Προτάσεις – βάλσαμο στις πληγές της καμένης  Εύβοιας

Με τον τίτλο «Προτάσεις – βάλσαμο στις πληγές  της καμένης  Εύβοιας», επανέρχεται ο Ελεύθερος Τύπος στο σημερινό του φύλλο της Δευτέρας 30 Αυγούστου 2021. Στο άρθρο του, ο  Άγγελος Αγγελίδης, επικεντρώνεται αφενός στις προτάσεις του Πανεπιστήμιου Θεσσαλίας  και συγκριμένα στη συνέντευξη που παραχώρησε ο Πρόεδρος του τμήματος Δασολογίας, Επιστημών Ξύλου και Σχεδιασμού Καθηγητής  Ιωάννης Παπαδόπουλος  στο palmosev.gr και την  Πάρη Ντελκή και αφετέρου στις προτάσεις της Συντονιστικής Επιτροπής «Κανδήλιον Όραμα».

Ο Πρόεδρος του Τμήματος Δασολογίας, Επιστημών Ξύλου & Σχεδιασμού Καθηγητής Ιωάννης Παπαδόπουλος, εστιάζει στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας, το οποίο είναι σε θέση να υλοποιήσει αυτές τις προτάσεις αφιλοκερδώς, στα πλαίσια του μνημονίου συναντίληψης και συνεργασίας με τον Δήμο Ιστιαίας –Αιδηψού, που έχει υπογραφεί από το 2019.

Οι προτάσεις αναφέρονται τόσο στον τρόπο αντιμετώπισης των δασικών πυρκαγιών, ώστε αυτή η καταστροφή να μη συμβεί σε κανέναν άλλο μέρος της χώρας, όσο και στην ελπίδα εργασίας των κατοίκων δασεργατών, ρητινοσυλλεκτών, μελισσοκόμων, κτηνοτρόφων που έχουν καταστραφεί, λόγω της πυρκαγιάς, μέσω της «Υιοθεσίας» Δασικής Περιοχής στη Β. Εύβοια.

Η αναγέννηση του δάσους και η αξιοποίηση των καμένων

Τα δάση της βόρειας Εύβοιας έχουν κυρίαρχο είδος την χαλέπιο πεύκη, η οποία αναγεννάται με φυσικό τρόπο. Δεν χρειάζεται καμία απολύτως παρέμβαση όσον αφορά την αλλαγή του δασοπονικού είδους. Για να επιτευχθεί αυτό θα χρειαστεί οπωσδήποτε να γίνουν έγκαιρα  αντιπλημμυρικά έργα προστασίας του εδάφους, ώστε να  μην ξεπλυθεί το μητρικό έδαφος από έντονη βροχόπτωση κι αποκαλυφθεί το πέτρωμα. Σε μια τέτοια περίπτωση δεν θα μπορεί να φυτρώσει κάτι άλλο. Παράλληλα θα πρέπει να απαγορευτεί η βόσκηση για τουλάχιστον μία πενταετία στην περιοχή γιατί από φέτος κιόλας από τα κουκουνάρια και τους σπόρους που έχουν πέσει στο έδαφος θα αρχίσουν να φυτρώνουν τα αρτίφυτρα (τα μικρά φυτάρια). Αυτά είναι πολύ τρυφερά σε δύο χρόνια με τρία χρόνια θα πρασινίσουν το μέρος εκτός κι αν μπουν μέσα κοπάδια με πρόβατα ή με γίδια, οπότε θα συντελεστεί η καταστροφή του νεαρού δάσους.

Εφόσον προστατευτεί και από την βόσκηση μετά από λίγα χρόνια θα πρασινίσει το μέρος. Σε μία δεκαετία τα δέντρα θα έχουν φτάσει σε ένα πολύ ικανοποιητικό ύψος 3-4 μέτρων, αλλά για να υπάρξει παραγωγικό δάσος ρητίνης θα πρέπει να παρέλθουν 30 χρόνια.

Τα καμένα δέντρα θα πρέπει να κοπούν. Ένα μέρος από αυτά τα δέντρα θα χρησιμοποιηθούν για ξύλινα φράγματα, για κλαδοπλέγματα, για τη συγκράτηση του εδάφους. Αν τα καμένα μείνουν μέσα στο δάσος μετά από ένα εξάμηνο αυτά τα δέντρα  θα σαπίσουν και θα είναι πραγματικά άχρηστα.

Οι παρεμβάσεις αυτές θα πρέπει να γίνουν πολύ σύντομα, για να αξιοποιηθούν από τις δασικές βιομηχανίες της χώρας μας, είτε και για παραγωγή προϊόντων ξύλου είτε για παραγωγή ενέργειας.

Ένα δέντρο όταν καίγεται κατά κανόνα καίγεται σε πάχος 1-4 εκατοστών εξωτερικά, ενώ μέσα παραμένει το ξύλο ανέπαφο, ζωντανό και μπορεί να αξιοποιηθεί στη βιομηχανία.

Αυτή η ξυλεία θα μπορούσε πωληθεί και τα χρήματα να διατεθούν στην τοπική οικονομία, ώστε μαζί με αυτά που θα προσφέρει η Πολιτεία, να δώσουν την ευκαιρία ανάληψης δράσεων και να αξιοποίησης του τόπου με δημιουργία και θέσεων εργασίας με πολλών εναλλακτικών προτάσεων

Τεχνητή αναγέννηση και κόστος

Με την τεχνητή αναγέννηση θα χρειαστούν πολλά εκατομμύρια ευρώ για να συντηρηθούν για τα πρώτα τρία τέσσερα χρόνια, με διαρκή ποτίσματα, όλα αυτά τα φυτάρια, ώστε για να μπορέσουν να μεγαλώσουν. Αυτό φυσικά έχει ένα τεράστιο κόστος με αμφίβολο αποτέλεσμα. Σε αυτές τις περιπτώσεις κατά κανόνα η Δασική Υπηρεσία και το Υπουργείο Περιβάλλοντος, αφήνει τις εκτάσεις, να αναδασωθούν με φυσική αναγέννηση κι όπου χρειάζονται παρεμβάσεις τεχνητές για παράδειγμα γύρω – γύρω από τα χωριά, θα μπορούσαν να μπουν κάποια είδη με πλατύφυλλα ή βραδύκαυστα όπως είναι η βελανιδιά, η χαρουπιά.

Κλείνοντας ο κ. Παπαδόπουλος δεν παρέλειψε να τονίσει πως καλό θα ήταν να δημιουργηθεί μια Ειδική Γραμματεία Δασών στο Υπουργείο Περιβάλλοντος, με κατευθυντήριο ρόλο την αξιοποίηση και την πολυλειτουργική διαχείριση των δασών.