Επίθεση από τον κορωναϊό δέχεται η κοινωνία – Οι ασθενείς δεν είναι ένοχοι

Πάρη Ντελκή

Ζούμε  μέρες σκοταδισμού και παραλόγου, όταν αντί να δούμε πως θα προστατευτούμε ως κοινωνία και ως άτομα, ρίχνουμε το ανάθεμα γενικώς. Το διαδίκτυο βοά, από λεκτικές επιθέσεις που στήνουν στον τοίχο την ενημέρωση που απαιτείται, για την δική μας προστασία. Αφού περιορίστηκαν οι φωνές για την κατάργηση της μάσκας, αφού περιορίστηκαν οι φωνές που δεν πίστευαν πως υπάρχει ιός, τώρα βγήκε «νέο σχέδιο» αυτό της δήθεν δυσφήμισης των περιοχών που μαστίζονται από την πανδημία.

Οι ασθενείς δεν είναι ένοχοι, ούτε επιλέγουν να αρρωστήσουν. Οι περιοχές που πλήττονται δεν δυσφημίζονται όταν  ο ΕΟΔΥ καταγράφει τα κρούσματα που σημειώνονται σε ημερήσια βάση και αυτά δημοσιοποιούνται. Αυτό γίνεται κυρίως για επιστημονικούς λόγους που βοηθούν στη στατιστική μελέτη της εξέλιξης της νόσου σε κάθε περιοχή.

Είναι να αναρωτιέται κανείς, αν είναι ορθότερο να αποκρύπτουμε το πρόβλημα ή να συμμετέχουμε ενεργά στην αποδυνάμωσή και τελικά στη λύση του;

Ασθενείς με κορωναϊό αντιμετωπίζονται όπως οι λεπροί μιας άλλης σκοτεινής εποχής! Ο φόβος, η άγνοια κι ενίοτε η μικροπολιτική κάνει ορισμένο αριθμό πολιτών να ξεφεύγουν από αυτό που επιτάσσει η κοινή λογική, εκδηλώνοντας κατά συρροή ανώνυμα επιθετική συμπεριφορά κυρίως στο κοινωνικό δίκτυο.

Ας αντιμετωπίζουμε την κατάσταση με ψυχραιμία, διότι ουδείς εξαιρείται από την πιθανότητα να νοσήσει.

Ενημερωνόμαστε επαρκώς, προφυλάσσουμε τον εαυτό μας και τους δικούς μας ανθρώπους και αποφεύγουμε ότι μπορεί να μεταδώσει τη νόσο. Αυτές τις μέρες ο covid-19 χτύπησε και τη πόρτα της δικής μας κοινωνίας και ξαφνικά, γνωστοί και φίλοι ασθενούν. Η ενδεδειγμένη αντιμετώπιση που οφείλουμε να έχουμε,  είναι να προσέχουμε – όσο το δυνατόν – τις επαφές μας και το σύνολο των κινήσεών μας, ειδικά αυτή την περίοδο της καραντίνας.

Αποφεύγουμε τις μετακινήσεις και τις συναναστροφές επιλέγοντας για τις αγορές μας delivery  και συναλλαγές με κάρτα – στο μέτρο του εφικτού – διότι τα μετρητά ενοχοποιούνται.

Μειώνουμε τις μετακινήσεις, μεταφορές μας στις απολύτως αναγκαίες, για όσο διάστημα κρίνεται αυτό σκόπιμο.

Πάρη Ντελκή