Το αρχαίο θέατρο και άλλες προκλήσεις για την Ερέτρια

Του Συμεών Κεδίκογλου

Την προηγούμενη Τετάρτη πραγματοποιήθηκε προγραμματισμένη διαβούλευση στον χώρο του δημοτικού συμβουλίου στην Ερέτρια. Έχοντας πληροφορηθεί τα ενδιαφέροντα θέματα που περιελάμβανε σκέφτηκα να παραστώ για να ενημερωθώ.
Αντίθετα με άλλους που περιορίζουν την ενασχόλησή τους με την πολιτική μόνο σε προεκλογικές περιόδους ή όταν κατέχουν θέσεις εξουσίας πιστεύω ότι η ιδιότητα του ενεργού πολίτη είναι κάτι που κουβαλάμε σε όλη μας τη ζωή. Πολύ περισσότερο όταν βρίσκονται σε εξέλιξη δράσεις που αφορούν το μέλλον αυτού του τόπου και για τα οποία πάλεψα έως και πολύ πρόσφατα. Δε θα ήταν περίεργο αν ξαφνικά έπαυαν να με ενδιαφέρουν;
Θα θελα λοιπόν να γράψω δυο λόγια για τη συνεδρίαση και τα θέματα που συζητήθηκαν. Είναι θετικό που η δημοτική αρχή είχε ήδη διανείμει γραπτά όχι μόνο τα θέματα της ημερήσιας διάταξης αλλά ενημέρωνε για το τι έχει γίνει και τις προθέσεις της από εδώ και πέρα. Αυτό είναι κάτι που συνήθως λείπει καθώς έχει έναν σχετικά δεσμευτικό χαρακτήρα και απαιτεί επίσης μια προεργασία. Επιπλέον η συζήτηση διεξήχθη σε ήρεμο και πολιτισμένο κλίμα, κάτι που επίσης λείπει δυστυχώς από άλλα δημοτικά συμβούλια. Συμπολίτευση και αντιπολίτευση φαίνεται πως έχουν βρει ένα modus vivendi για το καλό του δήμου. Θεωρώ ότι η Ερέτρια άλλωστε είναι ένα από τα κορυφαία μέρη του νομού μας σε αναπτυξιακές δυνατότητες.
Επί των θεμάτων τώρα θα αναφερθώ στα δύο από αυτά που συζητήθηκαν με το μεγαλύτερο κατά τη γνώμη μου ενδιαφέρον.
a) Η αποκατάσταση του αρχαίου θεάτρου φαίνεται πως θα προχωρήσει με γρήγορους ρυθμούς και θα ολοκληρωθεί εντός αυτής της δημοτικής θητείας καθώς η χρηματοδότηση της έχει εξασφαλιστεί. Πρόκειται για τεράστιας σημασίας έργο όχι μόνο για το δήμο αλλά και όλη την Εύβοια.
Μιλάμε για ένα θέατρο του 4ου π.Χ. αι., επισκέψιμο αλλά και που θα μπορεί να φιλοξενήσει εώς περίπου 700 θεατές σε πολιτιστικά δρώμενα στο άνω του διάζωμα. Είναι αποτέλεσμα της ευτυχούς συγκυρίας συνύπαρξης δήμου που το κυνήγησε, περιφερειάρχη που ενδιαφέρθηκε και ενός ανθρώπου γνώστη, επικεφαλής μιας δραστήριας ΜΚΟ, του κ. Σταύρου Μπένου. Θυμάμαι την πρώτη φορά που οι ενεργοί πολίτες της Ερέτριας τον είχαν καλέσει να τον ενημερώσουν και ανοίχτηκε ο πρώτος κουμπαράς όπου συμβάλλαμε για τα απαραίτητα πρώτα έξοδα. Έκτοτε κύλησε πολύ νερό στο αυλάκι..
β)Αντίθετα οι προοπτικές για το άλλο μεγάλο ζήτημα που συζητήθηκε – το νησί των ονείρων – δεν είναι χρονικά τουλάχιστον τόσο ευοίωνες. Έχοντας γνώση από γραφειοκρατία και τον παραλογισμό του κατακερματισμού αρμοδιοτήτων στο ελληνικό δημόσιο, πολεοδομικές και άλλες δυσκολίες αργούν να επιλυθούν πολύ. Πολύ περισσότερο οταν οι αρμόδιες ηγεσίες εναλλάσσονται μαζί με τον εκάστοτε υπουργό. Αυτό βέβαια δε θα πρέπει να οδηγήσει την εκάστοτε δημοτική αρχή να εγκαταλείψει την προσπάθεια. Το αντίθετο!
Άλλωστε σε μια εποχή που οι δήμοι είναι “αφυδατωμένοι” οικονομικά και οι προσδοκίες τους στην παρούσα συγκυρία από την κεντρική διοίκηση είναι πολύ χαμηλές μόνο το όραμα, η σκληρή δουλειά , η διαφάνεια, η λογοδοσία και οι συναινέσεις όπου χρειάζονται θα δώσουν τις λύσεις.Αξίζουν όμως για αυτόν τον τόπο και τους πολίτες του!