«Ανοικτή» διαβούλευση στην Ιστιαία με εμβληματικά έργα που επιλέγονται από … θεόσταλτους

Πάρη Ντελκή

Εκπαιδευτικός -Δημοσιογράφος

Ένα πετυχημένο σλόγκαν εποχής που επέλεξαν κάποτε οι γνωστοί επιχειρηματίες Αδελφοί Λαμπρόπουλοι «Διαλέγουμε πριν από εσάς, για εσάς», θυμίζει η επίσκεψη του πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη στην Ιστιαία, με την «ανοικτή» διαβούλευση που έγινε στις 13 και 14 Δεκεμβρίου, στην Αίθουσα Πολιτισμού του Λυκείου.

Έξω όμως από αυτή την «ανοικτή» διαβούλευση έμειναν όσοι περίσσευαν.

Δηλαδή για να το κάνουμε πιο συγκεκριμένο, οι ντόπιοι κάτοικοι που κάηκε η γούνα τους το καλοκαίρι, οι αγρότες, οι κτηνοτρόφοι, οι ρετσινάδες, οι μελισσοκόμοι, οι πυρόπληκτοι, όλοι ΕΞΩ,…

Έξω και το δασαρχείο, έξω οι άνθρωποι που θα μπορούσαν να μιλήσουν και να έχουν γνώμη για τον τόπο τους, για τα σπίτια και τις περιουσίες  που κάηκαν, για τα δάση που χάθηκαν, για τις σοδειές  που έμειναν καμένες κι απούλητες για τις δουλειές που δεν θα ξαναϋπάρξουν ποτέ, για τα αιτήματά τους που ποτέ δεν παραδόθηκαν στον πρωθυπουργό για την …υποκρίτρια Πολιτεία που ήρθε στον τόπο μας να μας εμπαίξει.

Όλο αυτό θα μπορούσε να γίνει κάπου στην Αθήνα, ίσως στο Ζάππειο Μέγαρο, για είναι πιο glamorous  και θα γλύτωναν και τα εισιτήρια πέρα – δώθε, όχι ολόκληρο …το μισό υπουργικό συμβούλιο που ήρθε.

Θα γλύτωναν και το τρέξιμο από τα ξημερώματα, με τα καημένα τα παιδιά της ΕΛΑΣ που για να φτάσουν στα μέρη μας, όσο να ‘ναι μια ταλαιπωρία την έφαγαν. Ίσα – ίσα για να περικυκλώσουν τις σχολικές μονάδες και να μαθαίνουν τα παιδιά μας από μικρά, τι σημαίνει να είναι κανείς αξιολάτρευτος και θεόσταλτος!!!

Αντ’ αυτού όμως μέσα, στην Αίθουσα Πολιτισμού του Λυκείου Ιστιαίας ήταν οι θεσμικοί κι αντιθεσμικοί παράγοντες, αυτοί δηλαδή που αποφασίζουν για εμάς …χωρίς εμάς!

Αυτοί που ομολόγησαν πως η οδική πρόσβαση στην βόρεια Εύβοια είναι οικτρή, αυτοί που  αποφάσισαν ότι ο δρόμος από την Στροφυλιά μέχρι τα Ψαχνά θα είναι το ΕΜΒΛΗΜΑΤΙΚΟ έργο για την βόρεια Εύβοια…

Αυτοί που μίλησαν για 56 χιλιόμετρα νέας χάραξης, σε συνδυασμό με την παράκαμψη της Χαλκίδας και των Ψαχνών. Δηλαδή 3 «ΘΑ» σε μία πρόταση…

Αυτοί που μπορεί να μην ξέρουν ούτε που πέφτει η Λιχάδα και πόσες ώρες μακριά είναι από την πρωτεύουσα του νομού μας. Αυτοί που δεν έχουν κάνει ούτε μια φορά την διαδρομή Λιχάδα – Χαλκίδα κι έρχονται να πουλήσουν καθρεφτάκια στους ιθαγενείς με «το κλειδί για την μετάβαση της βόρειας Εύβοιας σε μία νέα αναπτυξιακή εποχή».

Και μετά άρχισε το μύθευμα της «κρατικής  αρωγής» για σπίτια κι επιχειρήσεις που ακόμη μετράνε τα σπασμένα και πολλές έκλεισαν (απόντες από την «ανοικτή» διαβούλευση).

Και συνεχίστηκε με την παρέμβαση που γίνεται στο δάσος, μην παραλείποντας να αποδώσει εύσημα στο κυβερνητικό κλιμάκιο, για τα χιλιόμετρα και τετραγωνικά μέτρα κορμοδεμάτων, κορμοπλεγμάτων, που άλλοι δούλεψαν (από άλλα χώματα),  άλλοι παραχώρησαν την ξυλεία (από καμένες περιουσίες) , κι άλλοι έκαναν τις μελέτες (κι όλοι αυτοί απόντες από την “ανοικτή” διαβούλευση).

Και για να βλέπουμε την αισιόδοξη πλευρά των πραγμάτων και να συνεχίσουμε να φανταζόμαστε ότι θα μπορούμε να ζήσουμε εργαζόμενοι στον τόπο μας, πρέπει να παραμερίσουμε κάθε  καχυποψία ότι όλα αυτά  τα ωραία που δεν είδαμε στην «ανοικτή διαβούλευση», δεν θα μείνουν μακέτες, αλλά θα πραγματωθούν.

Πότε;

Κάποτε…

Όποτε…