Με Παρη -σία Αυγούστου 2016

γράφει η Πάρη Ντελκή

Πέρασε ο Αύγουστος. Το καλοκαίρι σιγά – σιγά ημερολογιακά φεύγει, αλλά οι ζέστες και τα μπάνια στη θάλασσα για εμάς τους ντόπιους δε λένε να σταματήσουν.

Παρά την παραδοσιακή αναμονή του παζαριού της Ιστιαίας πολλοί συνεχίζουν να κινούνται ακόμη σε ρυθμούς καλοκαιρινής ραστώνης.

Το φετινό καλοκαίρι άφησε πίσω του μια γλυκόπικρη γεύση…

Ευχάριστες και ποιοτικές ήταν οι δράσεις των συλλόγων.

Ευτυχώς που υπάρχουν κι αυτοί, θα μου πεις που καλύπτουν τα κενά των Δήμων.

Ο εθελοντισμός καλύπτει κενά και μερικές φορές επιβραβεύεται, όπως έγινε και με την περίπτωση του ιερέα από τη Λίμνη που μερόνυχτα έστεκε βράχος για να εμποδίσει τη φωτιά να αγγίξει την Ι.Μ. του Αγίου Νικολάου, γνωστή Μονή Γαλατάκη.

Ο Π.τ.Δ. έκανε ιδιαίτερη αναφορά στο πρόσωπό του τονίζοντας πως σε αυτό φαίνεται ολοκάθαρα τόσο ο ρόλος όσο και η αποστολή της εκκλησίας.

Εκεί στη Λίμνη είχα κι εγώ την ευκαιρία να χαιρετίσω τον Π.τ.Δ., ο οποίος υπήρξε καθηγητής μου στο Πανεπιστήμιο, προσφέροντάς του μάλιστα και το βιβλίο μου «Άνθρωποι και Ιστορίες –Η Βόρεια Εύβοια της καρδιάς μας».

Εκείνο που μου έκανε εντύπωση είναι πως μου είπε αυτολεξεί: «Αυτό που θέλω να θυμάστε από εμένα είναι εκείνη την εποχή».

Όπως και στους περισσότερους ανθρώπους έτσι και στον ίδιο η εποχή της νεότητάς μας είναι η καλύτερη. Αυτή είναι η μια, η καλή οπτική!
Ίσως βέβαια υπάρχουν πράγματα και σημεία της προσωπικής του ιστορίας, αλλά συνδεδεμένα με την ιστορία της χώρας που θα ήθελε να μην υπάρχουν.

Μπορεί και να εννοούσε αυτό.

Τον Αύγουστο είχαμε την ευκαιρία να χαρούμε συνεχείς εκδηλώσεις στο ΚΥΜΑ της Αιδηψού με πολλαπλές δραστηριότητες ανθρώπων και φορέων που θέλησαν να μοιραστούν τη δουλειά, ή την Τέχνη τους με τους υπόλοιπους.

Ας ελπίσουμε αυτό όλο πως θα έχει τη συνέχειά του και δεν θα αποτελεί κάτι ξεχωριστό, μόνο για τους επισκέπτες του καλοκαιριού.

Σύμφωνα με την απόφαση που πήρε το Δ.Σ. Ιστιαίας –Αιδηψού ο Δήμος προτίθεται να ιδρύσει βιβλιοθήκη.

Επειδή όμως δεν έγινε καμία αναφορά, για την παλιά βιβλιοθήκη της Ιστιαίας, καλό θα ήταν να διευκρινιστεί τι θα γίνει με εκείνα τα βιβλία, τα οποία φιλότιμα ο Σύλλογος Καμαρίων μάζεψε ενώ ήταν πεταμένα από το Κτίριο Βλαχοθανάση, που είχαν μεταφερθεί από την βιβλιοθήκη της Ιστιαίας και τακτοποίησε στο Δημοτικό σχολείο Καμαρίων.

Σήμερα όμως αυτό θα φιλοξενήσει Ειδικό σχολείο. Τι θα γίνει με τα βιβλία; Ο καιρός περνά τα σχολεία ανοίγουν και τα βιβλία δεν έχουν μεταφερθεί.

Πως και πότε θα λυθεί το πρόβλημα;

Αν βρεθεί το κατάλληλο κτίριο να φιλοξενηθούν ίσως αυτό αποτελέσει και το πρώτο πολιτιστικό βήμα του Δήμου για μια άλλη πορεία της Ιστιαίας.

Ίσως με περισσότερη προσοχή στη κουλτούρα και πραγματική πολιτιστική ανάκαμψη. Ίσως μια βιβλιοθήκη στο κέντρο της Ιστιαίας να έδινε άλλο στίγμα, από αυτό που για χρόνια βαραίνει την πόλη.

Ας μην είναι η ταυτότητά μας μόνο οι καφετέριες και η βόλτα. Ας υπάρξουν κι άλλες διέξοδοι.

Υπάρχει μεγάλη ανάγκη ενός πολιτιστικού κέντρου που θα μπορούσε να στεγάσει διάφορες δράσεις.

Για παράδειγμα τη δανειστική βιβλιοθήκη, μια αίθουσα προβολών ταινιών, μια αίθουσα διαλέξεων, ίσως θα μπορούσε να φιλοξενηθεί λέσχη ανάγνωσης και πολλές άλλες δράσεις που δεν έχουν στέγη, ενώ υπάρχει διάθεση να αναπτυχθούν.

Ποιος ξέρει; Θα μπορέσει η Δήμαρχος να αξιοποιήσει την κατάσταση και να μετατρέψει το πρόβλημα της μεταφοράς και φιλοξενίας των βιβλίων σε ευκαιρία, ενός πολιτιστικού πολυχώρου μέσα στην Ιστιαία;

Γιατί μέχρι σήμερα είναι αρκετά τα προγράμματα που εξαγγέλλονται πως θα κινηθούν μέσω των Δήμων, αλλά πολλά εξ αυτών δεν λειτούργησαν πέρυσι.

Ας ελπίσουμε φέτος να έχουν καλύτερη τύχη.

Πικρή γεύση άφησε η φωτιά και τα …αποκαΐδια της Λίμνης.

Μεγάλη ήταν η κινητικότητα όμως σχεδόν όλων των πολιτικών που επισκέφθηκαν τη Λίμνη και τα καμένα, τονίζοντας την συμπαράστασή τους, αλλά τονίζοντας επίσης και την οικονομική δυσκολία που υπάρχει στη χώρα…

Μέσα σε αυτό το μήνα η Βόρεια Εύβοια υποδέχτηκε αρκετούς πολιτικούς. Πέρα από τους βουλευτές για πρώτη φορά ήρθαν στην περιοχή μας τόσο ο Πρόεδρος της Ν.Δ. Κυριάκος Μητσοτάκης, όσο και στο τέλος του μήνα ο Π.τ.Δ.

Παρόλα αυτά σε μια τραυματισμένη Λίμνη οι εκδηλώσεις έδωσαν το στίγμα του Ελύμνιου. Ο πολιτισμός ΨΗΛΑ!

Σύμφωνα με δημοσίευμα από την iefimerida ανακατασκευάζεται το ΜΙΝΙΟΝ!

Αν κοιτάξουμε πίσω, η ιστορία του θρυλικού πολυκαταστήματος είναι συνδεδεμένη με αναμνήσεις πολλών Ελλήνων. Εκεί σήμερα βρίσκονται ερείπια, που τα προσπερνάμε βιαστικά, όμως κάποτε χτυπούσε η καρδιά της Αθήνας!

Εκεί επί της Πατησίων και της Σταδίου, στο κέντρο της πόλης που ήταν τα πολυκαταστήματα, Athenee, Κατράντζος, αλλά και το δημοφιλές ΜΙΝΙΟΝ. Τα τρία εμβληματικά κτήρια του κέντρου της Αθήνας ανακατασκευάζονται, έτοιμα να μας δείξουν το νέο τους πρόσωπο, που θα συμβαδίζει με τις ανάγκες της εποχής.

Το ΜΙΝΙΟΝ περίπτερο, που έγινε πολυκατάστημα

Πίσω στο 1934 ο Γιάννης Γεωργακάς μαζί με τον συνέταιρο του, άνοιξαν ένα περίπτερο που το ονόμασαν ΜΙΝΙΟΝ. Σχεδόν 20 χρόνια μετά το μαγαζί εξελίσσεται σε πολυκατάστημα με 120.000 είδη και 1000 άτομα προσωπικό. Ήταν η επιχείρηση που δημιούργησε τις λίστες γάμου. Καθιέρωσε τις εκπτώσεις και έδινε πριμ στο προσωπικό, εάν έκοβαν το κάπνισμα. Ήταν το πρώτο κατάστημα με κυλιόμενες σκάλες, που μάλιστα είχε και καφετέρια μέσα.

Κάθε Χριστούγεννα υπήρχε Άγιος Βασίλης για τις καθιερωμένες φωτογραφίες με τα παιδιά, ενώ ο ίδιος ο Γιάννης Γεωργακάς μοίραζε σοκολάτες στους μικρούς επισκέπτες.

Ο Κατράντζος από τον βορά ήταν ουσιαστικά η πρώτη αλυσίδα καταστημάτων. Ο Νίκος Κατράντζος ίδρυσε το πρώτο πολυκατάστημα Κατράντζος σπορ το 1939 στη Θεσσαλονίκη, με είδη για σπορ ένδυση και εξοπλισμό. Σύντομα επεκτάθηκε στην Αθήνα με μεγάλη ανταπόκριση κοινού.

Η φωτιά τα σάρωσε όλα

Ήταν ξημερώματα της 19ης Δεκεμβρίου του 1980, εν μέσω εορταστικής περιόδου, όταν ένας εμπρησμός κατέστρεψε το πολυκατάστημα ΜΙΝΙΟΝ επί της οδού Πατησίων και Δώρου. Σύμφωνα με μάρτυρες οι περισσότερες δυνάμεις της Πυροσβεστικής κατευθύνθηκαν στο κατάστημα Κατράντζος στη Σταδίου που καιγόταν συγχρόνως, όπως και το Athenee, χωρίς όμως να καταφέρουν να σώσουν ούτε αυτό. Από την φωτιά διασώθηκε μόνον ο σκελετός του ΜΙΝΙΟΝ ενώ το κτήριο του Κατράντζου κατέρρευσε. Το 1983 το ΜΙΝΙΟΝ περνάει στα χέρια τού κράτους, αφού εντάχθηκε στις λεγόμενες «προβληματικές επιχειρήσεις». Το 1991 ο ιδρυτής του Γιάννης Γεωργακάς αποχτά και πάλι τον έλεγχο του καταστήματος, ο ανταγωνισμός είναι τεράστιος, τα δεδομένα αλλαγμένα, ώσπου το 1998 βάζει λουκέτο.

Σήμερα ήδη τα συνεργεία έχουν πάρει θέση.