Κάτι που ίσως δεν ξέρατε για την Κούβα

Άννα Γασπαράκη

Δύο ειδήσεις, όλο Α Ν Θ Ρ Ω Π Ι Α, αγαπητικές. Η πρώτη είναι πως ο αγαπημένος «παραμυθάς» Luis Sepúlveda, δείχνει να ξεπερνά τον κίνδυνο. Το είχε πει μπαίνοντας στο νοσοκομείο: «δεν τα κατάφερε να με νικήσει ο Πινοτσέτ, δεν θα τα καταφέρει ένας ιός»… μας το υποσχέθηκε και ο Luis δεν είναι λόγια. Είναι πράξεις! (Η σκέψη μας πάντα μαζί του. Τη χρειάζεται για να βγει από το νοσοκομείο νικητής, αφού έχει ακόμη τόσα να μας δώσει.)

Η δεύτερη είναι η είδηση, πως η Κίνα που υιοθέτησε σαν φάρμακο «πρώτης γραμμής» για τον Convid 19 το κουβανικό αντιϊικό φάρμακο Ιντερφερόνη Άλφα 2Β, ήδη απέστειλε τόνους ιατροφαρμακευτικό υλικό στην Ιταλία με την ένδειξη στα κιβώτια Forza Italia. Και εδώ πηγή για την επιλογή της Κίνας, από το Yale για να μην λένε διάφοροι άπιστοι Θωμάδες, πως είναι προπαγάνδα.

 http://blog.yalebooks.com/…/cubas-contribution-to-combatin…/

Σύμφωνα δε με τις πληροφορίες, ο υπεύθυνος πρόνοιας της Λομβαρδίας, Τζούλιο Γκαλέρα , έχει ήδη ζητήσει τη συνδρομή ιατρικού προσωπικού από την Κίνα, την Κούβα και… άκουσον -άκουσον και από την Βενεζουέλα!

Ναι, η Ιταλία, που έφαγε μεγαλοπρεπή πόρτα από την ΕΕ, κυρίως Γαλλία και Γερμανία, της οποίας η αλληλεγγύη αφορά μόνο τα σύμφωνα δημοσιονομικής σταθερότητας.

Δεν θα σας πω για τα επιτεύγματα της Κούβας στον τομέα της ιατρικής και κυρίως της προληπτικής ιατρικής. (Τα χαμηλότερα ποσοστά παιδικής θνησιμότητας, 9 γιατροί ανά 1.000 κατοίκους, κλπ).

Δεν θα σας πω καν για την ανιδιοτελή προσφορά της Κούβας, παγκόσμια, όπου υπάρχει άνθρωπος που χρειάζεται βοήθεια ανεξαρτήτως χρώματος, θρησκείας, εθνικότητας και κυρίως τάξης. Κυρίως σ αυτούς, τους μαστιζόμενους και περιθωριοποιημένους τρέχει. (Τσερνομπιλ, Αϊτή, Πακιστάν, Βενεζουέλα, Βολιβία, Βραζιλία, Νικαράγουα, Σάντο Ντομίνκο, Ανατολική Αφρική και Νεπάλ για την καταπολέμηση του ιού Εμπολα κά)

Δεν θα σας πω για τους Κουβανούς Γιατρούς που έχουν πραγματοποιήσει τρία εκατομμύρια δωρεάν οφθαλμολογικές εγχειρήσεις σε 33 χώρες, αποκαλούμενες από τους δυτικούς, «υποανάπτυκτες», τη στιγμή που στις ΗΠΑ χιλιάδες άποροι πολίτες σχηματίζουν ουρές χιλιομέτρων στις 5 το πρωί για να δουν έναν οφθαλμίατρο,

Δεν θα σας πω καν για την Ιατρική Σχολή της Λατινικής Αμερικανής (ELAM) που έχει ιδρύσει εδώ και χρόνια η Κούβα, παρέχοντας ιατρική εκπαίδευση ΔΩΡΕΑΝ σε φοιτητές που προέρχονται από την Αφρική, τη Λατινική Αμερική, την Ασία, καθώς και ναι, ακόμη και από τις ΗΠΑ. Ήδη 23.000 γιατροί έχουν αποφοιτήσει και επιστρέψει στις χώρες τους για να προσφέρουν στους ανθρώπους!

Δεν θα σας πω καν πως η Κούβα έχει μια από τις καλύτερες Σχολές Βιοχημείας στον πλανήτη, εξαιτίας της ανάγκης, να μπορέσει να επιβιώσει, λόγω του εμπάργκο από το 1960 σε συνδυασμό με τον απίστευτο μυστικό και βιολογικό πόλεμο από τις ΗΠΑ και τη CIA. Από την καταστροφή παραγωγής με βιολογικούς παράγοντες έως τις εκατοντάδες απόπειρες δολοφονίας εναντίον του Φιντέλ. https://www.amazon.com/Executive-Action-Fidel-…/…/1920888721

Θα σας μιλήσω για την προσωπική εμπειρία της φίλης Χριστίνας Μαυροπούλου στο Νησί της Επανάστασης.

«Πρώτη φορά πήγα, συνοδεύοντας για να μεταφράζω, μια μπριγάδα οικοδόμων, που θα δούλευε μαζί με μια μικρομπριγάδα Κουβανών γιατρών και νοσηλευτών, για την οικοδόμηση κατοικιών για το νοσηλευτικό προσωπικό του Πανεπιστημιακού Νοσοκομείου του Pinar del Rio. (Να σημειώσω πως ήταν το τελευταίο διάστημα της ειδικής περιόδου, με την Κούβα να έχει κυριολεκτικά γονατίσει) και Κατεβαίνοντας, κουβαλήσαμε κιβώτια με ιατρικό υλικό, δηλ. γάντια, βαμβάκι, μάσκες, σύριγγες, ακόμη και ασπιρίνες.»(Λόγω του εμπάργκο δεν τις πουλούσαν καν στη διεθνή αγορά.Για να έχουμε  συναίσθηση του τι σημαίνει φονικός αποκλεισμός. Στραγγαλισμός. Αργός, βασανιστικός θάνατος ενός ολόκληρου λαού.)

«Στο Pinar, τότε το πιο «φτωχό» μέρος της Κούβας, σε κάποια στιγμή ανάπαυλας, μας πήγαν εκδρομή στις Viñales. Ένα μυθικό μέρος, ένας οικολογικός παράδεισος. Μέσα στο πλαίσιο της εκδρομής αυτής, επισκεφτήκαμε και τις σπηλιές.

Στην επιστροφή είχα γεμίσει σπυριά και είχα απίστευτη φαγούρα. Την άλλη μέρα, μόλις με βλέπουν οι γιατροί της μπριγάδας, μου λένε: κατευθείαν στην κλινική. Φωνάζουν και τον Χιλμπέρτο (καθηγητής Αγγλικής Φιλολογίας στο Πανεπιστήμιο που βοηθούσε στην επικοινωνία όποτε χρειαζόταν) και με στέλνουν στην κλινική. Όταν μπήκα στη κλινική σοκαρίστηκα από την όψη της. Ένα παλιό, αποικιακού ρυθμού κτήριο, με προβλήματα και ξύλινα παγκάκια. Καθίσαμε με το Χιλμπέρτο και περιμέναμε τη σειρά μας. Όταν έφτασε μας πήραν μέσα στο ιατρείο. Εκεί έπαθα το δεύτερο σοκ. Δεν είχα δει κάτι τόσο σύγχρονο! Η πλήρης αντίθεση με την αίθουσα αναμονής. Μόλις μου πήραν ένα υπερπλήρες ιστορικό , άρχισαν τις εξετάσεις. Μόλις με είδαν οι γιατροί, γέλασαν και είπαν: «άλλη μια περίπτωση Ευρωπαίου/ας που πήγε στις Viñales».

Μετά από κανένα δίωρο συνολικά, άρχισαν τις οδηγίες. Έγραψαν πολλές συνταγές για φάρμακα. Επειδή απορούσα, μου είπαν… «δεν έχεις τίποτα, μια αλλεργία από τα τσιμπήματα κουνουπιών», αλλά λόγω του εμπάργκο μου εξήγησαν «μπορεί να μην βρεις τα φάρμακα» που πρέπει». Αριθμημένες συνταγές λοιπόν, κατά προτεραιότητα και συνδυασμό φαρμάκων, με βάση το ιατρικό μου προφίλ και τα τεστ αλλεργίας που είχαν ήδη βγει! Φεύγοντας με ένα σωρό χαρτιά στο χέρι, μου είπαν αυστηρά : «σε πέντε μέρες, την Παρασκευή, να επιστρέψεις για να δούμε την εξέλιξη και εάν πρέπει να συνεχίσεις και για πόσο ακόμη τη θεραπεία και επίσης να πάρεις και τα αποτελέσματα από τις υπόλοιπες εξετάσεις σου!». Χαμογέλασαν κι εγώ ευχαριστώντας τους για όλα και κοίταξα με νόημα το Χιλμπέρτο. Vamos ήταν η κοφτή απάντηση του και μόλις βγήκαμε μου είπε, μαλώνοντάς με : Don’t even think about money here!

Μόλις πήραν τις συνταγές οι compañeras πίσω από τον πάγκο, γέλασαν και αυτές με τη σειρά τους. Viñales ε; Claro que si!  Μου λένε, χαρούμενες, έχουμε την πρώτη συνταγή   Μου ζήτησαν να πληρώσω 78 σεντάβος(δηλαδή κάτι σεντ)… για μια τσάντα φάρμακα!  Νόμισα πως δεν άκουσα καλά. Το επιβεβαιώνω και βγάζω ένα CUC (το κουβανικό πέσο για τους ξένους, ισότιμο του ενός δολαρίου). Μα… δεν μπορείτε να πληρώσετε με αυτό.  Τελικά, πλήρωσε ο Χιλμπέρτο .Του λέω «να σου δώσω το CUC». «Και τι να το κάνω;» ήταν η απάντηση…

Η ιστορία δεν τελειώνει εδώ. Την επομένη κιόλας,  τα σπυράκια  άρχισαν να εξαφανίζονται. Έτσι, δεν πήγα στην κλινική. Όμως, όταν δεν παρουσιάστηκα στο ραντεβού, ήρθε η κλινική σε μένα. Με εξέτασαν κατ ‘οίκον, μου έδωσαν και τα αποτελέσματα, ήπιαμε και καφέ και τα είπαμε για ώρα!

Μετά από 40 μέρες, που ετοιμαζόμαστε να γυρίσουμε Ελλάδα ήρθαν και με βρήκαν. Μου έκαναν δύο δώρα. Ένα σαπούνι για την ανακούφιση του δέρματός μου γιατί έχω θέμα, όπως είπαν, και ένα βιβλίο Αφροκουβανών ποιητών, που στη συζήτηση μας συνοδεία καφέ, τους είχα πει πόσο ενδιαφέρον μου προκαλεί η αφροκουβανική κουλτούρα και τους ανέκρινα με περίσσειο πάθος για ώρα!»

Κάπως έτσι το βίωσε. Ιατρική ως λειτούργημα με ένα και μόνο γνώμονα: τον άνθρωπο. Και αυτό γίνεται μόνο με ένα τρόπο. Όταν όλη η κοινωνία, το πολιτικό σύστημα και οι δομές του, έχουν προτεραιότητα τον ΑΝΘΡΩΠΟ και κάνουν τα πάντα, ακόμη και τα αδύνατα, για να τον υπηρετήσουν.

Υ.Γ.: Διαφωνίες μπορεί να υπάρξουν πολλές και είναι θεμιτές, ειδικά που μετά από τόσα χρόνια, έχουν αλλάξει πολλά. Ωστόσο οι διαφωνίες δεν αλλάζουν τη συγκεκριμένη εικόνα της ΑΝΘΡΩΠΙΑΣ, που προσφέρει ανιδιοτελώς ζωή, μέχρι σήμερα. Χωρίς διακρίσεις. Όπως στην περίπτωση του δολοφόνου του Τσε, του υπαξιωματικού Μάριο Τεράν. Ο Τεράν, το 2006, υποβλήθηκε σε εγχείρηση ΔΩΡΕΑΝ από Κουβανούς γιατρούς στα πλαίσια της «Επιχείρησης Θαύμα». Ο Τεράν έπασχε από καταρράκτη.