Πάρη Ντελκή
Χάος φαίνεται να χωρίζει κοινωνικοπολιτικά στοιχεία χωρών Ανατολής και Δύσης. Μέσα σε αυτά και τον τρόπο με τον οποίο η Πολιτεία σέβεται ή όχι τις γυναίκες.
Πρόσφατα με θλίψη και οργή είδαμε την 22χρονη Μαχσά Αμινί να χάνει τη ζωή της γιατί δεν φορούσε «σωστά» το χιτζάμπ στο κεφάλι. Στο Ιράν όπου άνδρες και γυναίκες προκειμένου να έχουν τα ελάχιστα ανθρώπινα και πολιτικά δικαιώματα αναγκάζονται να μεταναστεύσουν.
Όπως και χτες μόλις είδαμε την πρόεδρο του κόμματος «Aδέρφια της Ιταλίας» να αναρτά στον προσωπικό της λογαριασμό στο TikTok ένα βίντεο με την ίδια να κρατά στα χέρια της δύο πεπόνια, στο ύψος του στήθους της, και να κοιτά προκλητικά την κάμερα, κλείνοντας το μάτι και λέγοντας «τα είπα όλα».
Αυτή η τεράστια διαφορά που βλέπουμε σε αυτές τις δύο χώρες κι αφορά τις γυναίκες, δεν είναι η μόνη, αν σκεφτεί κανείς τον τρόπο με τον οποίο οι Φιλανδοί έχουν διχαστεί σχετικά με τη συμπεριφορά της πρωθυπουργού, με ορισμένους να εκφράζουν υποστήριξη για τη νεαρή πρωθυπουργό που συνδυάζει την ιδιωτική ζωή με την υψηλού επιπέδου καριέρα της, ενώ άλλοι εγείρουν ερωτήματα για το αν η κρίση της θα μπορούσε να επηρεαστεί από τις δραστηριότητες στη διάρκεια του ελεύθερου χρόνου της.
Όπως λίγο πριν από το τέλος της εποχής Μέρκελ, η δημοτικότητα της Γερμανίδας καγκελαρίου στην Ευρωπαϊκή Ένωση ήταν υψηλή. Οι Ευρωπαίοι μάλιστα θα την προτιμούσαν για πρόεδρο της Ευρώπης, εάν υπήρχε τέτοιο αξίωμα.
Ποιος ξεχνά τις επιθέσεις που είχε δεχτεί η «κόρη του μπακάλη» όταν κατάφερε να γίνει η σιδηρά κυρία της Αγγλίας Μάργκαρετ Θάτσερ;
Ποιος ξεχνά το στίγμα που άφησε η Ίντιρα Γκάντι η πρώτη πρωθυπουργός της Ινδίας και τόσες άλλες.
Αλλά η κοινωνία δεν είναι τόσο φιλική στο γυναικείο φύλο, όσες προσπάθειες κι αν γίνονται να σπάσουν τα στερεότυπα, να σπάσει επιτέλους η «γυάλινη οροφή» που εμποδίζει την εργασιακή εξέλιξη γυναικών- υψηλόβαθμων στελεχών, απέναντι στους άνδρες συναδέλφους τους.
Το άλλο άκρο είναι η ανθρώπινη ζωή, η αξιοπρέπεια, η ισότητα κι ο σεβασμός μέσα στο ίδιο το κοινωνικό σύνολο.
Ο τρόπος που η σύγχρονη γυναίκα καταφέρνει να μείνει ζωντανή γίνεται όλο και πιο δύσκολος αν δούμε πολλές φορές τα περιστατικά βίας, στο δρόμο στη δουλειά, στο σπίτι. Αν μετρήσουμε γυναικοκτονίες, βιασμούς, τόσο στη χώρα μας όσο και στον κόσμο ολόκληρο.
Μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο πόλεμο, πολλές γυναίκες αναγκάστηκαν να εργαστούν κι έξω από τα πλαίσια του σπιτιού τους, έξω από τα πλαίσια μιας οικογενειακής επιχείρησης, η οποία τους πρόσφερε μικρότερα μεροκάματα, από αυτά των ανδρών και δεν τις επέλεγε λόγω πιθανής εγκυμοσύνης ή άλλων οικογενειακών υποχρεώσεων.
Και τώρα η κοινωνία κυρίως η Δυτική φτάνει να γερνά, γιατί τα δικαιώματα των εργαζόμενων γυναικών, δεν τους επιτρέπουν να δημιουργούν και οικογένεια και επαγγελματική εξέλιξη. Ένα δίλλημα που οι άνδρες ποτέ δεν αναγκάστηκαν να μπουν.
Αλλού λοιπόν οι γυναίκες προκρίνονται –με όποιο τρόπο- κι αλλού χάνουν την ζωή τους. Κι η γη συνεχίζει να γερνά με όλο και λιγότερες γυναίκες να γεννούν τα παιδιά της.
Τα άρθρα που δημοσιεύονται εκφράζουν τον/την συντάκτη/τριά τους και οι θέσεις δεν συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του palmosev.gr
Για τις ειδήσεις της Εύβοιας κι όχι μόνο εμπιστευτείτε το palmosev.gr