Είναι Κυριακή μεσημέρι!
Ο ήλιος στέλνει κάθετα τις ακτίνες του κι η ζέστη είναι αφόρητη. Παρόλα αυτά, λέω να πάω να ψηφίσω, ενώ από μέρες σκεφτόμουν και δικαιολογούσα μέσα μου την αποχή.
Μια αποχή που η πολιτική μου Παιδεία «τιμωρούσε» χρόνια τώρα.
Κι όμως έφτασε η ώρα που το μήνυμα της αποχής είναι μεγαλύτερο και δυνατότερο της συμμετοχής.
Ένα σχεδόν 70% δεν προσήλθε στις κάλπες.
Κι όχι μόνο στη χώρα μας αλλά κι αλλού.
Όχι γιατί δεν μπορούσε…
Όχι γιατί δεν ήξερε τι να επιλέξει…
Απλά γιατί δεν ήθελε να συμμετάσχει στη διαιώνιση ενός απαξιωμένου πολιτικού σκηνικού που δεν υπηρετεί τις πραγματικές ανάγκες των πολιτών του, αλλά κρέμεται πάνω από ιδέες του περασμένου αιώνα, που δεν εξυπηρετούν πλέον την σύγχρονη πραγματικότητα.
Όταν τα πολιτικά μηνύματα των Ευρωεκλογών ξιφουλκούν με όρους tik tok, γιατί να περιμένουμε από το σύνολο των εκλογέων να πάρουν στα σοβαρά ένα ξεπουλημένο παιχνίδι;
Ποιος ασχολήθηκε σε αυτές τις ευρωεκλογές με την Ευρώπη και την θέση μας σε αυτήν;
Ποιος αποτίμησε την επίδραση των ευρωπαϊκών οδηγιών και κανονισμών στον σύγχρονο ελληνικό τρόπο ζωής;
Ποιο ελληνικό ποσοστό εναρμονίστηκε με το μήνυμα της ενωμένης Ευρώπης των κουτόφραγκων;
Η Ευρώπη για μας τους Έλληνες ξεκινά με παροχές που θεωρούμε ότι λαμβάνονται ως καταναλωτικά δάνεια, είναι μακριά από τη σφαίρα ενδιαφέροντός μας, όπως συνολικά η πολιτική σκηνή.
Σε μια γερασμένη Ευρώπη των ανισοτήτων, σε μια Ευρώπη που κλείνει τα μάτια στην κλιματική κρίση, που διαχειρίζεται το διεθνές πολιτικό σκηνικό με όρους Γιουροβίζιον, σε μια Ευρώπη που νίπτει τας χείρας της αναρωτιέται κανείς γιατί να υπάρχει…
Πάρη Ντελκή
Τα άρθρα που δημοσιεύονται εκφράζουν τον/την συντάκτη/τριά τους και οι θέσεις δεν συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του palmosev.gr
Για τις ειδήσεις της Εύβοιας κι όχι μόνο εμπιστευτείτε το palmosev.gr