Με Παρρησία Φ. 202

Τα «μαύρα σύννεφα» για το (προδιαγεγραμμένο;) τέλος της Ευρωζώνης, δεν μαζεύονται μόνο πάνω από την Κύπρο και -συνεκδοχικά- πάνω από τον ουρανό της Ελλάδας.

Όπως αναφέρουν έγκυροι πολιτικοί και οικονομικοί αναλυτές, «η Κύπρος αποτελεί το νέο θύμα του ευρωπαϊκού ολοκαυτώματος, ενώ η 16η Μαρτίου του 2013, όπου αποφασίστηκε η άμεση δήμευση περιουσιακών στοιχείων των πολιτών, θα μείνει στην Ιστορία ως η ημερομηνία της αρχής του τέλους της Ευρωζώνης και του ευρώ…

Ένα βαρύ, σκοτεινό «πέπλο» φαίνεται να καλύπτει σταδιακά τον ουρανό της Ευρώπης, με αποτέλεσμα πολλοί να αναφέρονται δυστυχώς στην «αναβίωση του «ναζιστικού φαντάσματος» και της «χιτλερικής Γερμανίας».

Η μία χώρα μετά την άλλη, αφού οδηγείται στη χρεοκοπία, «διασώζεται» από τους δανειστές της, λεηλατείται δηλαδή ο δημόσιος και ο ιδιωτικός πλούτος της, εξαθλιώνεται, εξευτελίζεται και μετατρέπεται σε άβουλη αποικία.»

Αλήθεια, τι άλλο κακό μας περιμένει ακόμη;

Προσωπικά, μετά τις γνωστές εξελίξεις στην Κύπρο, περιμένω πλέον ακόμη και τη χειρότερη των οικονομικών και πολιτικών εξελίξεων, στην Ευρωζώνη και στην Ελλάδα, αφού οι Γερμανοί δεν ορρωδούν προ ουδενός, προκειμένου να «γδύσουν» τους φτωχούς λαούς.

Αλλά δεν με στεναχωρεί αυτό… Πιστεύω εδραία μέσα μου, ότι τελικά θα τα καταφέρουμε, ακόμη και με δραχμή, ακόμη και με …γρόσι.

Εκείνο που με καταθλίβει όμως είναι, ότι τίποτε σοβαρό δεν γίνεται -με την ευκαιρία της οικονομικής κρίσης και όσων δεινών περνάμε- ώστε η χώρα να αλλάξει, το Κράτος να συμμαζευτεί, να βάλουμε φρένο στη λαμογιά, στη ρεμούλα και στη σπατάλη. Αυτά, όπως και ο εκ βάθρων εκσυγχρονισμός της πολιτικής μας ζωής, πρέπει να γίνουν πάση θυσία, για να ‘χουμε περισσότερες ελπίδες να βγούμε από την κρίση, να ξεχρεώσουμε και να διεκδικήσουμε μια καλύτερη ζωή, για μας και τα παιδιά μας.

Και πρέπει να κάνουμε από μόνοι μας την αλλαγή, χωρίς να μας το επιβάλει καμιά τρόικα και κανένας Γερμανός επικυρίαρχος.

Όσο μπορούσαμε προετοιμαστήκαμε για τη γιορτή. Στη γειτονιά μας η μεγάλη μέρα του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου γιορτάζονταν κάθε μέρα ολόκληρη την προηγούμενη εβδομάδα. Δεν έμεινε τίποτε που να μην καθαριστεί μέχρι να λάμψει. Τα χαλιά τα καντηλέρια τα μανουάλια, όλα. Κι αυτή η προσμονή της γιορτής μας έκανε όλους να αισθανόμαστε καλύτερα. Μας έκανε να ξαναθυμόμαστε πράγματα και να ανασύρουμε ξεχασμένες αξίες.

Είναι ιδέα μου ή φέτος αναρτήθηκαν περισσότερες ελληνικές σημαίες. Στα σπίτια στα μαγαζιά στα μπαλκόνια στις πλατείες. Παντού.

Δεν έχουμε οικονομική κρίση. Το αποδεικνύει η πλατεία της Ιστιαίας περίτρανα. Ότι κάθισμα καφετέριας υπήρχε ήταν κατειλημμένο από μικρούς ή μεγάλους που την ημέρα της 25^ης Μαρτίου ξεχύθηκαν για καφέ μετά την παρέλαση. Και αυτό δεν είναι μόνο αυτή την αργία. Είναι καθημερινό φαινόμενο.

Με ωραίο λόγο μίλησε η φιλόλογος του Γυμνασίου της Ιστιαίας Ασπασία Σπυροπούλου, για την διπλή γιορτή του Ευαγγελισμού και της επανάστασης του 1821. Μίλησε για τη θρησκεία για την επέτειο για την εκπαίδευση, αλλά και την υποχρέωση των εκπαιδευτικών προς τους μαθητές της. Αυτήν την ουσιαστική  της διάπλασης του ανθρώπου κι όχι μόνο της μεταφοράς του γνωστικού αντικειμένου.

Με μεγάλο ενθουσιασμό υποδέχτηκαν όλοι στην Ιστιαία, τα νεαρά παιδιά που παρέλασαν στην εθνική μας επέτειο ντυμένα με τις τοπικές φορεσιές. Το χειροκρότημα πολλαπλασιάστηκε όταν περνούσαν αυτά τα τμήματα. Ο ενθουσιασμός μεγάλωσε και πολλοί μάλιστα δε δίσταζαν να το φωνάζουν.

Δυστυχώς συνέβη και αυτό. Παραμονή του Ευαγγελισμού έκλεψαν το παγκάρι της εκκλησίας την ώρα της λειτουργίας. Όλοι οι πιστοί μέσα κι ο έξυπνος απ’ έξω. Ο ιερέας είπε «Ίσως τα είχε ανάγκη», δίνοντας το πραγματικό νόημα της θρησκείας.

Δε δουλεύουμε μόνο εμείς ως αργά. Οι άνθρωποι του Δήμου φροντίζουν να λάμπουν τα πεζοδρόμια στην εθνική μας επέτειο. Το βράδυ της παραμονής έγινε και το καθιερωμένο άσπρισμα. Αυτό για να μας θυμίσει τη γιορτή με κάθε τρόπο.

Τα αδέσποτα είναι επικίνδυνα. Η λύσσα παραμονεύει και τα οικόσιτα ζώα. Ο Δήμος για άλλη μια φορά κωφεύει. Η αυτοδικία δεν αποτελεί λύση σε πολιτισμένες κοινωνίες. Όποια κοινωνική Υπηρεσία έχει απομείνει ας ενεργοποιηθεί. Δεν ακούει κανείς;

Με τις φόλες δε λύνεται το πρόβλημα. Νέα αδέσποτα θα εμφανιστούν και νέοι «φιλόζωοι» θα προκύψουν. Είναι από τις βασικές υποχρεώσεις του Δήμου να μπει τάξη στο πρόβλημα. Ας μπει στο πρόγραμμα εμβολιασμού στείρωσης και υιοθεσίας των αδέσποτων. Φοβόμαστε να κυκλοφορήσουμε μήπως και βρεθούμε αντιμέτωποι με την αγέλη της φωτογραφίας.

Ντροπή μας είναι αυτή η κατάσταση. Οι παππούδες μας που έζησαν πολέμους και κατοχές σέβονταν περισσότερο τον τόπο τους και αυτό αποδεικνύεται από της φωτογραφίες εποχής. Μπορείτε να κάνετε μόνοι σας τις συγκρίσεις. Το χτες και το σήμερα. Δεν είναι μόνο το ΚΥΜΑ στην Αιδηψό είναι τόσα και τόσα. Πόσα ήταν τα νεοκλασικά της Ιστιαίας που εξαφανίστηκαν; Θυμάται άραγε κανείς;

Από  λόγια χορτάσαμε.

Κυκλοφόρησε παντού η γνώμη του Χάρρυ Κλύνν με θέμα: Εμπρός λοιπόν, ας χρεοκοπήσουμε! Επισημαίνει την άλλη όψη γράφοντας: «Ας βγούμε από το ευρώ και ας σταματήσουν να γίνονται εισαγωγές. Και ας πεινάσουμε όπως προσπαθούν να μας πείσουν οι ξένοι και οι έλληνες δοσίλογοι των καναλιών. Όλοι λένε ότι θα σταματήσουν να γίνονται εισαγωγές, αλλά έκατσε κανείς από εσάς να σκεφτεί τι ακριβώς εισάγουμε και τι ακριβώς να πάψει να έρχεται στην Ελλάδα;

Ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή:

-Θα σταματήσουμε να εισάγουμε αυτοκίνητα.

Τότε να δείτε κλάμα που θα ρίξουν Γερμανοί και Γάλλοι που δεν θα ξαναπουλήσουν ούτε ένα αυτοκίνητο τα επόμενα χρόνια.

-Θα σταματήσουμε να εισάγουμε γάλα, τυριά και βούτυρο.

Τότε να δείτε κλάμα που θα ρίξουν οι Βέλγοι και οι Ολλανδοί.

-Θα σταματήσουμε να εισάγουμε ξηρούς καρπούς από την Τουρκία.

-Θα σταματήσουμε να εισάγουμε καρπούζια και σταφύλια από την Αφρική.

-Θα σταματήσουμε να εισάγουμε σταφίδες από την Χιλή (αν είναι δυνατόν!)

-Θα σταματήσουμε να εισάγουμε σπορέλαια και άλλα γράσα.

-Θα σταματήσουμε να εισάγουμε ρετσίνα από την Καλιφόρνια (θου Κύριε).

-Θα σταματήσουμε να εισάγουμε τις εκατοντάδες είδη από οινοπνευματώδη ποτά.

-Θα σταματήσουμε να εισάγουμε τυριά, κονσέρβες, κέικ, ζαμπονάκια κλπ.

-Θα σταματήσουμε να εισάγουμε κινητά, τηλεοράσεις, υπολογιστές και τα χίλια δυο ηλίθια γκάτζετ που στραβώνουν τον κόσμο.

-Θα σταματήσουμε να εισάγουμε τα εκατοντάδες είδη καπνού, πούρων και άλλων δηλητηρίων.

-Θα σταματήσουμε να εισάγουμε τα παντζάρια τουρσί από την Γερμανία (θεέ μου, θεέ μου).

-Θα σταματήσουμε να εισάγουμε τα δεκάδες είδη ξένων γλυκών και σοκολατοειδών που στέλνουν τα λεφτά μας στο εξωτερικό και την χοληστερίνη στα ύψη.

-Θα σταματήσουμε να εισάγουμε ρούχα, παπούτσια, παιχνίδια, και πληθώρα από άχρηστα είδη για το σπίτι (μέχρι κόφτης για να κόβεις σε ίσια κομμάτια την μπανάνα υπάρχει!!!).

Ας επιστρέψουμε στην εποχή του 60.

Ας περπατήσουμε και πάλι ήσυχοι στον άδειο δρόμο.

Ας κοιμηθούμε το βράδυ χωρίς να ξυπνάμε από τον κάθε αργόσχολο ηλίθιο που τριγυρνάει με το αμάξι ακούγοντας τουρκογύφτικα καψουρολαϊκά ή χαζά ραπ στην διαπασών.

Ας φάμε λιγότερο και ας χάσουμε το υπέρβαρο λίπος μας.

Ας κάνουμε πάλι γιορτές-ρεφενέ.

Ας ξανακάνουμε αληθινούς φίλους, αντί για τους ηλεκτρονικούς που έχουμε σήμερα. Ξυπνάτε Έλληνες. Έχουμε περάσει δια πυρός και σιδήρου. Έχουμε δώσει τα φώτα του πολιτισμού στον κόσμο. Έχουμε τσακίσει στον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο την ιταλική και γερμανική υπερδύναμη. Και έχουμε καταντήσει σήμερα να ζητιανεύουμε από τους ευρωπαίους και να τους παρακαλάμε, ώστε να έχουμε βίντεο και κινητά. Και από πάνω καθόμαστε και μας βρίζουν, αφού δεν έχουμε πλέον ΚΑΘΟΛΟΥ αξιοπρέπεια».

Απόλυτο δίκιο έχει ο Χάρρυ Κλύνν, εντοπίζοντας τις …τρύπες από όπου μπάζουμε. Δυστυχώς ξέχασε να επισημάνει ότι από το 1960 και μετά σταδιακά ο αριθμός των Ελλήνων έμαθε:

Να μην διαβάζει, αλλά να γνωρίζει τα πάντα,

Να ζει με δανεικά για να γιορτάσει ή να πάει διακοπές,

Να μην εργάζεται για να ζήσει,

Να κάνει κομπίνες σε βάρος των υπολοίπων και κυρίως

Να μην ντρέπεται για όλα τούτα…

Να μην ντρέπεται που κλέβει το διπλανό του

Να μην συνεργάζεται

Να μην συμπονά

Να μην συμμετέχει αν δεν έχει άμεσο κέρδος ή μελλοντικό όφελος

Να μην αγαπά

Να μην έχει φίλους, αλλά μόνο γνωστούς

Να είναι δήθεν και όχι κύριος ή κυρία του εαυτού του.