Μαζική και μαχητική η απεργιακή συγκέντρωση των πρωτοβάθμιων σωματείων στη Χαλκίδα

Δελτίο Τύπου του Συνδικάτου Τροφίμων & Ποτών Εύβοιας – Βοιωτίας:

Με μαζική συμμετοχή στην απεργιακή συγκέντρωση στην Πλ. Αγοράς στη Χαλκίδα και πορεία στους δρόμους της πόλης που κατέληξε στο ΙΚΑ με αίτημα να καταβληθούν από την εργοδοσία της Κελαϊδίτης ΕΠΕ άμεσα όλα τα ένσημα, εργαζόμενοι, άνεργοι, σπουδαστές, συνταξιούχοι διαδήλωσαν με σύνθημα «Μπροστά οι δικές μας ανάγκες και όχι τα κέρδη των λίγων».

Στην απεργιακή συγκέντρωση συμμετείχαν το Συνδικάτο Τροφίμων- Ποτών Εύβοιας- Βοιωτίας, το Συνδικάτο Μετάλλου Ν. Εύβοιας, η Ένωση Ιδιωτικών Υπαλλήλων Χαλκίδας, η Ένωση Τεχνιτών Οικοδόμων Χαλκίδας, το Σωματείο Κελαϊδίτης ΑΕ, η επιτροπή εργαζομένων στην Κελαϊδίτης ΕΠΕ, το Σωματείο Εργαζομένων Νηρέα Ν. Εύβοιας, το Σωματείο Εργαζομένων Eurodrip, η Ένωση Συνταξιούχων ΙΚΑ Ν. Εύβοιας, η Συντονιστική Επιτροπή Συνταξιούχων Εύβοιας (ΙΚΑ- Δημοσίου- ΟΑΕΕ), η Ομάδα Γυναικών Χαλκίδας της ΟΓΕ, ο Σύλλογος Οικοτρόφων ΤΕΙ Χαλκίδας, εργαζόμενοι και εκπρόσωποι από δεκάδες χώρους δουλειάς.

Χαιρετισμό απεύθυνε ο πρόεδρος του Σωματείου Εργαζομένων στη Eurodrip Γιώργος Νικολάου, όπου τόνισε τη σημαντική επιτυχία της απεργίας στο εργοστάσιο που εδώ και ένα χρόνο δημιουργήθηκε σωματείο για να αντιμετωπίσουν συλλογικά οι εργαζόμενοι τα προβλήματα στο χώρο δουλειάς και να διεκδικήσουν τα δίκαια αιτήματά τους για αυξήσεις στους μισθούς, σταθερή δουλειά για όλους, μέτρα υγιεινής και ασφάλειας κ.α. Μια απεργιακή κινητοποίηση που αποφασίστηκε μέσα από τις συλλογικές διαδικασίες του σωματείου και πραγματοποιήθηκε παρά την τρομοκρατία και τους εκβιασμούς της εργοδοσίας.

Στη συγκέντρωση χαιρέτισε ο Κώστας Ντούρμας, εκ μέρους της επιτροπής αγώνα εργαζομένων στην Κελαϊδίτης ΕΠΕ, μέλος του ΔΣ του Εργατικού Κέντρου Εύβοιας και του Συνδικάτου Τροφίμων- Ποτών Εύβοιας- Βοιωτίας. Στην ομιλία του κατήγγειλε τις προσπάθειες της εργοδοσίας να μην καταβάλει δεδουλευμένα ένσημα των εργαζομένων, μια προσπάθεια που βρίσκει στήριξη από τη Διεύθυνση του ΙΚΑ Χαλκίδας και την εργοδοτική πλειοψηφία του επιχειρησιακού σωματείου που παζαρεύει πίσω από τις πλάτες των εργαζομένων πόσα ένσημα θα χάσουν.

Χαιρετισμό απεύθυνε η Σοφία Ντούρου, εκ μέρους της Συντονιστικής Επιτροπής Αγώνα Συνταξιούχων (ΙΚΑ- Δημοσίου- ΟΑΕΕ), αντιπρόεδρος του Σωματείου Συνταξιούχων Δημοσίου Ν. Εύβοιας, καλώντας τους συνταξιούχους να δυναμώσουν τον αγώνα τους και να συμμετέχουν μαζικά στην πανελλαδική κινητοποίηση των συνταξιούχων στις 15 Δεκέμβρη στην Αθήνα.

Η κεντρική ομιλία στην απεργιακή συγκέντρωση έγινε από την Κατερίνα Δημάκη, Γραμματέα του Συνδικάτου Μετάλλου Ν. Εύβοιας, η οποία χαιρετίζοντας τους χιλιάδες εργαζόμενους σε όλη τη χώρα και στην Εύβοια που απεργούν, μεταξύ άλλων τόνισε:

Η σημερινή απεργία είναι απάντηση στα ψέματα της κυβέρνησης που συνεχίζει το ίδιο βιολί. Ενώ, εμείς ζούμε από πρώτο χέρι τη βαρβαρότητα, τους αντιλαϊκούς νόμους που έχει ψηφίσει, όπως έκαναν και οι προηγούμενοι, αυτοί θέλουν να μας πείσουν ότι ξεμπερδέψαμε με τα μνημόνια, τα αντεργατικά μέτρα, την άγρια εκμετάλλευση από τη μεγαλοεργοδοσία.

Από τη μια, λένε ότι σχεδιάζουν για το καλό μας, πετάνε και λίγα ψίχουλα για να μας πείσουν και από την άλλη, ακονίζουν τα ψαλίδια των νέων περικοπών, θωρακίζουν τα κέρδη των λίγων.

Από τη μια, μας μιλάνε για ευημερία και ασφάλεια και από την άλλη, θα πολλαπλασιάζουν τους κινδύνους για το λαό μας, δίνοντας «γη και ύδωρ» στα γεράκια του ΝΑΤΟ και στα ιμπεριαλιστικά σχέδια για τα συμφέροντα των μονοπωλίων.

Το νέο θερμό επεισόδιο το βράδυ της Κυριακής ανάμεσα σε Ρωσία και Ουκρανία, είναι ένα ακόμα βήμα επικίνδυνης κλιμάκωσης των ιμπεριαλιστικών ανταγωνισμών που φουντώνουν στην περιοχή και ευρύτερα. Η εργατική τάξη και ο λαός πρέπει να επαγρυπνά. Η ελληνική κυβέρνηση στο όνομα της «αναβάθμισης» των αφεντικών της χώρας μας, μας μπλέκει όλο και πιο βαθειά στο βούρκο των αμερικανοΝατοϊκών σχεδιασμών και των ιμπεριαλιστικών ανταγωνισμών που μυρίζουν μπαρούτι, μετατρέποντας τη χώρα σε ορμητήριο πολεμικών αναμετρήσεων, βάζοντας το λαό στο μάτι του κυκλώνα των ανταγωνισμών με ανυπολόγιστες συνέπειες.

Γι’ αυτό χρειάζεται να δυναμώσει ο αγώνας ενάντια στις αλλαγές συνόρων, για να κλείσουν οι βάσεις του θανάτου, για να γυρίσουν οι Έλληνες αξιωματικοί και φαντάροι που βρίσκονται σε δολοφονικές αποστολές ανά τον κόσμο, ενάντια στους οργανισμούς του ΝΑΤΟ και της ΕΕ που μέρα με τη μέρα αποδεικνύεται ότι δεν αποτελούν παράγοντες ασφάλειας και σταθερότητας για κανένα λαό. Να δυναμώσει η κοινή δράση και αλληλεγγύη με τους γείτονες λαούς γιατί δεν έχουμε τίποτα να χωρίσουμε. Αντίθετα, έχουμε πολλά που μας ενώνουν και αυτά είναι η ανάγκη για ανθρώπινη ζωή με δικαιώματα, για ειρήνη και όλα αυτά μπορούν να εξασφαλιστούν με την ανάπτυξη της πάλης ενάντια στην αιτία της εκμετάλλευσης και των πολέμων…

Το τελευταίο διάστημα οι κυβερνώντες και ο ΣΕΒ μιλούν για την ανάπτυξη που ήρθε. Ποιον όμως ευνοεί αυτή η ανάπτυξη και τι έχουν να περιμένουν οι εργαζόμενοι από αυτή; Οι άθλιες συνθήκες εργασίας, η ισοπέδωση των μισθών που βιώνουμε όλοι μας στους χώρους δουλειάς δεν είναι προσωρινή κατάσταση αλλά απαραίτητη προϋπόθεση για τους κεφαλαιοκράτες για να αυξήσουν τα κέρδη τους. Όλα τα παραπάνω μέτρα συνέβαλλαν στην έστω και αναιμική καπιταλιστική ανάπτυξη που καταγράφεται. Κερδισμένοι όμως είναι μόνο οι βιομήχανοι, οι εφοπλιστές, οι τραπεζίτες, ενώ εμείς
με μισθούς πείνας και στους εργασιακούς χώρους να λιώνουν στην κυριολεξία κορμιά. Μια ανάπτυξη επισφαλή με το καμπανάκι μιας νέας διεθνούς κρίσης να χτυπά ολοένα και πιο δυνατά.

Στις πτηνοτροφικές η παραγωγή είναι στο φουλ αλλά στη ΣΥΝΚΟ επιδιώκονται νέες μειώσεις και μπαίνουν εργολάβοι, ο ΒΟΚΤΑΣ έχει τους εργαζόμενους χωρίς ένσημα, στον ΑΓΓΕΛΑΚΗ δουλειά από Ήλιο σε Ήλιο. Στον ΜΙΜΙΚΟ η εργοδοσία επιβάλλει ό,τι ωράριο τη βολεύει, εναλλάσσει 4ήμερα με δουλειά όλη μέρα, δεν είχε βάλει το επίδομα αδείας, όποτε θέλει καθυστερεί πληρωμές. Στο ΖΟΥΡΑ γενικευμένη επίθεση στα δικαιώματα παρά τις τεράστιες επενδύσεις τα τελευταία χρόνια κα. Οι ιχθυοκαλλιέργειες εξάγουν σε 40 χώρες αλλά αρνούνται την υπογραφή σύμβασης με αυξήσεις. SABO και ΤΕΜΠΟ εξάγουν πάνω από το 95% του προϊόντος τους, αλλά οι εργαζόμενοι αμοίβονται με ψίχουλα. Στην ΤΕΜΠΟ με σύνδεση του μισθού με την παραγωγικότητα για να παίρνει η Siemens μέχρι και την τελευταία ικμάδα του ιδρώτα των εργαζομένων. Πολλές άλλωστε από τις εργάτριες έχουν σοβαρά μυοσκελετικά προβλήματα. Στη SABO, η επιβολή της επιμήκυνσης του ωραρίου κατά μισή ώρα για να καβατζάρουμε την κρίση, ήρθε μαζί με απολύσεις, μαζί με φουλ εντατικότητα και φυσικά με επέκταση της πολυειδικότητας ενώ οι αμοιβή της υπερωριακής απασχόλησης για τους συναδέλφους που εργάζονται στα γραφεία είναι μάλλον ανέκδοτο. Στη ΛΑΡΚΟ οι εργαζόμενοι βρίσκονται στον αέρα από τις επιλογής κυβέρνησης και διοίκησης, με νέες αρνητικές συνέπειες για τα δικαιώματά τους να βρίσκονται στον ορίζοντα με τα σχέδια περαιτέρω ιδιωτικοποίησης. Στη ΔΕΥΑΧ οι εργαζόμενοι βλέπουν από πρώτο χέρι τι σημαίνει η εμπορευματοποίηση βασικών αγαθών, όπως το νερό. Στο εμπόριο, οι εργασιακές σχέσεις έχουν γίνει τόσο ευέλικτες που θα τις ζήλευε και ο Τιραμόλα. Μαύρες Παρασκευές, Cyber Δευτέρες, Κυριακές στο όνομα της κίνησης της αγοράς την ίδια στιγμή που μαζί με τους εργαζόμενους στο εμπόριο εξοντώνονται και οι α/α έμποροι στη μεγάλη κούρσα για τη συγκέντρωση της πίτας.

Και σαν να μην έφταναν όλα αυτά, στη δουλειά σακατευόμαστε, και εκεί που κατοικούμε καιγόμαστε, πνιγόμαστε ή πλημμυρίζουμε. Τα αφεντικά, μπροστά στο κυνήγι του κέρδους, δε λογαριάζουν την ανθρώπινη ζωή. Έτσι οι κυβερνήσεις τους αφήνουν το λαό απροστάτευτο σε καιρικά φαινόμενα που οι συνέπειές τους θα μπορούσαν να έχουν περιοριστεί σημαντικά αν υπήρχαν τα αναγκαία έργα αντιπλημμυρικής, αντιπυρικής, αντισεισμικής προστασίας.

Εκφράζουμε την αλληλεγγύη μας στον αγώνα των πλημμυροπαθών. Στηρίζουμε τις διεκδικήσεις τους για την πλήρη αποζημίωση στο 100% χωρίς όρους και προϋποθέσεις, για την καταβολή έκτακτου επιδόματος για να σταθούν στα πόδια τους και να κάνουν Χριστούγεννα σαν άνθρωποι. Για να αποκατασταθούν άμεσα οι ζημιές στα σχολεία… Για να γίνουν τα αναγκαία έργα αντιπλημμυρικής προστασίας, αντιδιαβρωτικά για την προστασία της ζωής του λαού.

Τέτοια έργα εφόσον ήταν επιλέξιμα, και όχι μη επιλέξιμα όπως τα χαρακτηρίζει η ΕΕ, θα έδιναν ανάσα σε χιλιάδες οικοδόμους που μαστίζονται από την ανεργία…

Αποδεικνύεται μέρα με τη μέρα ότι ο μόνος δρόμος για να υπάρχουν νέες κατακτήσεις στους κλάδους και σε κάθε επιχείρηση ξεχωριστά είναι να διεκδικήσουμε το δίκιο μας μέσα από τις γραμμές των συνδικάτων. Με τη δράση μας πολλά έχουμε καταφέρει, κάθε φορά ανάλογα με τη συμμετοχή των συναδέλφων. Το τελευταίο διάστημα ανακλήθηκαν απολύσεις, καταβλήθηκαν δεδουλευμένα, παρεμβάσεις έλυσαν αυτονόητα ζητήματα που χωρίς διεκδίκηση ούτε αυτά γίνονται, συνεχίζεται ο αγώνας για την υπογραφή ΣΣΕ, αυξήσεις στους μισθούς κ.α.

Τέτοια δράση θα έπρεπε να αναπτύσσουν όλα τα συνδικαλιστικά όργανα, να διεκδικούν κλαδικά ή γενικότερα αιτήματα που αφορούν όλη την εργατική τάξη.

Όμως η εργοδοσία βάζει τα τσιράκια της και μέσα στα συνδικαλιστικά όργανα για να μπορεί να κάνει τη δουλειά της.

Με μοιρασμένους ρόλους οι δυνάμεις της κυβέρνησης, του ΠΑΣΟΚ, της ΝΔ, των κομμάτων δηλαδή που υλοποιούν με τις εκάστοτε κυβερνητικές θέσεις που έχουν την ταξική αντεργατική- αντιλαϊκή πολιτική, αυτές οι δυνάμεις που πλειοψηφούν στη ΓΣΕΕ μπροστά στη σημερινή απεργία ξεπέρασαν κάθε όριο εργατοπατερισμού, εκτελώντας τη διατεταγμένη υπηρεσία στην οποία βρίσκονται ώστε να διασπάσουν το ενιαίο απεργιακό μέτωπο που διαμορφώνονταν με πρωτοβουλία των ταξικών δυνάμεων. Στη ΓΣΕΕ ψήφιζαν απεργία στις 28 και οι ίδιες δυνάμεις στην ΑΔΕΔΥ για τις 14 Νοέμβρη.

Με την τακτική αυτή αποδεικνύεται τι είναι αυτό που φοβάται η μεγαλοεργοδοσία, η κυβέρνηση, τα κόμματα του κεφαλαίου και τα τσιράκια τους μέσα στο συνδικαλιστικό κίνημα. Φοβούνται την οργανωμένη αντίσταση και διεκδίκηση των εργατών. Φοβούνται την επιλογή Ομοσπονδιών, Εργατικών Κέντρων, σωματείων, εργαζομένων να αξιοποιούν τις μορφές πάλης που φέρνουν εμπόδια στις επιδιώξεις της εργοδοσίας. Φοβούνται την απεργία, γι’ αυτό και η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ τον προηγούμενο Γενάρη φρόντισε να νομοθετήσει νέα εμπόδια για την προκήρυξή της. Αυτό αποδεικνύει η κλιμάκωση της καταστολής και της τρομοκρατίας σε βάρος του εργατικού – λαϊκού κινήματος, με το «συνδικαλιστικό» της Ασφάλειας να γνωρίζει νέες «δόξες» – με τις «πλάτες» και του εργοδοτικού και κυβερνητικού συνδικαλισμού – με ένστολους αστυνομικούς και ασφαλίτες να σουλατσάρουν σε συνέδρια εργατικών κέντρων, σε απεργιακές συγκεντρώσεις κ.α., με τα δικαστήρια να βγάζουν συνεχώς παράνομες και καταχρηστικές τις απεργιακές κινητοποιήσεις. Αυτό φοβάται και ο εργοδοτικός- κυβερνητικός συνδικαλισμός, τους ίδιους τους εργαζόμενους που μέρα με τη μέρα τους παίρνουν χαμπάρι για το βρώμικο ρόλο που παίζουν στην υπονόμευση των δικαιωμάτων μας και αργά ή γρήγορα θα τους πετάξουν πάνω από το σβέρκο τους.

Η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ φροντίζει να έχει τους δικούς της ανθρώπους και εδώ στην Εύβοια. Τέτοιες είναι οι δυνάμεις που πλειοψηφούν στο ΕΚ Εύβοιας. Ευθυγραμμισμένες πλήρως με τους εργοπατέρες της ΓΣΕΕ έκαναν ότι περνούσε από το χέρι τους για να μην πετύχει η απεργία.

Στην πρωτοβουλία των ταξικών δυνάμεων στη συνεδρίαση τον Οκτώβρη έλεγαν τα ίδια με τους ομογάλακτούς τους στη ΓΣΕΕ. Ότι δε συντρέχει λόγος για απεργία, ότι είναι ξεπερασμένη μορφή πάλης, ότι χρειάζονται δύο μήνες προετοιμασίας, όταν το Γενάρη μπροστά στο νόμο για τον περιορισμό της απεργίας, για να υπονομεύσουν και πάλι την απεργία ήταν έτοιμοι να προκηρύξουν απεργία Παρασκευή για Δευτέρα. Όταν το απεργιακό μέτωπο γενικεύτηκε, κάτω από την πίεση, άλλαξαν τροπάρι, αποδεχόμενοι την κήρυξη απεργίας. Ακόμα και εκεί ο νους τους ήταν να περιορίσουν τις διεκδικήσεις, να εκφυλίσουν το περιεχόμενο, διατυπώνοντας αιτήματα στη λογική ότι έγινε έγινε, περασμένα ξεχασμένα όσα χάσαμε την περίοδο της κρίσης, τουλάχιστον μη χάσουμε και άλλα. Ότι λέει η κυβέρνηση δηλαδή…

Οι ταξικές δυνάμεις από την πρώτη στιγμή με την πρωτοβουλία που εξελίσσεται από το Σεπτέμβρη για την ανάγκη κλιμάκωσης της πάλης και του απεργιακού μετώπου, μπήκαν μπροστά για την οργάνωση της απεργίας με σύνθημα μπροστά οι δικές μας ανάγκες και όχι τα κέρδη των λίγων..

Στο παιχνίδι και το κρυφτό με τις ημερομηνίες ξεκαθαρίσαμε ότι δεν είναι το κύριο οι ημερομηνίες. Το κύριο είναι σε κάθε χώρο δουλειάς να αναπτυχθεί η συζήτηση, η οργάνωση, οι διεκδικήσεις για κάθε πρόβλημα, να εκφραστεί ενιαία πανελλαδική πανεργατική απεργία σε ιδιωτικό και δημόσιο τομέα.

Σε αυτή την προσπάθεια αναλάβαμε πρωτοβουλίες. Για την ενημέρωση των εργαζομένων με κάθε τρόπο, με ΓΣ, περιοδείες, συσκέψεις, εξορμήσεις. Αναλάβαμε πρωτοβουλία για να οργανωθεί η απεργία από το ΕΚ γιατί θεωρούμε ότι τέτοιο ρόλο πρέπει να έχει. Στην ενημέρωση και επαφή με τα σωματεία, στη σύσκεψη των πρωτοβάθμιων που προτείναμε και πραγματοποιήθηκε. Ακόμα και εκεί, αντί το ΕΚ να αναλάβει την ευθύνη του στην οργάνωση της απεργίας, να βοηθήσει τα πρωτοβάθμια σωματεία, υπήρξε η γνωστή ρητορική που ρίχνει τις ευθύνες στους εργαζόμενους που δεν απεργούν, που δεν κινητοποιούνται, με σκοπό να βγάλουν από πάνω τους τις δικές τους ευθύνες.

Κάθε τίμιος συνδικαλιστής που σέβεται την εμπιστοσύνη που του έδειξαν οι εργαζόμενοι του χώρου του, είναι ώρα να βγάλει συμπεράσματα. Συμπεράσματα που να καταλήγουν στην ανάγκη όλοι να βάλουμε πλάτη ώστε πάνω στις πραγματικές διεκδικήσεις που δε συμβιβάζονται με την κερδοφορία του κεφαλαίου, να αναπτυχθεί η οργάνωση, να ζωντανέψουν τα σωματεία, να βρουν αποκούμπι οι συνάδελφοι που ακόμα δεν είναι συνδικαλισμένοι… Μπορεί να μη συμφωνούμε σε όλα, όμως όλοι στο ίδιο καζάνι βράζουμε, και πλέον όλα αυτά τα χρόνια υπάρχουν όλες οι αποδείξεις με ποιους πρέπει να πάμε και ποιους πρέπει να αφήσουμε.

Πάμε με τις ανάγκες μας, με τις διεκδικήσεις μας για το μισθό, την ασφάλιση, τα μέτρα προστασίας στους χώρους δουλειάς.

Αφήνουμε πίσω τους συμβιβασμένους που ναρκοθετούν τον αγώνα μας..

Είναι η ώρα να πάρουμε τη ζωή στα χέρια μας. Σε αυτό τον αγώνα μπορούν να ενταχθούν πολλοί περισσότεροι εργαζόμενοι. Η οργάνωσή μας θα είναι η καλύτερη απάντηση στο «δε γίνεται τίποτα», «αν θέλει η εργοδοσία τότε μπορούμε να πάρουμε κάτι», «δουλειά να είναι και ότι να ‘ναι» που είναι καταστροφικές λογικές για τη ζωή μας.

Απαραίτητη προϋπόθεση για να κερδίσουμε μικρές και μεγάλες μάχες είναι η οργάνωσή μας σε κάθε χώρο δουλειάς, η συσπείρωση στα σωματεία, η ανάπτυξη αγώνων και κοινής πάλης των εργαζομένων ενάντια στην κοροϊδία της κυβέρνησης, τις απειλές της εργοδοσίας και την επιβολή σιγής νεκροταφείου από τον εργοδοτικό και κυβερνητικό συνδικαλισμό.

Για να διεκδικήσουμε

• Υπογραφή κλαδικών Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας

• Αυξήσεις σε μισθούς, συντάξεις, κοινωνικές παροχές.

• Επαναφορά Εθνικής Γενικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας στα 751ευρώ, του ημερομισθίου στα 33,57€, κάνενας πιο κάτω.

• Να καταργηθεί ο αντιασφαλιστικός νόμος Κατρούγκαλου και όλοι οι αντιασφαλιστικοί νόμοι.

• Κατάργηση του ΕΝΦΙΑ και των χαρατσιών.

• Να σταματήσουν οι πλειστηριασμοί πρώτης κατοικίας.

• Μέτρα αντισεισμικής, αντιπλημμυρικής, αντιπυρικής προστασίας.

• Απεμπλοκή από τους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς και πολέμους.