Με Παρρησία Φ.308

Όσο καλοκαιριάζει το θέμα των σκουπιδιών και των αδέσποτων ταλαιπωρεί περισσότερο την Ιστιαία αλλά και πολλές άλλες περιοχές του Δήμου. Γιατί δεν είναι μόνο η άσχημη εικόνα που υπάρχει, αλλά προκύπτουν σοβαρά θέματα ασφάλειας και υγιεινής, με τη δυσοσμία να γίνεται αφόρητη. Στάθηκα μάρτυρας έξω από το σπίτι μου, όταν μικρά αδέσποτα κουτάβια έτρωγαν ένα ψοφίμι που με τη βρώμα του είχε πνίξει όλη τη γειτονιά.

Κι αναρωτιέμαι κι εγώ όπως και πολλοί άλλοι (ρεπορτάζ σελ.3) που είναι η φιλοζωική που συμβουλεύει να ταΐζονται τα αδέσποτα; Που είναι η αντίστοιχη υπηρεσία του Δήμου Ιστιαίας – Αιδηψού για να λύσει το πρόβλημα με τα κουτάβια που τρέφονται από τα ψοφίμια; Ο κόσμος έχει πια αγανακτήσει με το πρόβλημα των αδέσποτων. Ενεργοποιηθείτε επιτέλους οι ιθύνοντες. Η διαχείριση της καθημερινότητας έχει να κάνει κυρίως με την καθαριότητα, την υγιεινή και το αίσθημα ασφάλειας.

Δεν αναφέρομαι στην «καλή εικόνα» που πρέπει να έχει ο Δήμος μας, ούτε βέβαια αυτό να μπερδεύεται με την καλή εικόνα της Δημάρχου. Αυτή υπάρχει και το διαδίκτυο τουλάχιστον βρίθει από φωτογραφίες της.

Αλλά δεν θα πρέπει να στεκόμαστε ετοιμοπόλεμοι μόνο στη μάχη της …εικόνας. Ας κάνουμε κι ένα βήμα παραπέρα. Και δεν εννοώ να επιστρατεύσουμε τα …καριοφίλια! Η οργάνωση και η ορθολογικότερη διαχείριση της κατάστασης δεν μπορεί παρά να φέρει αποτέλεσμα.

Ένα τέτοιο αποτέλεσμα χαρήκαμε όλοι με την ανθοκομική έκθεση στην πλατεία της Ιστιαίας, που παρά τα πανηγύρια και το πλήθος των εκδηλώσεων που υπήρξαν, στα περισσότερα χωριά του ορεινού όγκου, η προσέλευση του κόσμου στην πλατεία, έδειξε πως αγκαλιάζονται τέτοιες πρωτοβουλίες.

Αναρωτιέμαι πολλές φορές γιατί πάντα όταν αναφερόμαστε στην κρίση, έρχεται στο νου των περισσοτέρων από εμάς το οικονομικό θέμα. Τα λεφτά και πως θα τα βγάλουμε πέρα, ή πως θα καταφέρουμε μόνο εμείς να …την γλυτώσουμε, ενώ ο κόσμος δίπλα μας γκρεμίζεται.

Πως θα σώσουμε τα δικά μας λεφτά, κρύβοντάς τα, σε γυάλινα ή σε ανοξείδωτα δοχεία, θάβοντάς τα σε κήπους κι ότι άλλο ευφάνταστο σκεφτεί ο νους του ανθρώπου. Σίγουρα κι εσείς τα έχετε ακούσει όλα αυτά.

Αρκετοί ίσως αναρωτιέστε σαν και μένα, αν αξίζει όλο αυτό ή αν μπορεί κάποιος να ζει πλουσιοπάροχα, όταν οι άλλοι γύρω του πεινούν!

Κι όμως πολλοί στεκόμαστε αδιάφοροι στο δράμα των διπλανών μας, προσπαθώντας να τον πείσουμε ότι εμείς περνάμε χειρότερα. Ότι ο δικός μας σταυρός είναι πιο βαρύς.

Αυτή η απανθρωπιά, αυτή η αδιαφορία πιστεύω ότι υπάρχει, γιατί έχουμε χάσει το μέτρο, την αίσθηση της ευθύνης και είμαστε έτοιμοι να ακούσουμε ή να ζήσουμε τα πάντα.

Η αλήθεια είναι πως υπάρχουμε σε μια εποχή με ιλιγγιώδη ανάπτυξη της τεχνολογίας, ευρύτατη διάδοση ανεξέλεγκτης πληροφορίας, που μας κάνει μικρούς μεγάλους να έχουμε απομυθοποιήσει τα πάντα.

Κι όταν λέω τα πάντα, εννοώ τα πάντα!

Ακούμε και βλέπουμε τη στιγμή που γίνονται, καταστροφές στον πλανήτη, σεισμούς, πυρκαγιές, κυκλώνες, εκτελέσεις, δολοφονίες κι έχουμε πια χάσει την ευαισθησία, τον πόνο, την ντροπή, το μέτρο.

Δεν υπάρχει τομέας της ανθρώπινης δραστηριότητας που να μην έχει προσβληθεί από την ανεξέλεγκτη δράση της τηλεόρασης και του διαδικτύου.

Τι να ξαναγράψουμε πως με οδηγό την τηλεθέαση ή τα like στο internet ακολουθούμε τους ρυθμούς της εποχής μας;

Βιώνουμε ως φυσιολογικό πια τον γάμο των ομοφυλόφυλων, αφού τα ελληνικά σήριαλ στην πλειονότητά τους, μας …μπουκώνουν μ’ αυτό, θεωρώντας το πια, μέρος της καθημερινότητάς μας και φυσιολογική εξέλιξη;

Βιώνουμε την πραγματική φρίκη στα δελτία ειδήσεων, με την πρόσφατη παιδοκτονία να περιγράφεται βήμα – βήμα και αναρωτιέμαι στο όνομα ποιας δικαιοσύνης ένα τέτοιο ον, που δεν έχει ανθρώπινη συμπεριφορά μπορεί να οδηγείται απλά στη φυλακή; κι εμείς να τον ποτίζουμε και να τον ταΐζουμε, για να βγει μετά από μερικά χρόνια επικαλούμενος λόγους υγείας;

Ποια είναι η αξία της ανθρώπινης ζωής όταν δεν υπάρχει σεβασμός;

Η απομυθοποίηση οδηγεί σε σκληρότητα κι αυτή σε ακραίες καταστάσεις που ξεπερνούν κατά πολύ το ανθρώπινο όριο.

Δεν δέχομαι την άποψη του καθόλα σεβαστού, αναπληρωτή Υπουργού Δημόσιας Τάξης Γ.Πανούση πως «Υπάρχει κώδικας τιμής στις φυλακές». Δηλαδή θα ρίξουμε αλλού το μπαλάκι; Οι άνθρωποι με αποκλίνουσα συμπεριφορά αυτοί που το νομικό σύστημα και η Δικαιοσύνη της χώρας έθεσε στο περιθώριο, θα …λερώσουν τα χέρια τους με αίμα, γιατί εμείς ως άλλοι Πόντιοι Πιλάτοι δε θα βάλουμε το μαχαίρι στο κόκαλο;

Η Πολιτεία γιατί δεν τιμωρεί πραγματικά τέτοιες φρικαλέες πράξεις, πέρα από την κάθε ανθρώπινη διαστροφή;

Γιατί να μην υπάρχει η θανατική καταδίκη σε τέτοιες ακρότητες; Με πιο ελαφρυντικό το ον αυτό, θα πρέπει να συνεχίσει να ζει; Τι ελπίζει η όποια Πολιτεία, ότι θα συνετιστεί μετά από τα ισόβια;

Ίσως δεν θα ήταν άσχημο να παρακολουθήσουμε την εκδήλωση που οργανώνει το Φωτόδεντρο αυτό το τριήμερο στην αίθουσα του Εμπορικού Συλλόγου στην Ιστιαία (Δευτέρα 11 Μαΐου – Τετάρτη13 Μαΐου – Παρασκευή 15 Μαΐου) με θέμα “Ψυχανάλυση και Καθημερινή Ζωή” και ομιλητή τον ψυχίατρο Χρήστο Μιχ. Αλεξανδρή. Μέσα από τη σειρά διαλέξεων για τη μελέτη της γλώσσας στην ανθρώπινη καθημερινότητα, όπως αυτή μας παραδόθηκε από τον Σοσύρ στα “Μαθήματα Γενικής Γλωσσολογίας” και με ελάχιστες Λακανικές αναφορές, ίσως κάτι παραπάνω κερδίσουμε.

Έφτασε ο καιρός για τις πανελλαδικές εξετάσεις. Οι μαθητές της Γ’ Λυκείου βρίσκονται πια μπροστά στην τελική ευθεία. Σύμφωνα με την εγκύκλιο που εξέδωσε το υπουργείο, τα μαθήματα στα σχολεία τελειώνουν την προσεχή Τετάρτη 13 Μαΐου και η πρεμιέρα των Πανελλαδικών έχει οριστεί για τις 18 Μαΐου. Ψυχραιμία και στρατηγική χρειάζεται.

Τιμητική διάκριση είχε ο χορευτικός σύλλογος “ΝΗΛΕΥΣ” από τον όμιλο για την UNESCO Πειραιώς και Νήσων για τη συμμετοχή του στο “Ανοιξιάτικο Χορευτικό Αντάμωμα 2015” που έγινε στον Πολιτιστικό Χώρο “Μάνος Λοίζος”. Μπράβο σας!

Το βράδυ της Πέμπτης 7 Μαΐου παραμονή του Αγίου Ιωάννη του Θεολόγου ο π. Γεώργιος Χαιρόπουλος τέλεσε τον εσπερινό στο ομώνυμο εκκλησάκι στον πάνω Πλάτανο στην Ιστιαία. Εκεί οι γείτονες έκαναν αρτοκλασία και μετά τη λειτουργία όπως κάθε χρόνο προσέφεραν γλυκά.