[Video] Η βόρεια Εύβοια είναι ένας παράδεισος: Το Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας δια στόματος Ιωάννη Παπαδόπουλου, προτείνει τους τρόπους διαφύλαξής του

Η βόρεια Εύβοια μετά την καταστροφική πυρκαγιά που έζησε μαζεύει τις δυνάμεις της συσπειρώνει τον κόσμο της, το ανθρώπινο κεφάλαιό της και γυρίζει σελίδα.

Το palmosev.gr  είχε την χαρά και την τιμή την Δευτέρα 16 Αυγούστου 2021, να φιλοξενήσει τον Πρόεδρο του Τμήματος Δασολογίας, Επιστημών Ξύλου & Σχεδιασμού Καθηγητή Ιωάννη Παπαδόπουλο από το Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας.

Έναν δικό μας άνθρωπο, γέννημα θρέμμα που έχει ζήσει και πονέσει τον τόπο του και σήμερα διαθέτει τις γνώσεις του – μέσω του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας-  στη διάθεση της Πολιτείας για να διαφυλάξει την ομορφιά του, αλλά και την παραγωγικότητά του σε βάθος χρόνου. Έναν επιστήμονα που παρακολούθησε την πυρκαγιά καρέ – καρέ κι έδρασε άμεσα.

 Δείτε το video

Διαβάστε την συνέντευξη

«Ζήσαμε όλες τις μέρες της πυρκαγιάς. Είμαι εδώ στον τόπο μου, έχω γεννηθεί εδώ, έχω τελειώσει το σχολείο, αγαπώ πάρα πολύ  τον τόπο μου και πραγματικά θέλω να βοηθήσω με όλες μου τις δυνάμεις.

Παρακολουθήσαμε έτσι όλες αυτές τις καταστροφικές δράσεις των πυρκαγιών,  θα έλεγα μοναδικές και ίσως και η μεγαλύτερη δασική πυρκαγιά στη χώρα μας τα τελευταία χρόνια, με φυσικά όλες αυτές στις καταστρεπτικές συνέπειες.

Άρα αυτό που θέλουμε να δούμε, από  δω και πέρα την επόμενη μέρα, πως  πραγματικά μπορούμε να βοηθήσουμε ο καθένας με το αίσθημα της ατομικής ευθύνης αλλά και με το αίσθημα του καθήκοντος και της επιστημονικότητας που διαθέτει.

 Είστε ήδη έτοιμος με προτάσεις από το Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας αξιοποιώντας την τεχνογνωσία σας να εκπονήσετε και να υλοποιήσετε ένα έργο για τον τόπο μας, για την αναδάσωση του και όχι μόνο;

Ήδη από τις πρώτες μέρες που η πυρκαγιά έπαιρνε  αρκετά μεγάλη έκταση μαζί με συναδέλφους στο τμήμα Δασολογίας Επιστημών Ξύλου και Σχεδιασμού προσπαθήσαμε να δούμε την επόμενη μέρα, και την επόμενη μέρα τι κάνουμε;

Δώσαμε κάποιες ιδέες ή κάποιες προτάσεις προς την Πολιτεία προς την κυβέρνηση πως μπορεί να αντιμετωπίσει αυτό το θέμα των δασικών πυρκαγιών, ώστε αυτή η καταστροφή να μη συμβεί σε κανέναν άλλο μέρος της χώρας μας.

Αυτό ήταν το πρώτο μέρος. Από κει και πέρα όσο οι πυρκαγιές  εξελίσσονταν, ήμασταν σε διαρκή επικοινωνία με συναδέλφους στο Τμήμα μου, αλλά και με τον Πρύτανη του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας σε άμεση και προσωπική επαφή, ο οποίος έστελνε μήνυμα σε όλα τα μέλη της Ακαδημαϊκής Κοινότητας, ώστε να βοηθήσουμε εμπράκτως τους πυρόπληκτους κατοίκους της Βόρειας Εύβοιας. Κάτω από αυτό το γενικό πρόσταγμα αρκετοί καθηγητές του Τμήματος μας προβήκαμε σε ενέργειες και σε δράσεις προτεινόμενες τις οποίες μπορούμε πραγματικά να τις υλοποιήσουμε, αμέσως την επόμενη μέρα, εδώ στην περιοχή και να βοηθήσουμε έμπρακτα.

Αναφερθήκατε σε «Υιοθεσία» Δασικής Περιοχής στη Β. Εύβοια από το Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας. Τι σημαίνει αυτό; 

Ουσιαστικά καταθέσαμε σε αρχικό επίπεδο ξαναλέω, 10 προτάσεις τις οποίες είμαστε σε θέση να τις υλοποιήσουμε και μάλιστα αφιλοκερδώς. Στη  πρώτη διαδικασία με βάση το γνωστικό μας αντικείμενο  θα μπορούσαμε να κάνουμε μία οικονομική αποτίμηση των καταστροφών των δασικών πυρκαγιών και να δούμε με αναλύσεις κόστους – οφέλους τι μπορούμε να κάνουμε την επόμενη μέρα. Αυτό πιστεύω ότι θα βοηθούσε σε ένα πολύ μεγάλο βαθμό και την επιτροπή την οποία εξήγγειλε ο πρωθυπουργός υπό την ηγεσία του Σταύρου Μπένου. Να δούμε και ποιοί θα είναι ως μέλη αυτής της επιτροπής κι η οποία θα έχει έναν καθοριστικό ρόλο και στα έργα τα οποία θα προτείνει στις δράσεις και σε συνεργασία με τους Δημάρχους της περιοχής αλλά και με άλλες φορείς.

Πιστεύω ότι και το Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας μπορεί να έχει ένα καθοριστικό ρόλο στην επιτροπή  γιατί έχει πραγματικά πολύ αξιόλογους επιστήμονες με καταγωγή από τη βόρεια Εύβοια οι οποίοι θέλουν να βοηθήσουν τον τόπο.

Πραγματικά οι άνθρωποι που ζουν εδώ, ή που έχουν την καταγωγή τους από τον τόπο, έχουν διαφορετικά συναισθήματα και  διαφορετική όρεξη. Πάνω σε αυτό θα ήθελα να ρωτήσω στον συντονιστικό ρόλο που θα αναλάβει το Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας είναι δυνατόν να περιληφθεί και το ανθρώπινο κεφαλαίου της Βόρειας Εύβοιας;

Είδαμε πολλά νέα παιδιά να στέκονται απέναντι στη φωτιά. Να  βάζουν όλη τους την νεανική  ορμή, να είναι νύχτα μέρα εκεί για να καταφέρουν να αποτρέψουν τη φωτιά από τους οικισμούς.

Κάνανε ότι καλύτερο μπορούσαν. Πολλά από αυτά τα νέα παιδιά είναι πτυχιούχοι με τα διδακτορικά τους, είναι πραγματικά το κεφάλαιο της περιοχής μας. Αρκετοί όμως από αυτούς είναι και άνεργοι ίσως θα μπορούσαν να αξιοποιηθούν με κάποια προγράμματα και να βοηθήσουν;

Σίγουρα από όλο αυτό που βιώσαμε, το θετικό όλης αυτής της υπόθεσης ήταν η αλληλεγγύη η οποία υπήρχε. Οι νέοι άνθρωποι υπερέβαλαν των δυνάμεών τους και πραγματικά έσωσαν τον τόπο από μεγαλύτερες καταστροφές. Είδαμε σε ένα πολύ μεγάλο βαθμό, όταν οι κάτοικοι διαπίστωσαν πως οι περιουσίες τους κινδύνευαν, πραγματικά με νύχια και με οτιδήποτε είχαν με τα χέρια τους, χρησιμοποιώντας γεωργικά μηχανήματα, τρακτέρ, έπεσαν στη μάχη μέσα κι έτσι έσωσαν τα σπίτια τους, τα χωριά τους και τις περιουσίες τους. Είδαμε πολλούς νέους ανθρώπους, χωρίς να έχουν κάποιο προσωπικό όφελος κι από την Ιστιαία κι από την Καστανιώτισα κι από άλλα μέρη, πραγματικά να ενεργοποιούνται και να περιορίζουν το μέτωπο σε ένα μεγάλο βαθμό.

Σε αυτούς προφανώς αξίζει ένα πολύ μεγάλο ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ και από όλους μαζί τους κατοίκους της Βόρειας Εύβοιας, από τον Δήμο αλλά και από την Πολιτεία και αυτό θα πρέπει να μην αναγνωριστεί μόνο στα λόγια, αλλά και στην πράξη.

Σε καμία περίπτωση δεν θέλουμε νέοι άνθρωποι οι οποίοι έχουν χάσει και τις δουλειές τους, άνθρωποι που  είναι  δασεργάτες, ρητινοσυλλέκτες, μελισσοκόμοι κι έχουν καταστραφεί, να δούμε πως όλη αυτή την κατάσταση να μπορέσουμε να την αναστρέψουμε.

Πιστεύω ότι και με την βοήθεια  της επιτροπής υπό την καθοδήγηση του κ. Μπένου και με την συμβολή του Πανεπιστημίου, υπάρχει επιστημονικό προσωπικό, το οποίο θα δούμε την επόμενη μέρα  και να δώσουμε λύσεις και να κάνουμε πολύ αξιόλογες προτάσεις.

Είναι πολύ σημαντικό αυτό, γιατί όταν γίνονται με βάση την γνώση την τεχνογνωσία, την επιστήμη ορισμένα πράγματα, μπορούμε ίσως να προστατευτούμε από κι επόμενες πυρκαγιές.

Όσο αφορά την υιοθεσία, πιστεύω ότι είναι μία πολύ καλή ιδέα και φαίνεται να έχει και κάποιο θετικό αντίκτυπο. Πώς δηλαδή κάποιες από τις εκτάσεις οι οποίες καταστράφηκαν θα μπορούσε να τις υιοθετήσει το Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας, ώστε με την τεχνογνωσία που διαθέτει να δει πως μπορεί να προστατευτούν. Να συντονίσει δράσεις, οι οποίες θα γίνουν  στο χώρο αυτό, να μπορέσει πραγματικά και την επόμενη μέρα να γίνουν κάποιες έρευνες, κάποια πειράματα, κάποιοι τρόποι διαχείρισης, όπως έχουν πανεπιστημιακά δάση ενδεχομένως και σε άλλα μέρη της χώρας μας. Αυτό κάτω από την καθοδήγηση  του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας και να δίνει κατευθύνσεις και στη Δασική Υπηρεσία και στην Δασοκομία γενικότερα.

 Άρα δηλαδή θα μπορούσε να αναπτυχθεί μία συνεργασία της επιστημονικής κοινότητας με τον τοπικό πληθυσμό να ενεργοποιηθούν όλοι, προκειμένου να προστατευθεί και πιο πολύτιμο πράγμα που έχουμε στη ζωή μας το φυσικό μας περιβάλλον!

Ακριβώς! και εδώ νομίζω ότι Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας από το 2019 έχει υπογράψει ένα μνημόνιο συναντίληψης και συνεργασίας με τον Δήμο τουλάχιστον εδώ Ιστιαίας –Αιδηψού,  οπότε μπορεί να ενεργοποιηθεί με συγκεκριμένες δράσεις, εφόσον το θέλει η τοπική κοινωνία να αναλάβει το Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας.

Όλο είναι πολύ σημαντικό για εμάς. Είναι πολύ σημαντικές οι προτάσεις οι οποίες γίνονται κι η αλήθεια είναι ότι όταν αναλαμβάνουν και οι άνθρωποι από τον τόπο, που γνωρίζουν σπιθαμή προς σπιθαμή  το δάσος, το αγαπάνε, είναι διαφορετικό εκτιμώ το αποτέλεσμα. Πολλοί μιλούν  για αναδάσωση του καμένου τοπίου. Εμείς στην περιοχή μας έχουμε δει και σε αρκετές πυρκαγιές το δάσος να αναγεννάται από μόνο του. Έχει αυτή τη φυσική ικανότητα μετά από τέτοια έκταση φωτιάς ή θα χρειαστεί βοήθεια και τι είδους;

Τα δάση της περιοχής μας από όσο γνωρίζουμε έχουν κυριάρχο είδος την χαλέπιο πεύκη. Η χαλέπιος πεύκη έχει την δυνατότητα να αναγεννάται στις περισσότερες περιπτώσεις θα έλεγα, με φυσικό τρόπο. Άρα σε αυτές τις περιπτώσεις δεν χρειάζεται να κάνουμε καμία απολύτως παρέμβαση όσον αφορά την αλλαγή του δασοπονικού είδους. Φυσικά αυτό για να επιτευχθεί θα χρειαστεί οπωσδήποτε να γίνουν στην αρχή τουλάχιστον τα αντιπλημμυρικά έργα, προστασίας του εδάφους γιατί αν αναμένουμε κάποια έντονα καιρικά φαινόμενα, βροχές έντονες, αυτές μπορεί να ξεπλύνουν το μητρικό έδαφος, δηλαδή το έδαφος στο οποίο πάνω φυτρώνουν όλα φυσικά τα φυτά κι αν αποκαλυφθεί το πέτρωμα από κάτω, από κει και πέρα  δεν μπορεί να φυτρώσει κάτι άλλο.

Άρα το πρώτο μετρό είναι αυτό και το δεύτερο είναι να απαγορευτεί η βόσκηση για τουλάχιστον μία πενταετία στην περιοχή γιατί ξέρετε θα αρχίσουν από φέτος κιόλας από τα κουκουνάρια τους σπόρους που έχουν πέσει στο έδαφος θα αρχίσουν να φυτρώνουν τα αρτίφυτρα (τα μικρά φυτάρια). Αυτά σε δύο χρόνια με τρία χρόνια θα πρασινίσει πραγματικά το μέρος. Αυτά  είναι πολύ τρυφερά. Αν μπει μέσα ένα κοπάδι με πρόβατα ή με γίδια προφανώς επειδή είναι τρυφερό, θα το φάνε, οπότε θα έχουμε καταστροφή. Άρα εφόσον προστατευτεί  και από την βόσκηση μετά από λίγα χρόνια θα πρασινίσει το μέρος σε μία δεκαετία θα έχουν φτάσει σε ένα πολύ ικανοποιητικό ύψος3-4 μέτρων,  αλλά φυσικά για να έχουμε ένα παραγωγικό δάσος θα περάσουν 30 χρόνια. Για  να έχουμε την παραγωγή της ρητίνης κι οτιδήποτε.

Μιλήσατε για αντιπλημμυρικά έργα  για να συγκρατηθεί το έδαφος. Προλαβαίνουμε; είναι 16 Αυγούστου; Ας πούμε ότι έχουμε το πολύ ένα μήνα μπροστά μας πριν αρχίσουν οι δυνατές βροχές…

Νομίζω πως και σε αντίστοιχες περιπτώσεις που σαν Τμήμα είχαμε βοηθήσει και στην Ολυμπία το 2007,εφόσον ο κρατικός μηχανισμός δραστηριοποιηθεί άμεσα, για την καταγραφή για να δούμε και σε ποιες εκτάσεις χρειάζεται για να γίνουν – σίγουρα δεν χρειάζεται σε όλες τις εκτάσεις – και ξεκινήσουμε τέτοια έργα από τέλος Σεπτεμβρίου  αρχές Οκτωβρίου, τα πιο επικίνδυνα μέρη νομίζω ότι μπορούμε να προλάβουμε αρκετά πράγματα. Είμαι αισιόδοξος.

Νομίζω ότι η Πολιτεία  θέλει να κάνει τέτοιου είδους παρεμβάσεις γιατί σίγουρα το αντίτιμο το οποίο έχει στην κοινωνία είναι σημαντικό και αρνητικό με την έννοια ότι τέτοια είδους καταστροφή η οποία έχει συντελεστεί σημαίνει πως κάποιοι λόγοι υπήρχαν και έφταιξαν προκειμένου να συμβεί αυτό το πράγμα.

Άρα θέλουμε  και να βελτιώσουμε τις διαδικασίες όλες που εφαρμόζονταν μέχρι  σήμερα στο σύστημα της δασοπυρόσβεσης και να μπορέσουν να γίνουν τα πρώτα έργα με τα οποία  να μην έχουμε περεταίρω εκπτώσεις.

Σε  αυτά τα έργα συμπεριλαμβάνονται κι όλα τα καμένα; Υπάρχουν προτάσεις ώστε να αξιοποιηθούν; Θα πρέπει να κοπούν;

Εδώ έχουμε μια πολλή καλή πρόταση από το Τμήμα. Επειδή εξειδικεύεται στο αντικείμενο της Τεχνολογίας του ξύλου υπάρχουν πολλοί συνάδελφοι. Προφανώς αυτά τα δέντρα θα πρέπει να κοπούν. Ένα μέρος από αυτά τα δέντρα θα χρησιμοποιηθούν για τα ξύλινα φράγματα, για κλαδοπλέγματα, για τη συγκράτηση του εδάφους από κει και πέρα εάν θα μείνουν μέσα στο δάσος μετά από ένα εξάμηνο αυτά τα δέντρα  θα σαπίσουν και θα ναι πραγματικά άχρηστα.

Θα είναι καλό για το έδαφος ή όχι;

Όχι ιδιαίτερα και δεν χρειάζεται το έδαφος τόσο πολύ μεγάλη ποσότητα γιατί μιλάμε για εκατοντάδες χιλιάδες κυβικά μέτρα. Άρα  μπορούν αυτά εφόσον οι παρεμβάσεις γίνουν πολύ σύντομα, πολύ γρήγορα να αξιοποιηθούν από τις δασικές βιομηχανίες της χώρας μας, είτε  και για παραγωγή προϊόντων ξυλου είτε για παραγωγή  ενέργειας γιατί ξέρετε ένα δέντρο όταν καίγεται κατά κανόνα  καίγεται σε πάχος 1-2 τριών τεσσάρων εκατοστών εξωτερικά μέσα παραμένει το ξύλο ανέπαφο ζωντανό. Έχει νεκρωθεί αλλά παραμένει υγιές και μπορεί να αξιοποιηθεί, σαν ξύλο στη βιομηχανία. Άρα η βιομηχανία θα μπορούσε  αυτήν την ξυλεία να την αγοράσει κι αυτά τα χρήματα να διατεθούν στην τοπική οικονομία ώστε μαζί με αυτό τα οποία δίνει η Πολιτεία σαν χρήματα τα 500 εκατομμύρια ίσως και παραπάνω, να αναλάβουν δράσεις και να αξιοποιηθούν στον τόπο και να δημιουργηθούν και θέσεις εργασίας με πολλές εναλλακτικές προτάσεις τις οποίες θα δούμε στη συνέχεια.

Σε ένα από τα οδοιπορικά που κάναμε στο palmosev.gr από τα Bασιλικά μέχρι και το Ασμήνιo διαπιστώσαμε πως υπάρχουν πολλά δέντρα το μισοκανένα. Αυτά έχουν καμία ελπίδα να πετάξουν; Έχουν καεί κι οι ρίζες τους;

Αν δεν έχει πειραχτεί το ριζικό σύστημα, είναι δέντρα τα οποία  πιστεύω ότι δεν έχουν πάθει έτσι πολύ σοβαρό πρόβλημα και μπορούν να ξαναβλαστήσουν. Φυσικά υπάρχουν άλλοι πιο ειδικοί από μένα συνάδελφοι για να μπορέσουν στην καταγραφή που θα γίνει, να ‘ρθουν να το εκτιμήσουν και να δούμε τα μέτρα τα οποία θα παρθούν από κει και πέρα. Αν πρέπει  να υλοτομηθούν αυτά τα δέντρα ή θα πρέπει να παραμείνουν για να δώσουν ζωή στον τόπο.

Σε ένα σημείο της συνέντευξης Τύπου ο πρωθυπουργός μίλησε για αντικατάσταση αρκετών δέντρων με βραδύκαυστα πλατύφυλλα. Εμείς στον τόπο μας κάποια στιγμή είχαμε και βελανιδιές. Θα μπορούσαν να αντικατασταθούν κάποια πεύκα ή εκτιμάτε ότι καλύτερα να αφήσουμε το φυσικό περιβάλλον μόνο του να αναγεννηθεί;

Και εδώ πάλι θα μιλήσουμε πιο ειδικοί από μένα. Αυτά που εγώ  τουλάχιστον γνωρίζω είναι ότι η χαλέπιος πεύκη  είναι ένα είδος το οποίο να μπορεί να φυτρώσει στα εδάφη τα δικά μας, γιατί έχει κάποιες πολύ ιδιαίτερες απαιτήσεις δηλαδή σε εδάφη που έχουν χαμηλή ποιότητα τόπου, σε εδάφη στα οποία δεν υπάρχει πολύ έδαφος χώμα κλπ, το μόνο είδος που μπορεί να επικρατήσει είναι η χαλέπιος πεύκη.

Οπότε κι από τη στιγμή που θέλουμε να γίνει αυτό, να ενισχύσουμε τη φυσική αναγέννηση, γιατί η τεχνητή αναγέννηση είναι μεν ένας τρόπος εύκολο να το λες στη θεωρία, από εκεί και πέρα θα χρειαστούν πάρα πολλά εκατομμύρια ευρώ και όχι μόνο αυτό θα πρέπει να συντηρηθούν για τα πρώτα τρία τέσσερα χρόνια, με  διαρκή ποτίσματα, περιποίηση όλων αυτών των φυταρίων  για να μπορέσουν πραγματικά να μεγαλώσουν και αν θα πιάσουν στην περιοχή. Αυτό φυσικά είναι ένα τεράστιο κόστος με αμφίβολο αποτέλεσμα.

Άρα σε αυτές τις περιπτώσεις κατά κανόνα η Δασική Υπηρεσία και το Υπουργείο Περιβάλλοντος, αφήνει τις εκτάσεις  να γίνουν, να αναδασωθούν με φυσική μάλλον αναγέννηση κι από κει και πέρα όπου χρειάζονται παρεμβάσεις τεχνητές δηλαδή παράδειγμα γύρω – γύρω από τα χωριά, θα μπορούσαν να μπουν κάποια είδη με πλατύφυλλα με βραδύκαυστα όπως είναι η βελανιδιά, όπως η χαρουπιά…

Για να προστατεύονται οι οικισμοί;

Ναι για να προστατεύονται οι οικισμοί, σε κάποιους άλλους χώρους, εκεί θα μπορούσαν να εξεταστεί και να μπουν τέτοια είδη. Αλλά εγώ τουλάχιστον πιστεύω ότι όχι σε πολύ μεγάλη έκταση να αντικατασταθούν τα πεύκα, γιατί υπάρχει αυτό που βλέπουμε στα κοινωνικά δίκτυα, που  λένε να φύγουν τα πεύκα από τα βουνά μας κλπ. Αυτό είναι ουτοπικό…

Υπάρχουν κι άλλα πράγματα που λέγονται. Πολλοί μιλούν για υβρίδια. Είναι δυνατόν να αφήσουμε τα πεύκα μας και να βάλουμε υβρίδια;

Ίσως γενετικά βελτιωμένα φυτά, κυρίως όχι τόσο σαν υβρίδια, αλλά αυτά θα πρέπει να γίνουν με τεχνητή αναδάσωση.

Πολλά έξοδα φαντάζομαι με πιθανό αποτέλεσμα αποτυχίας

Αυτοί οι ειδικοί που θα ασχοληθούν με το θέμα της αποκατάστασης της βλάστησης, θα το λάβουν αυτό σοβαρά υπόψη και πιστεύω θα προτείνουν ότι καλύτερο υπάρχει και θα πρέπει να γίνει στην περίπτωση αυτή.

Άρα το μήνυμα είναι ένα. Προχωράμε η επόμενη μέρα  μας βρίσκει συσπειρωμένους κι έτοιμους για το επόμενο βήμα. Μένουμε όρθιοι και δεν το βάζουμε κάτω.

Κι από τη στιγμή που βλέπουμε ότι η Πολιτεία – τουλάχιστον δια στόματος του πρωθυπουργού εξήγγειλε αρκετά μέτρα και για το θέμα της διάρθρωσης της δασικής Υπηρεσίας κι ατό είναι ιδιαίτερα σημαντικό και θετικό ήταν αίτημα χρόνων και πιστεύω ότι θα λειτουργήσει πιο αποτελεσματικά. Βέβαια θα ήταν ακόμη καλύτερα αν το Κράτος πιστεύει στο ρόλο του δάσους – και νομίζω ότι πιστεύει- για να το κάνει αυτό και έμπρακτα να δημιουργήσει και μια Ειδική Γραμματεία Δασών κι όχι απλά, μια Γενική Διεύθυνση στο Υπουργείο Περιβάλλοντος, όπου εκεί να υπάρχει κατευθυντήριος ρόλος για την αξιοποίηση και την πολυλειτουργική διαχείριση των δασών μας. Πιστεύω αυτό είναι στη σωστή κατεύθυνση και θα δράσει από τη μεριά της Πολιτείας από τη μεριά του Δήμου, από τη μεριά των υπηρεσιών του τόπου, από τη μεριά των Πανεπιστημίων, των διαφόρων φορέων που πραγματικά θέλουν να βοηθήσουν, αλλά και ενεργών κατοίκων της περιοχής μας. Είμαι αισιόδοξος για την επόμενη μέρα.

Ευελπιστώντας ότι η Πολιτεία θα δράσει έγκαιρα, θα δράσει αποτελεσματικά και να συνεργαστεί με το Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας που θα είναι τιμή μας να αναλάβει όλη αυτή την δράση για την αναγέννηση του τόπου μας.

Η βόρεια Εύβοια είναι ένας πραγματικός ΠΑΡΑΔΕΙΣΟΣ. Είναι ένα πανέμορφο μέρος κι όσοι έχουν έρθει και την έχουν επισκεφθεί, μόνο καλά λόγια έχουν να πουν. Αλλά αυτόν τον παράδεισο με κάθε τρόπο να τον διατηρήσουμε, να τον διαφυλάξουμε  και να φέρουμε τον κόσμο όσο το δυνατόν περισσότερο κοντά μας.

Πάρη Ντελκή

Οι δύο συνομιλητές πλήρως εμβολιασμένοι, τήρησαν το καθορισμένο πρωτόκολλο προστασίας κατά του covid-19