Home > Αυτοδιοίκηση > Η οικοδομή ώρα …μηδέν Ανεργία κι ανασφάλεια ταλαιπωρούν όλους τους κατασκευαστικούς κλάδους

Η οικοδομή ώρα …μηδέν Ανεργία κι ανασφάλεια ταλαιπωρούν όλους τους κατασκευαστικούς κλάδους


There are no slides in this slider.


There are no slides in this slider.


There are no slides in this slider.


There are no slides in this slider.

Η φθίνουσα πορεία που ακολουθεί η οικοδόμηση κατοικιών τα τελευταία χρόνια είναι γεγονός αδιάψευστο. Η περιοχή της Ιστιαίας με τις πολλές σε αριθμό νέες μόνιμες και εξοχικές κατοικίες που χτίζονταν μέχρι πριν δυο-τρία χρόνια εξασφάλιζε σε πολύ κόσμο το μεροκάματο, μια άνετη ζωή, με δεδομένη σχεδόν την πορεία αυτή στον τομέα. Οικοδομές τόσες, ώστε μέσα σε λίγα χρόνια να εμφανιστούν νέες μικρές συνοικίες γύρω από την Ιστιαία. Η ώθηση που δινόταν ήταν κυρίως από τις τράπεζες που «έλυναν τα χέρια»  σε όσους ήθελαν το δικό τους σπίτι, ή εκείνους που ήθελαν και μπορούσαν να αποκτήσουν μια εξοχική κατοικία.

Η οικοδομή πλέον δεν κινείται για πολλούς λόγους, ο βασικότερος από τους οποίους ίσως είναι η γενικότερη υφιστάμενη κατάσταση στη χώρα σε όλους τους τομείς. Μιλήσαμε με επαγγελματίες, οικοδόμους επί χρόνια, σιδεράδες, αλουμινάδες ανθρώπους με οικογένειες, που σήμερα παλεύουν για το μεροκάματο, ή ακόμη χειρότερα έχουν να δουλέψουν πολύ καιρό και μας μίλησαν για την άσχημη κατάσταση που πρώτη φορά βλέπουν στο χώρο.

Ο Χρήστος Πετεινάρης εργολάβος οικοδομών μας είπε: «Είμαι 58 χρονών, ξεκίνησα να δουλεύω ως μαθητευόμενος σε οικοδομή το 1968, έμαθα τη δουλειά και μετά από 10 χρόνια ξεκίνησα να δουλεύω με τον πατέρα μου. Έχω φτιάξει οικοδομές παντού στην περιοχή. Ιστιαία, Πευκί, Αρτεμίσιο, Ωρεοί, Πύργος, Βαρβάρα, Αυγαριά, Μηλιές, παντού. Μέχρι πριν 4 χρόνια φτιάχναμε 10 οικοδομές το χρόνο. Μετά φτιάχναμε τέσσερις, τρεις, με τον περασμένο χρόνο να μην έχουμε φτιάξει καμία. Στο συνεργείο ήμασταν 4 άτομα και συχνά περισσότερα. Δεν μπορώ να μπω ούτε στο ταμείο ανεργίας, αφού δεν έχω συμπληρώσει τα ένσημα που χρειάζονται. Ασφάλεια χωρίς ένσημα δε μπορούμε να έχουμε. Το ποσοστό των άνεργων οικοδόμων και όσων σχετίζονται με την οικοδομή είναι υψηλό αλλά αδύνατον να καταγραφεί επίσημα, όταν δε μπορούν να μπουν στο ταμείο ανεργίας. Ήταν να συνταξιοδοτηθώ στα 58 όμως αυτό άλλαξε και έτσι θα πρέπει να περιμένω. Ένας άνθρωπος 56 – 60 χρονών είναι δύσκολο να στέκεται στο μαδέρι σε ύψη. Ποιος θα τον εμπιστευτεί σε δουλειά; Ένα ακόμη πρόβλημα είναι πως τα ένσημα στην περιοχή για τους εργάτες είναι λίγα. Επίσης η άδεια για οικοδομή βγαίνει πάντα με τα ελάχιστα ένσημα. Έτσι ένας οικοδόμος δε μπορεί να μαζέψει αρκετά ακόμη και με φουλ δουλειά. Η οικοδομή είναι η κινητήριος δύναμη για πολλά επαγγέλματα. Μηχανικοί, εργάτες, σιδεράδες, εργοστάσια, εταιρίες. Μέχρι και για το τελευταίο υλικό που θα μπει σε μια οικοδομή. Για παράδειγμα για τα υδραυλικά, απαιτούνται υλικά, σωληνώσεις, εργοστάσιο κατασκευής σωλήνων, εργάτες κτλ. Εδώ στην επαρχία δεν είχαμε εργοστάσια και βιομηχανίες ποτέ, όταν κινούνταν η οικοδομή υπήρχε γενικότερα κίνηση. Σταματώντας η οικοδομή τελείωσε και η επαρχία μας».

Ο Δημήτρης Σταματόπουλος ο οποίος αναλαμβάνει κατασκευές αλουμινίου δήλωσε στον «Παλμό»: «Η όποια κίνηση υπάρχει πλέον είναι για ανακαινίσεις αλλά και αυτό όχι συχνά. Άδειες για κατασκευή δεν υπάρχουν πια. Υπάρχουν  προγράμματα όπως το «εξοικονομώ» αλλά η διαδικασία απαιτεί πολύ χρόνο. Ο κόσμος έρχεται, φτιάχνει μια πόρτα, ένα παράθυρο και έρχεται αργότερα πάλι για τα υπόλοιπα. Η τιμή του αλουμινίου έχει αυξηθεί από το 2009 περίπου 90 λεπτά, παρόλα αυτά εμείς έχουμε προσαρμοστεί στα νέα δεδομένα και είμαστε αυτοί που απορρόφησαν και τις αυξήσεις που έγινε στον  Φ.Π.Α.  από 19% σε 23%. Περισσότερο το επάγγελμα επηρεάστηκε το 2012 από την κρίση. Να σημειωθεί πως στην πόλη τα λειτουργικά έξοδα είναι περισσότερα. Σημαντικό είναι πως δεν υπάρχει πλέον πίστωση από τις εταιρίες αφού με τη σειρά τους δεν έχουν πίστωση από τα εργοστάσια. Δεν είναι ελαστικά τα πράγματα όπως πρώτα. Για άλλα επαγγέλματα όπως υδραυλικοί, οικοδόμοι είναι ακόμη πιο δύσκολα. Όταν δε φτιάχνονται σπίτια, δε δίνονται δάνεια, δε δουλεύει πολύς κόσμος, πολλά επαγγέλματα δεν κινούνται». Ο Στέφανος Σταματονικολός, κατασκευάζει κάγκελα, αυλόπορτες και μας είπε: «Μηδενική η κίνηση αυτή τη στιγμή. Τους χειμερινούς μήνες που η οικοδομή δεν δουλεύει τόσο είναι αναμενόμενη η μείωση, όμως τώρα που ο κόσμος έχει ζοριστεί θα σκεφτεί τι θα φτιάξει στο σπίτι του. Είμαι 54 χρονών, κάνω αυτή τη δουλειά από 20 χρονών και είναι η πρώτη χρονιά που δεν έχει καθόλου κίνηση. Την ίδια στιγμή τα έξοδα τρέχουν, το ΤΕΒΕ, οι λογαριασμοί, ανεξάρτητα από το πώς είναι η κατάσταση στην αγορά. Από την άλλη, ακόμη και αν εμφανιστεί κάποια δουλειά, ο κόσμος δε μπορεί να πληρώσει με αποτέλεσμα να χρεωνόμαστε όχι μόνο για τη δουλειά μας αλλά και για τα υλικά».

Γιάννης Μηλιώτης (Μάντρα υλικών οικοδομής- εμπόριο ξυλείας)

«Μέχρι πρόπερσι είχαμε αρκετή δουλειά. Πέρυσι υπήρχε κάμψη της τάξεως του 30% που φέτος έχει φτάσει το 70-80%. Ίσως επειδή είναι χειμώνας, αλλά δε βλέπουμε μέλλον. Εάν οι τράπεζες δε δώσουν χρήμα για δάνεια δε θα μπορέσει να κινηθεί κανείς. Από την οικοδομή ζουν πολλά επαγγέλματα. Τα «πράσινα δάνεια» που δίνονται είτε αφορούν λίγους είτε η εξόφληση γίνεται μετά από διάστημα έξι μηνών οπότε ο ενδιαφερόμενος, θα πρέπει να έχει χρήματα από πριν. Διαφορετικά θα πρέπει ο εργολάβος, ο μηχανικός κτλ να δεχτεί να περιμένει μεγάλο διάστημα μέχρι η τράπεζα να δώσει το ποσό ή να υπάρχει κεφάλαιο και να τα αναλάβει ο ιδιοκτήτης. Υπάρχουν μέρες που καθόμαστε και μέρες που δουλεύουμε τόσο ώστε να βγάλουμε τα πάγια έξοδα και να ζήσουμε με τα βασικά. Παλιότερα δούλευε εδώ όλη η οικογένεια και απασχολούσα μόνιμο εργάτη. Αυτό πλέον δεν συμβαίνει».

Θανάσης Στάμος, εργολάβος οικοδομών

«Δουλεύω στην οικοδομή από 16 χρονών. Τις καλές εποχές είχα συνεργείο εννιά ατόμων. Αυτή τη στιγμή είμαστε τρεις που δουλεύουμε. Τελευταία δουλέψαμε τα Χριστούγεννα. Τόσα χρόνια, αυτή η κατάσταση δεν έχει ξαναγίνει. Πρώτα έρχονταν ο κόσμος και αναλαμβάναμε να χτίσουμε. Τώρα, έρχονται, παίρνουν προσφορές, θα σκεφτούν τι μπορεί να κόψει ο καθένας. Οι τιμές είναι συνεχώς προς τα κάτω, τα ένσημα είναι λιγότερα, πάλι όμως ο ιδιοκτήτης δυσκολεύεται να τα βγάλει πέρα. Αυτή τη στιγμή σκεφτείτε πως έχουν τελειώσει δουλειές και τα ένσημα δεν έχουν δοθεί. Φέτος έχουν εκδοθεί κάποιες άδειες αλλά δεν έχουν ξεκινήσει».

Μιλήσαμε με πολιτικούς μηχανικούς της περιοχής που μας έδωσαν τη δική τους ερμηνεία για τους λόγους που οδήγησαν στη σημερινή κατάσταση τον τομέα.

Λάζαρος Κυρπισλίδης: «Πρώτον υπάρχει η κρίση και είναι επόμενο να «χτυπήσει» και την οικοδομή. Οι άδειες που βγάζαμε είχαν σχέση με τα οικονομικά του καθενός. Αν κάποιος δεν είχε οικονομική δυνατότητα έπαιρνε δάνειο. Πλέον τα δάνεια έχουν σταματήσει. Δεύτερο πολύ σημαντικό σημείο η φορολόγηση. Με τις νέες αντικειμενικές αξίες, ο κόσμος θα προβληματιστεί. Αυτά τα προβλήματα πρέπει να δουν όσοι μας διοικούν και ίσως να ξεκινήσουν να κινούνται πάλι τα πράγματα. Βέβαια, υπήρξαν κάποιες υπερβολές στα τετραγωνικά που χτίζονταν, που όμως πλέον θα είναι σύμφωνα με τις ανάγκες της οικογένειας. Το κόστος της κατασκευής δεν έχει πέσει αντίθετα έχει αυξηθεί κιόλας με τον ενεργειακό κανονισμό να επιβαρύνει κι άλλο διότι γίνονται έλεγχοι από επιθεωρητές και ελεγκτές δόμησης. Για το 2013 έχουν εκδοθεί 15 άδειες που δεν είναι όλες για νέες κατασκευές, κάποιες είναι νομιμοποιήσεις».

Ευσταθίου Ελένη: «Δύο χρόνια τώρα δεν κινείται τίποτα  στην οικοδομή με αποκορύφωμα την φετινή χρονιά που υπάρχει πτώση 80%. Οι λόγοι είναι: Η διακοπή δανειοδότησης αρχικά. Οι τράπεζες δεν δανειοδοτούν κανέναν, για να συμβεί αυτό θα πρέπει να υπάρχει ισόποσο του δανείου χρηματικό ποσό. Δεν δανειοδοτούν ούτε για επιχειρήσεις εύκολα. Το πόθεν έσχες, όπου ακόμη και όσοι έχουν χρήματα δεν μπαίνουν στη διαδικασία να χτίσουν. Η φορολόγηση της ακίνητης περιουσίας είναι σημαντικός λόγος. Θα προτιμήσει κάποιος να μείνει στο ενοίκιο. Εάν δεν γίνει επαναπροσδιορισμός της φορολόγησης της ακίνητης περιουσίας δεν πρόκειται να αλλάξει κάτι. Ύστερα ο φόβος. Ο κόσμος φοβάται ακόμη και τα προγράμματα του ΕΣΠΑ που επιδοτούν μέχρι και το 60% του ποσού. Φοβούνται τον έλεγχο για το που βρήκαν για παράδειγμα το υπόλοιπο ποσό όσο και την φορολόγηση που θα ακολουθήσει αυτό που θα φτιάξουν. Το πρόβλημα αφορά 200 επαγγελματίες πίσω από εμάς. Στην περιοχή μας έχω μιλήσει με πολύ κόσμο που αναζητά δουλειά με εξευτελιστικές τιμές, έστω για να συντηρηθεί. Άλλοι, ζητούν να πάρουν έστω τα ένσημα για να μπορέσουν να μπουν στο ταμείο ανεργίας».

 

Μουσουτζάνης Κων/νος

Στην περιοχή μας, η οικοδομή γνώρισε ένα σημαντικό ρυθμό ανάπτυξης τα τελευταία χρόνια. Ο ρυθμός αυτός ενισχύθηκε από τα χαμηλότοκα στεγαστικά δάνεια των τραπεζών τα οποία επέτρεψαν σε πολλούς, να έχουν την δυνατότητα απόκτησης του δικού τους σπιτιού – κύριας κατοικίας ή εξοχικού.

Όμως σήμερα, η κατάρρευση της οικοδομής έχει επηρεάσει αρνητικά πολλούς άλλους επαγγελματικούς κλάδους και συνδέεται οπωσδήποτε με την οικονομική κρίση. Υπολογίζονται με την κατασκευή να συνδέονται συνολικά 250 επαγγέλματα, τα οποία επηρεάζονται άμεσα από αυτή την ύφεση. Πλέον, η οικονομία και στην περιοχή μας στηρίζεται στη γεωργία, την κτηνοτροφία και στον – μειωμένο σήμερα – τουρισμό, που άλλοτε συντελούσε στην οικονομική ανάπτυξη, γεγονός που δημιουργεί πολλά και διάφορα προβλήματα. Εκτός των άλλων, η ύφεση αυτή σημαίνει τεράστια απώλεια εσόδων και για το κράτος, αφού δεν εισπράττονται φόροι, τέλη, ασφαλιστικές εισφορές κλπ. Δεν είναι δυνατό να περιμένουμε ανάπτυξη στην περιοχή μας αλλά και σε όλη τη χώρα, αν δεν στηριχθεί η οικοδομή που μαζί με τον τουρισμό αποτελούν τη βαριά βιομηχανία για την Ελλάδα. Ένας βασικός λόγος, είναι η άρνηση των τραπεζών να χορηγήσουν δάνεια με συνέπεια να έχει μειωθεί δραστικά η ζήτηση. Ακόμη κι αν κάποιοι ιδιώτες, εκφράζουν ενδιαφέρον για την κατασκευή ή την αγορά ακινήτων, το γεγονός ότι δεν μπορούν να πάρουν στεγαστικό δάνειο τους εμποδίζει να προβούν σε αυτό το βήμα. Ακόμη βέβαια και αν έχουν κάποια χρήματα, διστάζουν να κάνουν επενδύσεις. Μάλιστα, όσοι αγόρασαν κοιτούν τώρα να πουλήσουν.

Να επισημάνουμε ότι, παρά την πτώση της οικοδομής, οι τιμές των δομικών υλικών τα τελευταία χρόνια συνεχώς αυξάνουν, επιβαρύνοντας έτσι το συνολικό κατασκευαστικό κόστος.

Όλοι οι μηχανικοί σήμερα, ασχολούνται με τις τακτοποιήσεις – νομιμοποιήσεις αυθαιρέτων, όμως λόγω της οικονομικής στενότητας και τον συνεχιζόμενο καταιγισμό των μέτρων, όπως η επιβολή του ειδικού τέλους στα ακίνητα, – όπου συμπεριλαμβάνονται και τα τακτοποιημένα αυθαίρετα!!! – κι εδώ το ενδιαφέρον που δείχνουν οι ιδιοκτήτες αυθαιρέτων, είναι σημαντικά μειωμένο σε σχέση με τις αρχικές εκτιμήσεις, για υπαγωγή των κτισμάτων στην ρύθμιση της τακτοποίησης.

Σήμερα, είναι φανερό, ότι ο κλάδος προσπαθεί κατά κάποιο τρόπο να επιβιώσει μόνο μέσα από την ανακαίνιση και την ενεργειακή αναβάθμιση των κτιρίων. Σε καμία περίπτωση όμως δεν πρόκειται να συντηρηθεί μόνο από αυτό, όλος ο τεχνικός κλάδος.

Κάτι που θα ήθελα να επισημάνω, είναι η ασυνέπεια και η προχειρότητα του κράτους, που φαίνεται εκτός των άλλων και από την παρότρυνση στους μηχανικούς να παρακολουθήσουν σεμινάρια για την συμμετοχή σε εξετάσεις πιστοποίησης Ενεργειακών Επιθεωρητών. Πέρυσι πολλοί από εμάς πηγαινοέρχονταν για δύο μήνες στην Αθήνα και την Χαλκίδα για να παρακολουθήσουν τα σεμινάρια, έκλεισαν τα γραφεία τους,   πλήρωσαν και 400 με 500 ευρώ για την συμμετοχή, εκτός των εξόδων μετακίνησης και διαμονής και ακόμη δεν έχει ορισθεί ημερομηνία διεξαγωγής των εξετάσεων!!  Όταν θα γίνουν θα έχουμε ξεχάσει την ύλη των σεμιναρίων…

Δυστυχώς, κατά την γνώμη μου, δεν αναμένεται τα επόμενα χρόνια να ανακάμψει ο κλάδος μας, οι προοπτικές δεν είναι καθόλου ενθαρρυντικές και ο λόγος είναι και πάλι το ασταθές οικονομικό περιβάλλον της Ελλάδας».

Αναγνώστου Αναστασία: «Η οικοδομική δραστηριότητα εμφανίζει μεγάλη ύφεση τα τελευταία χρόνια γεγονός αναμενόμενο αφού ως γνωστό σε εποχές οικονομικής κρίσης ο τομέας των κατασκευών πλήττεται από την αρχή της κρίσης και αρχίζει να ανακάμπτει αρκετά αργότερα από την ανάκαμψη της συνολικής οικονομίας. Η πτωτική πορεία ξεκίνησε με αυξανόμενους ρυθμούς από το 2008 και δυστυχώς την παρούσα χρονική περίοδο ο κλάδος των κατασκευών περνάει μία από τις μεγαλύτερες κρίσεις των τελευταίων δεκαετιών. Αυτό μπορεί να διαπιστωθεί εύκολα και σε πανελλήνιο επίπεδο καθώς δημοσιεύονται συνεχώς στατιστικά για την πορεία της οικοδομικής δραστηριότητας και την έκδοση οικοδομικών αδειών κατά χρονικές περιόδους αλλά και σε τοπικό. Ο αριθμός των οικοδομικών αδειών που εκδίδονται πλέον είναι περιορισμένος και αφορά στο μεγαλύτερο ποσοστό νομιμοποιήσεις, ανακαινίσεις, επισκευές κτιρίων. Οι κυριότεροι παράγοντες που οδήγησαν στην ελεύθερη πτώση της κατασκευαστικής δραστηριότητας στον τομέα των ιδιωτικών έργων είναι η γενικότερη οικονομική συγκυρία και η φορολογική πολιτική στα ακίνητα. Η κατάσταση της ελληνικής οικονομίας έχει οδηγήσει σε μείωση της ρευστότητας των νοικοκυριών  και μείωση της χρηματοπιστωτικής ικανότητας των τραπεζών οι οποίες έχουν περιορίσει δραματικά τη χορήγηση στεγαστικών και επιχειρηματικών δανείων. Η απόκτηση ιδιόκτητης κατοικίας αποτελούσε και αποτελεί πρωταρχικό στόχο του Έλληνα και για αυτό άλλωστε η χώρα μας έχει ένα από τα υψηλότερα ποσοστά ιδιοκατοίκησης παγκοσμίως. Η υπερβολική όμως φορολόγηση της ακίνητης περιουσίας  με στόχο την αύξηση των κρατικών εσόδων αποτελεί  δυσμενή παράγοντα για την ανάπτυξη της οικοδομικής δραστηριότητας. Ο κλάδος των κατασκευών  είναι κινητήριος μοχλός της ελληνικής οικονομίας . Στην οικοδομή εμπλέκονται περισσότερα από εκατό διαφορετικά επαγγέλματα τα οποία σήμερα βιώνουν τις συνέπειες της ύφεσης. Είναι σαφές ότι μιλάμε για ένα πρόβλημα με επιπτώσεις σε όλο το κοινωνικό σύνολο. Απαιτείται λοιπόν να υπάρξουν κίνητρα που θα βοηθήσουν στην επανεκκίνηση της οικοδομικής δραστηριότητας όπως η πιθανή κατάργηση ή μείωση του Φ.Π.Α., η χορήγηση χαμηλότοκων δανείων για πρώτη κατοικία , οι επιδοτήσεις για επαγγελματικά κτήρια και γενικά οικονομική ελάφρυνση στην φορολογία των ακινήτων».

 

Ηλίας Τσαρούχας: «Πρώτα απ’ όλα ένας από τους λόγους της πτώσης της οικοδομικής δραστηριότητας είναι η διαπίστωση (άποψη του Δ.Ν.Τ και της Ευρωπαϊκής ένωσης) ότι η οικοδομή δεν μπορεί να αποτελεί πλέον επενδυτικό όχημα, και τη στροφή σε άλλες μορφές επενδύσεων κυρίως άυλες και χάρτινες όπως μετοχές, ομόλογα ή αμοιβαία κεφάλαια  οι οποίες θεωρούνται  υψηλότερου ρίσκου και αξίας αλλά και σε δημιουργία νέων υγιών επιχειρήσεων σε άλλους τομείς (υψηλή τεχνολογία, περιβάλλον, ανανεώσιμες πηγές ενέργειας) με καλύτερες αποδόσεις και υψηλότερη προστιθέμενη αξία σε σχέση με την οικοδομή. Η πτώση των εισοδημάτων με την ταυτόχρονη υψηλή φορολόγηση έχουν απαξιώσει την οικοδομή σαν στοιχείο επένδυσης.  Ήταν φανερό εδώ και καιρό το στρεβλό μοντέλο ανάπτυξης της   οικοδομής. Η οικοδομή στηρίχθηκε αποκλειστικά στον τραπεζικό δανεισμό (με απλά λόγια ‘χρέος’) και στο ‘μαύρο’ αφορολόγητο χρήμα. Είναι γνωστά τα παραδείγματα ότι πολίτες που παρότι δεν πληρούσαν τα ανάλογα τραπεζικά κριτήρια(εμφάνιζαν χαμηλά εισοδήματα αντί των πραγματικών) ζητούσαν επίμονα και έπαιρναν υπέρογκα δάνεια από τις τράπεζες. ¨Όταν οι τράπεζες έκλεισαν τη στρόφιγγα του δανεισμού και το κράτος κυνήγησε  τη φοροδιαφυγή η οικοδομή κατέρρευσε. Επίσης η οικοδομή στηρίχθηκε και σε σημαντικό βαθμό πάνω σε πολεοδομικές παραβάσεις και παράνομα ακίνητα της προηγούμενης γενιάς αυθαιρέτων. Πολλοί ιδιοκτήτες δεν κατείχαν τίτλους και συμβόλαια στις ιδιοκτησίες τους και συνέχιζαν να χτίζουν μέσα σ’ αυτά (με υφιστάμενες αυθαιρεσίες 30 ετών πίσω) ενώ η κατασκευή υποδομών (πχ κτηματολόγιο, δρόμοι, ύδρευση, αποχέτευση)  δεν υπήρχαν καν παρότι  ήταν επιβεβλημένα πριν την κατασκευή της οικοδομής. Το νομοθετικό πλαίσιο έγινε αυστηρότερο και το αποτέλεσμα ήταν η πτώση της οικοδομικής δραστηριότητας. Στο παραπάνω στρεβλό μοντέλο να προστεθεί και η ευρύτερη ελληνική νοοτροπία ‘’γιατί ο άλλος χτίζει  θα χτίσω και εγώ’’ η οποία έπρεπε να σταματήσει. Η κοινή λογική λέει ‘δεν μπορείς να χτίζεις παλάτια πάνω στην άμμο’. Πρέπει να λύσεις πρώτα τα παλιά προβλήματα της οικοδομής σου(και γενικότερα των οικονομικών σου)  και μετά να ξεκινήσεις οικοδομή. Εδώ και καιρό είναι γνωστό ότι η ιδιοκατοίκηση στην Ελλάδα είναι από τις υψηλότερες στην Ευρώπη. Ο κάθε ¨Έλληνας κατέχει 1-2 κατοικίες τουλάχιστον ο κάθε ένας με πολλά τετραγωνικά η κάθε ιδιοκτησία. Οι  ποσοτικές ανάγκες σε οικοδομές  έχουν καλυφθεί.  Υπάρχει  έλλειμμα στην ποιότητα των οικοδομών και κυρίως στην ενεργειακή θωράκισή τους όπως π.χ το εξωτερικό κέλυφος(τοιχοποιία). Τα ελληνικά κτίρια είναι τα  περισσότερο ενεργοβόρα στην Ευρωπαϊκή ένωση  και στόχος είναι μέχρι το 2020 να θωρακιστούν θερμομονωτικά έτσι ώστε να καταναλώνουν λιγότερο πετρέλαιο και ηλεκτρική ενέργεια για να θερμανθούν το χειμώνα και να ψυχθούν το καλοκαίρι. Τα χρηματοδοτικά εργαλεία (Πρόγραμμα Εξοικονόμηση κατ’ οίκον)  υπάρχουν αλλά δεν είναι ακόμη επαρκή. Καταλήγοντας θέλω να τονίσω ότι η οικοδομή βρίσκεται σε ένα σταυροδρόμι.  Βρισκόμαστε σε στάδιο  μετασχηματισμού και αλλαγής του μοντέλου ανάπτυξης  της χώρας. Η οικοδομή θα συνεχίσει να υπάρχει έμμεσα σαν στοιχείο ανάπτυξης αλλά με τελείως άλλη μορφή. Υπάρχει έντονη η ανάγκη για τουριστικές επενδύσεις υψηλής ποιότητας. Παλιά επαγγέλματα θα εξαφανιστούν ενώ νέα θα υπάρξουν κυρίως στη διαχείριση  της υφιστάμενης ακίνητης περιουσίας αλλά και στον τομέα των παθητικών και ενεργειακών κτιρίων».

Βάσω Δημητράκη

Τα άρθρα που δημοσιεύονται εκφράζουν τον/την συντάκτη/τριά τους και οι θέσεις δεν συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του palmosev.gr

Για τις ειδήσεις της Εύβοιας κι όχι μόνο εμπιστευτείτε το palmosev.gr



error: