Το αστέρι του μπακλαβά ας μας γλυκάνει στα δύσκολα

Από το 2017 που γράφτηκε το άρθρο με τίτλο “Το τέλος των γιορτών, το αστέρι του μπακλαβά κι ο χειμώνας” μέχρι σήμερα 30 Δεκεμβρίου 2021 έχουν περάσει μόλις τέσσερα χρόνια κι όμως έχουν αλλάξει τόσα πολλά, στην καθημερινότητά μας.

Άλλαξε η ζωή μας με τον κορωνοϊό, άλλαξε η ζωή μας με τις φωτιές, αυτό που μένει σταθερό είναι η γλύκα της νοσταλγίας, όταν κοιτάς πίσω συνήθειες που αγαπήσαμε και προσπαθούμε όσο γίνεται να αναπαράγουμε ακόμη και μέχρι σήμερα.

Έτσι για να κλείσει γλυκά ένας χρόνος που μας πίκρανε πολύ γιατί “δάγκωσε” κομμάτι της καρδιάς μας όταν κάηκε το φυσικό μας περιβάλλον, σαν τελευταία ανάρτηση πριν το κλείσιμο της χρονιάς, ας μείνει στη θύμισή μας και στα σπιτικά μας, ένας μοσχοβολιστός μπακλαβάς που μοιραζόμαστε με αγάπη…

Αναδημοσίευση 

“Μόλις έρχονται τα Φώτα, το μυαλό πάει αυτόματα στην αντίστροφη μέτρηση των Χριστουγεννιάτικων διακοπών.

Οι έμποροι κλείνουν τα βιβλία του έτους,  οι νοικοκυρές συμμαζεύουν το σπίτι  και ετοιμάζονται για τη τελευταία γιορτή του Αη Γιαννιού, οι μαθητές ψάχνουν τσάντες και σχολικά προγράμματα.

Μέσα σ’ αυτή την προετοιμασία για την καινούργια αρχή της χρονιάς, είναι και το αστέρι των Φώτων.

Παλιά συνήθεια που στο σπίτι μας τουλάχιστον είχε μεγάλο συμβολισμό.

Φωτο – Μηλιές -Ευθύμιος Ντελκής βράδυ – 6.1.2017

Η μάνα μου μέχρι σήμερα όταν φτιάχνει  τον Πρωτοχρονιάτικο μπακλαβά  μοσχοβολάει στο σπίτι, ψημένο φύλλο και καρύδι. Από την ώρα που τον κόβει για να τον μοιράσει στους συγγενείς για το καλό, υπολογίζει το αστέρι των Φώτων.

Για όσους δε το γνωρίζουν, έτσι όπως κόβει με γεωμετρική ακρίβεια όλο τον μπακλαβά στο ταψί, το κεντρικό μέρος με τα οκτώ κομμάτια το φυλάει για να το παρουσιάσει στο τραπέζι μετά τον Αγιασμό.

Στα Φώτα!

Με αυτό τον τρόπο σχεδόν ολοκληρώνεται ο κύκλος των γιορτών κι από του Αη Γιάννη πέφτει η αυλαία.

Αυτές οι γιορτές όμως είχαν και πολύ πασπάλισμα από χιόνι και καταστροφολογία.

Τα μετεωρολογικά δελτία, έδωσαν και πήραν και άσπρισαν τους χάρτες, τρομοκράτησαν τους ηλικιωμένους που παρακολουθούν τηλεόραση επί εικοσιτετράωρης βάσης.

Χειμώνας είναι τέλος πάντων και απόλυτα φυσιολογικό και κρύο να κάνει και να ρίξει και χιόνι. Δεν χιόνισε πια και μέσα στον Αύγουστο, ώστε να είναι κάτι παράξενο και μοναδικό!

Φαίνεται πως σιγά –σιγά ο άνθρωπος αποξενώνεται  όλο και περισσότερο από το περιβάλλον και δε δείχνει πρόθυμος να ακολουθήσει τις εποχικές μεταβολές του καιρού.

Κι επειδή ιδιαίτερα  τα τελευταία  χρόνια υπάρχουν πολλοί  άνθρωποι που δύσκολα τα φέρνουν βόλτα το χειμώνα που είναι δαπανηρή η θέρμανση κι η σπιτική θαλπωρή,  τι άλλο μπορεί να ευχηθεί κανείς;

Μακάρι να γίνουν αχρείαστες οι κοινωνικές δράσεις για θέρμανση ή φαγητό  κι αχρείαστες οι θερμαινόμενες αίθουσες για άστεγους.

Εμείς τουλάχιστον  στην επαρχία που είμαστε λιγότεροι και γνωριζόμαστε «έχουμε το νου μας» αν υπάρξει ανάγκη…

Το αστέρι των γιορτών ας μας οδηγήσει σε δρόμους αγάπης και μετά το τέλος τους”.

Πάρη Ντελκή