Με γνώμονα το Ελληνικό φιλότιμο

Πήραμε τη ζωή μας λάθος κι αλλάξαμε ζωή…

Τραγούδαγε κάποτε ο …σερ κι εμείς σιγοτραγουδούσαμε αλλά χωρίς να νιώθουμε απόλυτα τους στίχους στο πετσί μας.

Οι πιο παλιοί άλλα καταλάβαιναν, άλλα αισθάνονταν. Αλλά από αυτούς μας χωρίζει μια άλλη ζωή. Εμείς οι σημερινοί πενηντάρηδες μεγαλώσαμε με την ασπρόμαυρη τηλεόραση, που έγινε βίντεο. Μεγαλώσαμε με τη φράση πως τώρα «γίναμε ευρωπαίοι» ενώ κανένας μας δεν το πολυπίστευε, γιατί είχαμε πάντα κάτι τόσο διαφορετικό από τη Δύση.

Κι αυτό δεν ήταν μόνο το Ελληνικό ταπεραμέντο μας κι η φτώχεια, που με την επινοητικότητα πάντα έκαναν θαύματα. Είχαμε κάτι που μας έκανε ξεχωριστούς κι ιδιαίτερους. Κι αυτό το κάτι ξέραμε ότι πάντα έμπαινε καρφί στο μάτι των άλλων. Αυτών των Ευρωπαίων των εταίρων μας, ή όπως θα έγραφα σωστότερα των έτερων, δηλαδή των άλλων, των ξεχωριστών από τη δική μας κουλτούρα και πραγματικότητα.

Ποιος είναι ο Έλληνας; το ξέρουμε όλοι.

Είναι αυτός που κοιτά να τη βολέψει, όσο πιο ανώδυνα γίνεται, αλλά είναι κι ο φιλότιμος που θα βγάλει το φαί από το πιάτο του, για το δικό σου κέρασμα.

Ναι η αλήθεια είναι πως μας αλλοτρίωσαν.

Μας εξαγόρασαν χρόνια τώρα με επιδοτήσεις, μας έμαθαν με …καραβιές λεφτά αδούλευτα, να μοστράρουμε ζωή, άλλη από τη δική μας.
Να τρώμε αμερικάνικα, να ντυνόμαστε ευρωπαϊκά, να μιλάμε αγγλικά και να περιμένουμε τα πακέτα βοήθειας για να κερδίζουμε την διαβίωση.

Μας έμαθαν να κυνηγάμε το αμερικάνικο όνειρο κι εύκολα πολύ εύκολα, να μετράμε τον άλλο, μόνο με τα πόσα λεφτά έχει, κι όχι με το πόσο πραγματικά αξίζει.
Στην αρχή με τα Μεσογειακά Προγράμματα, στη συνέχεια με τα Πακέτα Ντελόρ, με τις αγροτικές επιδοτήσεις για να ξεπατώσουμε τα χωράφια μας και να καταντήσουμε τώρα αυτό που κάποτε προφήτευσε ο Ζίγδης… τα γκαρσόνια των Ευρωπαίων!

Και τώρα που μπαίνει το διλληματικό ΝΑΙ ή ΟΧΙ στεκόμαστε λίγοι μπροστά στη δίνη των πληροφοριών, να αναμετρηθούμε με την ιστορία μας.

Κανείς μας δε θέλει να χάσει την ήσυχη καθημερινότητά του. Κανείς μας δε θέλει να εκβιάζεται. Αλλά κανείς μας δε θέλει και να χειραγωγείται!

Ας θυμηθούμε, ας μετρήσουμε κι ας αποφασίσουμε.

Με γνώμονα αυτό που δεν μετριέται στα όποια γκάλοπ κι αυτό δεν είναι άλλο απ’ το Ελληνικό φιλότιμο.

Γκάλοπ εκεί δεν έχει.

Αυτό δεν μετριέται με ποσοστά προσέλευσης στις κάλπες. Αυτό δεν απεικονίζεται με το γράφημα της φτώχειας που αλλοιώνει νου και γνώση, αυτό δεν υπάρχει σε κανέναν άλλο λαό πάνω στη γη.

Αυτό θα πρέπει να θυμηθούμε και να δώσουμε την απάντηση μας παρόντες, ενωμένοι και δημοκρατικά.

Γιατί στη χώρα που γεννήθηκε η Δημοκρατία ας μην είμαστε εμείς οι σύγχρονοι Έλληνες, που θα επιλέξουμε έναν ακόμη εξοστρακισμό.