There are no slides in this slider.
There are no slides in this slider.
Του Πάνου Βασιλόπουλου
pvlimni@gmail.com
Οι εκδρομές με το σχολείο, με βοήθησαν να οργώσω την Ελλάδα ακόμα περισσότερο. Οι ακραίες αντιδράσεις για αυτό ήταν από το σταυρομουτσούνιασμα του κυρ Μέντιου «ρε ‘σεις πάλι εκδρομή τα πάτε, για να κάθεστε;» μέχρι και τις απειλές του κυρ Άντε «άμα δεν τα πάτε εκδρομή θα σας φέρω τα κανάλια!». Το σίγουρο είναι ότι τα παιδιά γενικά ευχαριστήθηκαν και ευχαριστιόνται τις σχολικές εκδρομές, από περιπάτους μέχρι πολυήμερες μακρινές, περισσότερο από τα μαθήματα.
Τώρα που μεγάλωσα, αρχίζω να ωριμάζω σιγά – σιγά και να βλέπω τη κατάσταση πιο ολοκληρωμένα. Στη τελευταία μονοήμερη εκδρομή μας, επισκεφθήκαμε με τους μαθητές μας τις Θερμοπύλες, το Βαγονέτο στα μεταλλεία Φωκίδας και το χάνι της Γραβιάς. Και στα τρία μέρη όλοι μας περίμεναν πως και πως.
Στις Θερμοπύλες, ένα όμορφα στημένο Κέντρο Ιστορίας, μας ξενάγησε με διαδραστικά μέσα, στην ιστορία της περιοχής και των μαχών και οι πρόθυμοι υπάλληλοι μας βοήθησαν να λύσουμε όλες τις απορίες που διατυπώσαμε. Στο προαύλιο όλη την ώρα που ήμασταν εκεί πέρασαν δύο λεωφορεία με τουρίστες και μαθητές. Ο κ. Παπασταμούλος, δημοσιογράφος στη περιφέρεια, έστειλε την αγάπη του στους Βορειοευβοιώτες. Παντού υπάρχει ένας μετανάστης μας.
Στο Βαγονέτο των μεταλλείων της Φθιώτιδας, χαρήκαμε μια εντυπωσιακή ξενάγηση στα μεταλλεία και τη βιομηχανική ιστορία της περιοχής. Οι μαθητές ντυμένοι μεταλλωρύχοι, βρέθηκαν σε βάθος 200 μέτρων και πήραν μια ανάσα από το πώς βγαίνει το ψωμί των ανθρώπων στις υπόγειες στοές. Ήμασταν μάλλον οι μοναδικοί επισκέπτες της ημέρας.
Τέλος στη Γραβιά, η ιστορία του Οδυσσέα Ανδρούτσου από την ευγενική φύλακα – ξεναγό του αναπαλαιωμένου χανιού, μας άνοιξε την όρεξη και φάγαμε στο τοπικό εστιατόριο που βρήκαμε ανοιχτό, ότι είχε σε καλές τιμές. Ήμασταν και εκεί το μοναδικό σχολικό λεωφορείο της ημέρας.
Γυρίζοντας συνεισφέραμε στα καφέ των καμένων Βούρλων και στα φέρυ Αρκίτσας Αιδηψού. Όλοι στο τέλος γυρίσαμε χαμογελαστοί.
Ο σχολικός τουρισμός προς τη Βόρεια Εύβοια είναι προφανώς παραγνωρισμένος και παραγκωνισμένος. Φαντασιώνομαι λοιπόν το Κέντρο ιστορικής ενημέρωσης για τη ναυμαχία του Αρτεμισίου, το πέρασμα από τον Ταύρο των Ωρεών. Βλέπω τη θέα από το Ναό της Αρτέμιδος και καταλήγω να ανάψω κερί για να πάω καλά στο μάθημα, σε κάποιο από τα προσκυνήματα, από τον Άη Γιάννη το Ρώσο ως τη Παναγιά Ντινιούς. Η βιομηχανική Ιστορία της περιοχής μου προσφέρει τις θεσπέσιες λίμνες των μεταλλείων λευκολίθου του Κάκαβου, που από πάνω του, τα βαγονέτα μεταφέρουν με τον Εναέριο τους επισκέπτες, από τη Λίμνη ως το Πήλι (ιδέα της υπεύθυνης της ΕΤΒΑ κ. Δίζη, όταν ήρθε στη Λίμνη το 1998 και κανείς δεν την καταδέχτηκε). Το λιμάνι στο Κυμάσι προσφέρει συνεχή πρόσβαση για τις Σποράδες και τα πορθμεία Αγιόκαμπου και Αιδηψού νυχθημερόν μεταφέρουν επισκέπτες για τη Βόρεια Εύβοια, με τα δάση και τις παραλίες το καλοκαίρι και τα …πάντα για όλο το χρόνο. Τα σχολεία είναι ο σπόρος της καλύτερης διαφήμισης της περιοχής, για την Ελλάδα, αλλά και για όλο τον κόσμο. Κάπου πέρα από τον Ταξιάρχη ο πύργος ελέγχου του νέου αεροδρομίου προεξέχει από τους ελαιώνες και συκεώνες της περιοχής. Το μνημείο του Αγγελή Γωβιού θα το βάλουμε ανάμεσα Λίμνη Ιστιαία μέχρι να ξεκαθαρίσουν όλοι με την ιστορία…Τα ξενοδοχεία και καταλύματα της περιοχής, δεν έχουν ανάγκη να κλείσουν το χειμώνα, βρίσκουμε και στις πιο απόμακρες περιοχές κάτι να φάμε και ιδρύεται και η τράπεζα Τουριστικής και Κάθε Είδους Ανάπτυξης της Βόρειας Εύβοιας(ΤΤκΚΕΑΒΕ).
Η φαντασίωση αυτή δεν είναι όνειρο αλλά είναι εμπειρία. Τα σχολεία μας, οι τουριστικοί επαγγελματίες, οι υπηρεσίες της περιοχής, μπορούν να αξιοποιήσουν αυτά που ξέρουν, για να βελτιώσουμε την οικονομική μας θέση. Όχι πουλώντας αέρα, αλλά προσφέροντας υψηλού επιπέδου υπηρεσίες και χώρους ανεκτίμητης ιστορικής, θρησκευτικής, περιβαλλοντικής αξίας. Το κακό είναι ότι ένας -ένας δε μπορεί να κάνει τίποτα, απλά μόνο να τα φαντάζεται.
Για όλα αυτά, η τοπική αυτοδιοίκηση, η περιφέρεια και το κράτος θα μπορούσαν να συντονίσουν, να συνδράμουν και να συνεισφέρουν σε μια διαφορετικού είδους ανάπτυξη, με μόνιμους στόχους και λαμπρό περιεχόμενο. Θα μπορούσαν να εμπιστευθούν την εμπειρία π.χ. των καθηγητών και των σχολείων τους , για να ξεκλειδώσουν προφανείς τρόπους προόδου. Οι ιδέες, οι μεθοδολογίες και η οργάνωση του μέλλοντός μας είναι εδώ, μες τα μυαλά μας.
Χρειαζόμαστε κάτι επιπλέον. Αυτό το κάτι που έχουμε, που μας κάνει από 40 χωριά Κατίνες, μας εμποδίζει προς το παρόν, αλλά ελπίζω να το ξεπεράσουμε…
Τα άρθρα που δημοσιεύονται εκφράζουν τον/την συντάκτη/τριά τους και οι θέσεις δεν συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του palmosev.gr
Για τις ειδήσεις της Εύβοιας κι όχι μόνο εμπιστευτείτε το palmosev.gr
