνης. Στη σύγχρονη Στροφυλιά υπάρχει ένα πνευματικό κέντρο όπου οργανώνονται από τους κατοίκους διάφορες πολιτιστικές εκδηλώσεις και μια μονάδα επεξεργασίας και παραγωγής τροφίμων η ΚΕΝΤΡΗΣ Α.Ε. που κινεί μεγάλο μέρος της παραγωγικότητας της βόρειας Εύβοιας, αξιοποιώντας με τον καλύτερο τρόπο προϊόντα της ευβοϊκής γης και το ανθρώπινο κεφάλαιο του τόπου μας.

Πάρη Ντελκή