Ο καμένος τη φωτιά δεν τη φοβάται

Με καυτή επικαιρότητα μπαίνει ο Ιούλιος στη χώρα μας.

Οι εκλογές στην Γαλλία δεν αφήνουν χώρο για πολλά συμπεράσματα. Η ακροδεξιά μπαίνει μπροστά. Σχεδόν ένας στους πέντε Ευρωπαίους έχει ήδη ψηφίσει υπερσυντηρητικά κόμματα στις εθνικές εκλογές στη χώρα του, ενώ ακροδεξιοί πολιτικοί έχουν αναλάβει θέσεις σε διάφορα «πόστα» σε περισσότερες από 12 χώρες της Ε.Ε.

Άραγε αυτή η ευρωπαϊκή στροφή  -εκτός από το λαϊκισμό που τρέφει – υπάρχει περίπτωση να απαντήσει  στα παγκοσμιοποιημένα προβλήματα πια της ακρίβειας, της στέγης, της επισιτιστικής κρίσης που έρχεται αμέσως μετά από την κλιματική κρίση;

Οι φωτιές στη χώρα μας είναι πια το μόνιμο θέμα στις ειδήσεις με την εναλλαγή προσώπων στα παράθυρα να διαξιφίζονται για το ποιος έχει την ευθύνη αυτής της κατάστασης. Τα ζήσαμε τα είδαμε τα ακούσαμε από πρώτο χέρι το ‘21. Κι όπως λέει κι ο Βασιλόπουλος «ο καμένος τη φωτιά δεν τη φοβάται».

Ποτέ η κυβερνώσα παράταξη δεν φταίει για τίποτα εκτός κι αν είναι ΣΥΡΙΖΑ!

Και μια και λέμε για ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι ο μόνος πολιτικός χώρος που «κόπτεται» για την θέση του δεύτερου κόμματος, του κέντρου, ακόμη και του αρχηγού!

Το ίδιο με άλλα πρόσωπα συμβαίνει και στο ΠΑΣΟΚ, που η αμφισβήτηση του αρχηγού σφραγίστηκε με ημερομηνία εσωκομματικής  εκλογικής μάχης.

Έτσι δεν υπάρχει πλέον η πολιτική απαξίωση, ήρθε η ώρα να γίνει συνείδηση η κομματική απαξίωση. Αυτό που εμποδίζει μόνο την αλλαγή και τον δρόμο προς τα μπροστά είναι η παροχολογία κάθε μορφής.

Κι ενώ το πρόβλημα μοιάζει άλυτο κι  η καθημερινότητα στα καυτά αστικά κέντρα λόγω ζέστης είναι αβίωτη, τα εξοχικά και στην επαρχία μας σιγά –σιγά γεμίζουν και πρωταγωνιστούν σε φιλοξενία φίλων, γνωστών, συγγενών, παίρνοντας κομμάτι πίττας από τα ενοικιαζόμενα της περιοχής!

Οι εναλλαγές του καιρού μια ζέστη, μια κρύο επιβεβαιώνουν τις μελέτες των ειδικών πριν την ώρα τους  για την «τροπικοποίηση» – αν μπορούμε να το πούμε έτσι –  του εύκρατου κλίματος στην χώρα μας.

Που θα επιτρέπει μόνο τουριστική αξιοποίηση, της χώρας εν γένει  ενώ ο πρωτογενής τομέας παραγωγής με ότι αυτό συνεπάγεται θα βυθιστεί, λόγω αυτής της κλιματικής μεταβολής. Ήδη τις ντοματιές διαδέχονται τα φωτοβολταϊκά.

Τα ακραία καιρικά φαινόμενα δεν θα επιτρέπουν πια τις καλλιέργειες, όλων των γνωστών προϊόντων  της χώρας μας.

Αυτό έχει ως συνέπεια την έλλειψη αγαθών και την συνεχή αύξηση των τιμών. Με λίγα λόγια μετά  την κλιματική κρίση  θα εξακολουθήσει η οικονομική αλλά θα γιγαντωθεί η επισιτιστική κρίση.

Το σχήμα του καπιταλισμού έχει αποτύχει να θρέψει τον πλανήτη. Συσσωρεύει το κέρδος σε λίγες τσέπες, με αποτέλεσμα- όταν αυτό πλέον είναι ορατό- να προκαλεί λαϊκή οργή η οποία ξεσπά στο πρώτο λαϊκίστικο μόρφωμα που αναδεικνύεται ως σωτήρας.

Πάρη Ντελκή