Ταξιδιωτικές εμπειρίες – Ισραήλ 2015 – Ο Ιορδάνης και το βάπτισμα

του Αλέξανδρου Καλέμη

Ο Ιορδάνης, για τους Χριστιανούς, είναι ο πιο γνωστός ποταμός του κόσμου, αφού στα νερά του έλαβε τη Θεϊκή Χάρη ο ιδρυτής της θρησκείας μας. Για τον υπόλοιπο κόσμο είναι γνωστός ως η φυσική συνοριακή γραμμή μεταξύ Παλαιστίνης και Ιορδανίας. Για όλο τον κόσμο πάντως, Χριστιανούς και μη, έγινε ακόμη πιο γνωστός μετά την ίδρυση του σύγχρονου κράτους του Ισραήλ (1948) και τις συνεχείς διαμάχες και πολεμικές συγκρούσεις Ισραηλινών και Παλαιστινίων, που σταδιακά κατακερμάτισαν το Παλαιστινιακό κράτος, καθιστώντας τον σύγχρονο Ιορδάνη, συνοριακή γραμμή μεταξύ Ισραήλ και Ιορδανίας.

Τον συνοριακό ρόλο διαδραματίζει το τμήμα εκείνο του Ιορδάνη μεταξύ της λίμνης Τιβεριάδας (Γεννησαρέτ) και της Νεκράς Θάλασσας. Σήμερα παράλληλα με την δυτική όχθη του Ιορδάνη, ακολουθεί ένας μεγάλος σύγχρονος αυτοκινητόδρομος από την Τιβεριάδα μέχρι και το νότιο άκρο της Νεκράς Θάλασσας. Ο αυτοκινητόδρομος αυτός, όπως και πολλά άλλα πράγματα, ελέγχεται από το Ισραήλ, παρότι διέρχεται από παλαιστινιακά εδάφη είτε ανεξάρτητα είτε κατεχόμενα.

Είχαμε την ευκαιρία να οδηγήσουμε κατά μήκος ολόκληρο αυτόν τον αυτοκινητόδρομο, που ανά 25-30 χλμ. διακόπτεται από ισραηλινά στρατιωτικά μπλόκα, στεγασμένα σε εγκαταστάσεις πανομοιότυπες με τα δικά μας διόδια. Η διάφορα εντοπίζεται πως εκεί το σταμάτημα (ιδιαίτερα για τον τουρίστα) είναι μία απλή δωρεάν διέλευση, ενώ το αντίστοιχο σταμάτημα στους περισσότερους ευρωπαϊκούς αυτοκινητόδρομους, συνοδεύεται από την κατάθεση ενός χρηματικού ποσού. Πέραν κάθε αστείου όμως θα πρέπει εδώ να επισημάνω πως σε ολόκληρο το εξαιρετικό οδικό δίκτυο του Ισραήλ δεν υπάρχουν διόδια.

Η απόσταση του Ιορδάνη από την Ιερουσαλήμ δεν υπερβαίνει τα 30 χλμ, αλλά οι οδηγοί πρέπει να έχουν υπόψη τους πως τα GPS στις περιοχές αυτές μπερδεύονται σχεδόν όσο μπερδευτήκαμε κι εμείς να ξεχωρίζουμε ποια εδάφη είναι ισραηλινά και ποια παλαιστινιακά. Εν τούτοις η πρόσβαση στο δημοφιλές για τους Χριστιανούς σημείο του Βαπτίσματος δεν είναι ιδιαίτερα δύσκολη. Βρίσκεται στο βόρειο άκρο της Νεκράς Θάλασσας, απέναντι από την παλαιστινιακή περιοχή της Ιεριχούς.

Το σημείο αυτό προκαλεί πολύ μεγάλο ενδιαφέρον, όχι μόνο για την ιερή του σημασία, αλλά και για την ιδιορρυθμία του, αφού οι επισκέπτες έχουν την πρωτόγνωρη ευκαιρία να βρεθούν ακριβώς στη γραμμή των συνόρων Ισραήλ και Ιορδανίας. Με το δεδομένο μάλιστα πως το πλάτος της κοίτης του Ιορδάνη στο σημείο αυτό δεν υπερβαίνει τα 10 μέτρα, οι προσκυνητές επισκέπτες του Ισραήλ, που έρχονται εδώ να «βαπτιστούν» στον ποταμό, αναμιγνύονται σχεδόν με τους προσκυνητές επισκέπτες της Ιορδανίας, που επισκέφθηκαν την χώρα για τον ίδιο ακριβώς λόγο. Φυσικά η διεκπεραίωση κάποιου στην αντίθετη όχθη, θεωρείται αδιανόητη ενέργεια από τους διακριτικά εγκατεστημένους ένθεν και ένθεν Ισραηλινούς και Ιορδανούς συνοριοφύλακες.

Δύο ορθόδοξες μονές προς τιμή του Βαπτίσματος, βρίσκονται χτισμένες η μία απέναντι της άλλης στις δύο όχθες του ποταμού. Η παλιότερη είναι Ελληνική και βρίσκεται στην πλευρά της Ιορδανίας, όπου κατά τους ιστορικούς εντοπίζεται και το σημείο του βαπτίσματος. Η άλλη που βρίσκεται στην πλευρά του Ισραήλ είναι Ρωσική και έχει ανεγερθεί προσφάτως. Με απλά λόγια οι Ισραηλινοί δεν ήταν δυνατόν να αφήσουν την τουριστική αποκλειστικότητα στους Ιορδανούς. Έτσι σήμερα δύο ξύλινες προβλήτες σε απόσταση 7-10 μέτρα η μία από την άλλη, δίνουν την ευκαιρία στους Χριστιανούς προσκυνητές να εισέλθουν στα νερά του Ιορδάνη τόσο από την πλευρά της Ιορδανίας, όσο και από την αντίστοιχη του Ισραήλ. Οι υπεύθυνοι μάλιστα των μονών προσφέρουν σε ειδικές αποδυτηριακές εγκαταστάσεις, ειδικές λευκές κελεμπίες σε όσους επιθυμούν να βαφτιστούν στον ιερό ποταμό και να γίνουν επισήμως και εγγράφως «Χατζήδες».

Όλα αυτά βέβαια υπό την θέα πολυβολείων και στρατιωτικών εγκαταστάσεων, ουδεμία σχέση εχουσών με το χριστιανικό πνεύμα Ειρήνης και Αγάπης.