«Τρικυμία» στο ΝΗΡΕΑ – Συνέντευξη με τον Πρόεδρο του Σωματείου Σπύρο Λοξό

Νοικιασμένοι εργαζόμενοι φασόν και απεργία προκαλούν

«Τρικυμία» στο ΝΗΡΕΑ

Συνέντευξη με τον Πρόεδρο του Σωματείου Σπύρο Λοξό

«Τρικυμία» ξέσπασε στις ιχθυοκαλλιέργειες ΝΗΡΕΑ μετά την απόλυση μιας εργαζόμενης η οποία οδήγησε τους συναδέλφους της σε 24ωρη απεργία. Απευθυνθήκαμε και στις δύο πλευρές, εργοδοσία και εργαζόμενους προκειμένου να ρίξουμε φως στην υπόθεση που απασχολεί, όχι μόνο τους εργαζόμενους στις ιχθυοκαλλιέργειες, αλλά σε οποιαδήποτε εταιρεία, όταν υπάρχει περίπτωση να θίγονται εργασιακά δικαιώματα. Ο διευθυντής της εταιρείας στα Γιάλτρα Λάμπρος Ζαχαριάς μας είπε πως δεν υφίσταται εργασιακό θέμα για την απόλυση διότι η σύμβαση της απολυμένης είχε λήξει, αλλά όπως δηλώνει από το βήμα του «Παλμού της Β. Εύβοιας» ο Πρόεδρος του Σωματείου Εργαζομένων Σπύρος Λοξός έγινε για καθαρά συνδικαλιστικούς λόγους.

Το σωματείο αυτό από πότε υφίσταται;

«Είναι καινούργιο σωματείο. Έκανε εκλογές πρώτη φορά τον Οκτώβρη του 2014».

Πρόσφατα μέσα από δελτία Τύπου ενημερωθήκαμε για την απόλυση μιας εργαζόμενης του ΝΗΡΕΑ. Μπορείτε να μας πείτε με περισσότερες λεπτομέρειες αυτό που συνέβη;

«Η συγκεκριμένη συνάδελφος είχε γραφτεί στο κλαδικό συνδικάτο τροφίμων και ποτών Νομού Εύβοιας, το οποίο υπήρχε πριν από το σωματείο του ΝΗΡΕΑ και κάλυπτε συνολικά τον κλάδο των τροφίμων στην Εύβοια. Μέσω αυτού, υπήρξε προσπάθεια να φτιάξουμε σωματείο και στην Βόρεια Εύβοια όπως και του ΝΗΡΕΑ. Ήρθαμε σε επαφή με διάφορο κόσμο εκ των οποίων και με την συγκεκριμένη συνάδελφο- η οποία βοήθησε στο να στηθεί το επιχειρησιακό σωματείο- με την έννοια ότι μίλησε σε πάρα πολλούς συναδέλφους της και τους παρακίνησε να γραφτούν. Πάρα πολλοί το έκαναν, και αυτό αποδεικνύεται από τις εγγραφές και την συμμετοχή στις εκλογές. Αυτό όμως την έκανε στόχο, καθώς μετά από 2 μήνες ακολούθησαν και οι εκλογές του κλαδικού σωματείου, όπου αρκετοί εργαζόμενοι γράφτηκαν και σε αυτό. Κάθε εργαζόμενος έχει το δικαίωμα να είναι γραμμένος σε ένα υπηρεσιακό και ένα κλαδικό σωματείο, με την έννοια ότι το δεύτερο βοηθάει την συνολική δράση σε ολόκληρο τον κλάδο και την ενοποίηση της δράσης. Όλα αυτά μαζί, συν το ότι η σχέση της με τον ΝΗΡΕΑ ήταν ότι δούλευε -όπως και πολλοί άλλοι εργαζόμενοι και αλλού και στην Νότια Εύβοια-, φασόν για το ΝΗΡΕΑ, σαν να ήταν εργαζόμενοι του ΝΗΡΕΑ».

Θέλετε να εξηγήσετε τι εννοείτε φασόν;

«Ο ΝΗΡΕΑΣ δεν έχει φτιάξει καμία μονάδα ο ίδιος στην Βόρεια Εύβοια. Έχει νοικιάσει αυτές τις μονάδες. Μια σειρά από εργαζομένους δούλευαν εκεί στην προηγούμενη εταιρία στις Ελληνικές Ιχθυοκαλλιέργειες. Κάποιοι εξακολούθησαν να κρατούν αυτή την θέση εργασίας και δούλευαν κανονικά στον ΝΗΡΕΑ. Δηλαδή σαν ενοικιαζόμενοι, σαν φασόν. Δηλαδή, ενώ πληρώνονται και φαίνονται ως εργαζόμενοι στις Ελληνικές Ιχθυοκαλλιέργειες στην ουσία είναι εργαζόμενοι του ΝΗΡΕΑ. Γι’ αυτούς αποφασίζει ο Διευθυντής του ΝΗΡΕΑ ο κ. Ζαχαριάς. Είναι στο πρόγραμμα εργασίας του ΝΗΡΕΑ. Όλα τα χαρτιά τους βρίσκονται στα γραφεία του ΝΗΡΕΑ. Οι προσλήψεις και οι απολύσεις τους αποφασίζονται από τον ΝΗΡΕΑ. Είναι πολλοί εργαζόμενοι με αυτή την σχέση εργασίας. Για παράδειγμα, στο συσκευαστήριο του ΝΗΡΕΑ που είναι στα Γιάλτρα είναι όλοι οι εργαζόμενοι, με εξαίρεση τον Διευθυντή. Αυτό δυσκόλευε κάπως την υπεράσπιση της συναδέλφου, διότι έπρεπε πρώτα να απευθυνθούμε στις Ελληνικές Ιχθυοκαλλιέργειες και από την άλλη βοήθαγε την εταιρεία να «θολώνει λίγο τα νερά» λέγοντας ότι δεν είναι δικιά μας εργαζόμενη, αλλά είναι των Ελληνικών Ιχθυοκαλλιεργειών».

Παρόλα αυτά, ήταν η μόνη η οποία είχε συνδικαλιστική δράση στον ΝΗΡΕΑ και γι’ αυτό απολύθηκε; Άλλοι συνάδελφοι της δεν είχαν συνδικαλιστική δράση;

«Και άλλοι συνάδελφοι είχαν δράση αλλιώς δεν θα μπορούσαμε να φτιάξουμε το σωματείο. Απλά η συγκεκριμένη ήταν πιο «εύκολος στόχος» γιατί δεν είχε καμία εμπειρία. Δεν έδωσε την μάχη δίνοντας επιχειρήματα συνδικαλιστικά. Απλά ήταν μια εργαζόμενη που έβλεπε ότι καταπατώνται δικαιώματα, κατανοούσε απλοϊκά ότι αν ενωθούμε όλοι μαζί, μπορούμε να τα καταπολεμήσουμε και έλεγε αυτό το απλό πράγμα σε πάρα πολλούς συναδέλφους της. Δεν είχε κάποια εμπειρία και γι’ αυτό τον λόγο δεν μπήκε και στο Διοικητικό Συμβούλιο του σωματείου, παρότι θα μπορούσε. Αυτό την έκανε ευάλωτη σε απόλυση. Και αν θέλουμε, το γεγονός ότι είναι μάνα με δύο παιδιά που τα μεγαλώνει μόνη της, για τον κόσμο φάνηκε πως η εταιρεία δεν σταμάτησε πουθενά, οπότε γιατί να σταματήσει σε μένα; Αυτό πιθανά να κάνει κάποιο κόσμο να τρομοκρατηθεί ή ακόμη να φύγει από το σωματείο ή να αδρανοποιηθεί. Αυτή η απόφαση ελήφθη μάλλον με αυτό το κριτήριο. Στο ότι άλλοι εργαζόμενοι μπορεί να φύγουν πιο γρήγορα, στο ότι θα είχε συγκεκριμένη εργασία και έχει σχέση με τον ΝΗΡΕΑ, πιο εύκολο να δράσει και το υπηρεσιακό σωματείο πιο γρήγορα. Εμείς παιδευόμασταν δύο μήνες με αναβολές από την άλλη εταιρεία. Όλα αυτά συνέβαλαν στο να διαλέξουν αυτή την συγκεκριμένη εργαζόμενη».

Η απόλυση της εννοείται πως δεν έγινε τώρα;

«Η απόλυση της έχει γίνει από τον Φλεβάρη. Αρχικά, πήγαμε στην επιθεώρηση. Στην επιθεώρηση είχαμε τρεις αναβολές από την άλλη εταιρεία. Κάναμε διαπραγματεύσεις με την εταιρεία. Δεν προχωρήσαμε αμέσως σε απεργία και να ανέβουμε στα κάγκελα. Πήγαμε και τους εξηγήσαμε. Μεγάλη εταιρεία είναι, μήπως είχε κάνει κάποιο λάθος ο υπεύθυνος, αλλά όχι, υπερασπίστηκαν την επιλογή του. Δηλαδή το κουβεντιάσαμε αρκετά πριν γίνει η απεργία».

Άλλωστε η απεργία δεν αποτελεί το έσχατο μέσο του εργαζόμενου;

«Ναι, άμα κάτι δεν γίνεται αλλιώς».

Αν κάτι λύνεται με διάλογο για ποιο λόγο να γίνει απεργία; Από το σωματείο της Β. Εύβοιας συμμετείχε μεγάλος αριθμός εργαζόμενων;

«Στην Β. Εύβοια δεν λειτούργησαν οι βασικές μονάδες που είναι στα Κανατάδικα, στα Γιάλτρα το συσκευαστήριο και η πάχυνση όπου και δούλευε η συνάδελφος. Έγινε προσπάθεια και με τηλέφωνο σε κάποιους συναδέλφους να μπουν μέσα. Κάποιους τους έφερε ο κ. Ζαχαριάς με φουσκωτό από κάποιες παραλίες μέσα στην μονάδα, πράγμα που καταγγείλαμε και ως επικίνδυνη πρακτική, καθώς ο ΝΗΡΕΑΣ είχε παλαιότερα –όχι στην Εύβοια- και ένα θανατηφόρο ατύχημα το 2010 ακριβώς πάνω σε τέτοια περίπτωση, δηλαδή σε βάρκα».

Ο κ. Ζαχαριάς υποστήριξε σε επικοινωνία που είχαμε μαζί του, ότι η εργαζόμενη απολύθηκε γιατί είχε λήξει η σύμβαση της.

«Η συγκεκριμένη συνάδελφος ξεκίνησε στο ΝΗΡΕΑ ως συμβασιούχος. Της έγιναν τρεις συμβάσεις και την τετάρτη φορά της είπαν ότι θα την κάνουν μόνιμη. Μόνο που την έκαναν, όχι μέσω του ΝΗΡΕΑ, αλλά μέσω των Ελληνικών Ιχθυοκαλλιεργειών. Δούλευε μόνιμη από τις 4 Ιουνίου του 2013. Και αυτό είναι κάτι για το οποίο δεν μπορεί να πει κάποιος ψέματα. Υπάρχουν χαρτιά, στην επιθεώρηση εργασίας συμβάσεις κτλ».

Αυτό είναι ένα μεμονωμένο περιστατικό το οποίο έχει συμβεί; Έχουν πέσει στην αντίληψη σας άλλα περιστατικά τα οποία δεν μπορέσατε ίσως να στηρίξετε;

«Δεν είχαμε απόλυση αλλά είχαμε πιέσεις και αυτό είναι κατανοητό. Είτε γίνεται άμεσα, είτε έμμεσα, γιατί κάποιος φοβάται την απόλυση, γιατί φοβάται μην του κάνει την ζωή δύσκολη. Ο φόβος έσπασε όταν ο άλλος ζύγισε το «τι έχω να πάθω αν είμαι μόνος μου και ανοργάνωτος;» και «τι θα πάθω αν είμαστε όλοι μαζί;». Τουλάχιστον, όλοι μαζί θα το αντιμετωπίσουμε. Σε κάποιους έπιασε η τρομοκρατία, σε κάποιους δεν έπιασε. Η πλειοψηφία είναι στο σωματείο».

Υπονοείται ότι σε περιόδους ανεργίας είναι πιο εύκολο να υπάρχει μειωμένη συνδικαλιστική δράση;

«Όλα παίζουν ρόλο. Συνυπάρχουν δύο πράγματα στον ίδιο άνθρωπο. Το ένα είναι πως καταπατώνται περισσότερα δικαιώματα σε τέτοιες περιόδους που υπάρχει μεγαλύτερη ανάγκη για δράση. Από την άλλη υπάρχει η περίπτωση να λειτουργήσει αντίθετα. Να πει κάποιος ότι «να μην μιλήσω τώρα που είναι δύσκολα τα πράγματα». Συνήθως όμως αυτοί που δεν μιλούν όταν είναι δύσκολα τα πράγματα, δεν θα μιλήσουν ποτέ».

Πιστεύετε πως όταν δεν διεκδικεί κανείς κινδυνεύει;

«Όσο κάνει πίσω ο εργαζόμενος, τόσο θα χάνει δικαιώματα. Δικαιώματα που οι πατέρες μας και οι παππούδες μας τα κέρδισαν με αίμα. Δεύτερον, δεν θα σώσει θέσεις εργασίας γιατί σε μια ελεύθερη αγορά ζούμε. Ότι και να κάνεις, όπου και να πας, δεν είναι σίγουρο ότι πως θα σωθείς. Άλλωστε, συνηθίζεται όταν έρθει η ώρα για απολύσεις, η εταιρεία να διώχνει τους «πιστούς εργαζόμενους», γιατί η εταιρεία ξέρει ότι δεν θα αντιδράσουν. Κανένας δεν σώζεται αν απλά σκύψει το κεφάλι. Αν υπάρχει μια ελπίδα είναι η οργάνωση και η κοινή δράση. Καμία εταιρεία δεν έκλεισε από κινητοποιήσεις. Οπωσδήποτε μια 24ωρη απεργία δεν μπορεί να ρίξει έξω την παραγωγή. Μια εταιρεία με τζίρο εκατοντάδων εκατομμυρίων δεν κινδυνεύει από μια εργαζόμενη μητέρα δύο παιδιών που μεγαλώνει μάλιστα μόνη της»

Έχετε να προσθέσετε κάτι άλλο;

«Αυτό που έχουμε να προσθέσουμε είναι ότι θα παλέψουμε μέχρι το τέλος και δεν πρόκειται να κάνουμε πίσω, πραγματικά δεν θα υποχωρήσουμε μέχρι να εκπληρωθεί η απόλυση. Είναι ζήτημα που δεν μπορεί να μείνει έτσι. Πραγματικά δεν είναι για την συγκεκριμένη συνάδελφο είναι για όλους τους συναδέλφους. Στην ουσία υπερασπιζόμαστε τις δικές μας θέσεις εργασίας στον ΝΗΡΕΑ και οπουδήποτε αλλού. Στα πλαίσια αυτού, ζητάμε την συμπαράσταση από κάθε άλλο σωματείο, εργασιακό χώρο, εργαζόμενο, λαϊκό άνθρωπο, κοινωνικό φορέα, της περιοχής και μη. Ζητάμε από την τοπική κοινωνία να συμμετάσχει στις οποίες κινητοποιήσεις αν χρειαστεί -που ελπίζουμε να μην χρειαστεί- και να πάρουν πίσω την απόλυση».

Πάρη Ντελκή