Πως σώθηκε το εργοστάσιο «Κεντρής» στη Στροφυλιά από τη φωτιά – Δημόσιο «ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ» στους εθελοντές [video]

Ο Γιώργος Κεντρής ένα χρόνο μετά τη μαύρη επέτειο της εφιαλτικής πυρκαγιάς, που κατέκαψε τη βόρεια Εύβοια, θυμάται τι έγινε εκείνες τις μέρες και πως κατάφερε με τη βοήθεια της οικογένειάς του αλλά και εθελοντών -που αψήφησαν ακόμη και τη ζωή τους –κι έπεσαν στις φλόγες για να μην καεί το εργοστάσιο. Ένα εργοστάσιο το οποίο δίνει δουλειά στην ευρύτερη περιοχή σε πάνω από 100 ανθρώπους άμεσα, πέρα από τους παραγωγούς που το τροφοδοτούν με τα προϊόντα της Ευβοϊκής γης.

Σήμερα συγκινημένος απευθύνει ένα δημόσιο ΚΑΤΗΓΟΡΩ σε αυτούς που φάνηκαν λίγοι και ένα δημόσιο ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ σε ανθρώπους που δεν υπολόγισαν τίποτε και πέφτοντας στη φωτιά έσωσαν το εργοστάσιο.

Το χρονικό της φωτιάς

«Ήταν 3 Αυγούστου 2021 όταν  ξεκίνησε η φωτιά, η οποία  κατευθύνθηκε από το χωριό Δάφνη προς τη Λίμνη γιατί φυσούσε βοριάς. Η εστία ήταν 10 μέτρα από τον άσφαλτο δρόμο. Το Πυροσβεστικό Φυλάκιο απείχε από την εστία της φωτιάς 500 μέτρα. Παρόλα αυτά, τι ήταν αυτό που τους εμπόδισε  και δεν πρόλαβαν να  κατασβήσουν τη φωτιά;  Δεν είχαν νερό;

Η φωτιά κατευθύνθηκε στο Ρετσινόλακο και μετά Παλιοχώρι, Ροβιές.

Μετά άλλαξε  φορά ο αέρας και κατευθύνθηκε προς το Ξηρό Όρος προς το Αιγαίο. Υπήρχε όμως μια ολόκληρη μέρα που συνέχισε να φυσάει  βοριάς και η φωτιά  έκαιγε με την όπισθεν.

Ήταν η δεύτερη μέρα στις 4 Αυγούστου που επί μια ολόκληρη μέρα δεν υπήρχαν εναέρια μέσα, και το έδαφος που έκαιγε η φωτιά ήταν ελάχιστο. Ήταν ευκαιρία να επέμβουν επίγειες και εναέριες δυνάμεις να την σβήσουν. Αυτό ήταν ορατό ανάμεσα σε Δάφνη και Κεχριές.

Ήταν ευκαιρία να την σβήσουν αλλά επειδή δεν επιχειρούσε κανείς όταν άλλαξε φορά ο άνεμος κι έγινε Νοτιοανατολικός ξεπέρασε κάθε ζώνη κι εμπόδιο κι έκαιγε ανεξέλεγκτα σε Κεράμεια, Κουρκουλούς με μέτωπο προς το Αιγαίο κι από Ροβιές προς Κοκκινομηλιά. Λόγω αυτού του ανέμου η φωτιά γιγαντώνοντας πέρασε ανάμεσα  από Στροφυλιά και Κεράμεια, και έφτασε μέχρι την παραλία της Αγίας Άννας.

Αυτό συνέβη την Τρίτη μέρα 5 προς 6 Αυγούστου. Μετά αλλάζει και πάλι φορά ο αέρας στις 3 το πρωί και γυρίζει Νοτιοδυτικός στην αρχή και μετά Δυτικός. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα η φωτιά που είχε εξαπλωθεί στην παραλία της Αγίας Άννας, να γυρίσει και να κατευθύνεται προς την Κήρινθο, Στροφυλιά, καίγοντας ότι βρει μπροστά της και για αυτό έφτασε μέχρι τα χωριά. Πέρασε από την Στροφυλιά πέρασε από την Κήρινθο φύσηξε βοριαδάκι και την έστειλε προς το Σπαθάρι, Φαράκλα, Λίμνη  περνώντας λίγα μέτρα από το σημείο που ξεκίνησε.

Έκανε βόλτες η φωτιά ανάλογα με τον αέρα. Σταματούσε στη θάλασσα.

Το άλλο δε μέτωπο που συνέχιζε προς Κοκκινομηλιά, Κερασιά, Αχλάδι, Παπάδες, Κοτσυκιά, Βασιλικά, Ελληνικά Αγριοβοτάνι, Γούβες, Πευκί Ασμήνιο…

Η φωτιά απειλεί το εργοστάσιο

Ξημέρωμα 6^ης Αυγούστου, στις τρεις το πρωί το μέτωπο που είχε φτάσει στην παραλία της  Αγιάννας με το Δυτικό αέρα φτάνει στο εργοστάσιο. Πριν φτάσει η φωτιά επειδή παρακολουθούσαμε μέσω προγράμματος τους ανέμους, και ξέραμε ότι στις 3 η ώρα περίπου θα φτάσει σε μας η φωτιά, ειδοποιήσαμε εγκαίρως  το Συντονιστικό Όργανο που ήταν στη διασταύρωση της Στροφυλιάς.

Τους είπαμε ότι κινδυνεύει να καεί το εργοστάσιο λόγω των δεξαμενών αερίου που έχει και των εύφλεκτων υλικών γενικότερα, και τους παρακαλέσαμε να συνδράμουν έστω με ένα πυροσβεστικό. Όλα αυτά περίπου τρεις ώρες πριν έρθει η φωτιά.

Εισακουστήκαμε σε πρώτη φάση και ξεκίνησαν 7 οχήματα της  Π.Υ. με αρχηγό τον κ. Σίμο Αποστόλου, μια νταλίκα και μια μπουλντόζα  ερπυστριοφόρα μεγάλη. Κατευθύνθηκαν όλα τα οχήματα προς το μέτωπο που ήταν η φωτιά με σκοπό να κόψουν ζώνη πίσω από το εργοστάσιο, ούτως ώστε όταν γυρίσει ο αέρας να σταματήσει η φωτιά εκεί. Κατέβασαν τη μπουλντόζα κι άρχισε να κόβει ζώνη.

Τα πυροσβεστικά δεν άνοιξαν τις μάνικες να υποστηρίζουν τη μπουλντόζα και μετά από 10 λεπτά έφυγαν, και σταμάτησαν μπροστά στο εργοστάσιο κι άφησαν τη μπουλντόζα μόνη της, η οποία συνέχισε αβοήθητη να κόβει ζώνη. Σταματώντας μπροστά στο εργοστάσιο διεμείφθη ο εξής διάλογος ανάμεσα σε μένα και τον Διοικητή της Π.Υ. κ. Σίμο Αποστολου.

-Κύριε Διοικητά παρακαλώ να αφήσετε ένα πυροσβεστικό όχημα γιατί σε δύο ώρες περιμένουμε τη φωτιά

Και παρουσία μαρτύρων , μου είπε:

-Κοίταξε να δεις κύριε εσύ είσαι ανάμεσα σε δυο δάση, και θα καείς ζωντανός και εσύ και η οικογένεια σου και το εργοστάσιο. Για αυτό εγκαταλείψτε το, γιατί τους πυροσβέστες δεν τους έχω για κάψιμο.

-Νομίζω ότι έχετε λανθασμένη εκτίμηση, έχουμε υπολογίσει το σημείο διαφυγής και θα πάμε σε χέρσο χωράφι, εκατό πενήντα μέτρα από το εργοστάσιο.

Εκείνη την ώρα δίνει διαταγή να φύγουν όλα τα πυροσβεστικά και να πάνε στη διασταύρωση μακριά, εκ του ασφαλούς.

Οι εθελοντές σώζουν το εργοστάσιο από τις φλόγες

Εμείς μείναμε εκεί!

Η οικογένειά μου, ένα γείτονας ο Κωστής Αλεξίου με τον γιό του τον Τάσο, ένας εθελοντής ο Γιώργος Σεφέρης και δυο Ινδοί, ο Κουμάρ και ο Άλι οι οποίοι ήρθαν σαν εθελοντές να βοηθήσουν. Μια εργαζόμενη η Δώρα Αλευρά από τη Λίμνη, ήταν στα όρια της φωτιάς και μόλις έπεσε λίγο η φλόγα ήρθε για βοήθεια.

Η φωτιά, όπως είχαμε προβλέψει ήρθε στις δυόμιση με τρείς το πρωί στην κορυφή της πλαγιάς δίπλα από το εργοστάσιο, όπου έφευγαν φλεγόμενα πουλιά , τα οποία μετέδιδαν τη φωτιά και στις τέσσερις  μεριές του εργοστασίου. Είχαμε τέσσερα  μέτωπα να αντιμετωπίσουμε. Η οικογένεια Κεντρή ήμασταν εγώ η γυναίκα μου Ελένη, ο Νίκος ο γιος μας κι ο κουνιάδος μου ο Πέτρος Τσάχτσιου. Δόθηκε μεγάλη μάχη γιατί το εργοστάσιο έχει σύγχρονα πυροσβεστικά μέσα γεννήτριες αντλίες υπόγειες δεξαμενές νερού κλπ. και για αυτό και σώθηκε. Όλοι ήμασταν  εξοπλισμένοι με αντιασφυξιογόνες μάσκες ειδικές για τη φωτιά, αλλά η μάχη κρίθηκε γιατί δεν υπολογίσαμε το τέταρτο μέτωπο που είχε ξερά καλάμια, με αποτέλεσμα να έρθουν οι φλόγες προς τη μεριά μας και δεν μπορούσαμε να σβήσουμε.

Εκείνη την ώρα είδαμε από το δρόμο να περνά η μπουλντόζα που είχε ξεχαστεί και την είχαν εγκαταλείψει οι πυροσβέστες.

Τον  Γιώργο Καλαντζή από τους Ωρεούς, χειριστή μπουλντόζας, η οικογένεια Κεντρή τον ευχαριστεί δημόσια για την ηρωική του πράξη. Παρέκκλινε της πορείας του για να ξεφύγει από τη φωτιά, γιατί και  στο δρόμο που ήταν κινδύνευε, κι ενώ έπρεπε  να φύγει γρήγορα, όρμησε μέσα στη φωτιά με τα καλάμια-στο νότιο μέρος του εργοστασίου- και την έσβησε, σώζοντας το, κυριολεκτικά από τις φλόγες.

Μετά είχε περάσει η φωτιά απέναντι και καήκαν υλικά συσκευασίας που ήταν στην αυλή έξω από το εργοστάσιο. Και το εργοστάσιο σώθηκε και δεν κάηκε κανένας.

Γνωρίζοντας πως πάντα υπάρχει κίνδυνος, δεν ρισκάραμε τις ζωές μας. Θυμάμαι πως είχα πάνω μου τη σφυρίχτρα κι είχαμε συνεννοηθεί  αν οι άλλοι άκουγαν σφύριγμα να πάνε στο σημείο συγκέντρωσης που είχαμε ορίσει.

Εμείς θεωρούμε ότι κάποιο Θείο χέρι προστάτευσε το εργοστάσιο κι έμεινε αλώβητο παρόλο που είχε πολλά εύφλεκτα υλικά στην αυλή του κι είναι κατασκευασμένο από πάνελ.

Καθότι ένα αντίστοιχο κτίριο με πάνελ στη Δάφνη κάηκε ολοσχερώς.

Η Θεία προστασία καταδεικνύεται από το γεγονός ότι καίγονταν μια κολώνα της ΔΕΗ, στην αυλή του εργοστασίου χωρίς να έχει πλησίον της πεύκα, στην κορυφή της, με μια επιφάνεια 20 εκατοστών  διάμετρο και δεν κάηκε το εργοστάσιο, σε έκταση 10 στρεμμάτων.

Για όλα αυτά που ζήσαμε, ευγνώμονες σήμερα  θεωρούμε κοινωνική  μας υποχρέωση, να βοηθήσουμε στην αναστήλωση των εκκλησιών που κάηκαν και επειδή την ημέρα που σώθηκε το εργοστάσιο γιορτάζουμε την Μεταμόρφωση του Σωτήρος, ξεκινήσαμε από αυτό το εκκλησάκι στην καρδιά του δάσους, που θα λειτουργήσει ανήμερα  Σάββατο στις  6 Αυγούστου 2022. Στο πέρας της λειτουργίας θα μοιραστεί ευλογημένο φαγητό».

Πάρη Ντελκή