Με Παρρησία Φ. 315

Μέσα στη δίνη των κρίσιμων γιούρογκρουπ και των συνόδων κορυφής των τελευταίων εβδομάδων, όλοι εμείς οι απλοί πολίτες συνεχίζουμε να ζούμε την στριμωγμένη καθημερινότητά μας, περιμένοντας ένα ΟΚ για την όποια συμφωνία ή «απλά» ένα ναυάγιο των διαπραγματεύσεων. Σε κάθε περίπτωση πέρα από τα αποτελέσματα της οικονομικής κρίσης που αποτυπώνονται σε αριθμούς, υπάρχει και κάτι που δεν είναι μετρήσιμο.

Κι αυτό έχει να κάνει με το χάσιμο της ελπίδας. Οι περισσότεροι από εμάς έχουμε σταματήσει να κάνουμε σχέδια για το αύριο, γιατί ένα μαύρο πέπλο αβεβαιότητας σκεπάζει τα όνειρά μας πια.

Ποιος να τολμήσει πια να ξανακούσει ειδήσεις;

Τα νέα είναι πια τα ίδια και τα ίδια. Η αξιοπιστία μειώνεται κι ελπίδα ξεθωριάζει. Οι διαπραγματεύσεις συνεχίζονται κι εμείς έχουμε πάψει πια να ονειρευόμαστε. Δουλεύουμε – όσοι έχουμε δουλειά – αμέτρητες κι απλήρωτες ώρες, και πάλι λέμε ΔΟΞΑ ΣΟΙ Ο ΘΕΟΣ, κοιτώντας δίπλα μας τον φίλο, το γείτονα, τον υπερήλικα χωρίς εισόδημα, όπως βλέπουμε και τους νεότατους πενηντάρηδες συνταξιούχους να παραπονιούνται για περικοπές εισοδημάτων, σε συνομήλικους που θα πάρουν σύνταξη μετά από δεκαεννιά χρόνια, δηλαδή στα 69 τους έτη!

Ευτυχώς που υπάρχουν μέσα σ’ όλη τη μαυρίλα και οι πλακατζίδες. Σημειώνεται εύστοχα στο διαδίκτυο. «Έπρεπε να είχαμε φύγει από την Ευρώπη από τότε που πήγαν να απαγορεύσουν το κοκορέτσι».

Παρόλα αυτά υπήρξε και μια διαφορετική είδηση που έκανε πολλά χαμόγελα να ανθίσουν με την επιβράβευση κόπων χρόνων και χρόνων. Αρκετοί ήταν οι μαθητές που τα κατάφεραν με τα όποια δύσκολα φετινά θέματα, να πετύχουν υψηλές βαθμολογίες και να κάνουν γονείς και δασκάλους περήφανους. Μπράβο σε όσους υπηρέτησαν πιστά το στόχο τους κι είδαν το αποτέλεσμα που περίμεναν να παίρνει τη μορφή ενός καλού βαθμού εισαγωγής στη σχολή όνειρο. Κι ας μου επιτραπεί να συγχαρώ ιδιαιτέρως τους μαθητές μου, που με έκαναν για μια ακόμη χρονιά περήφανη. Καλή συνέχεια στις σπουδές σας!

Και για όσους τα πράγματα δεν πήγαν καλά πάντα υπάρχει μια δεύτερη ευκαιρία ή μια άλλη επιλογή. Οι νέοι άνθρωποι έχουν πάντα ανοικτό δρόμο. Η ηλικία τους επιτρέπει καινούργια ξεκινήματα και νέες αφετηρίες. Άλλωστε μπορεί το εκπαιδευτικό σύστημα στη χώρα μας να είναι κοντόφθαλμο, αλλά με το απολυτήριο στο χέρι ο καθένας είναι ελεύθερος να επιλέξει τη ζωή που θέλει κι αυτή δεν είναι απαραίτητο να περιστοιχίζεται από τους πανεπιστημιακούς τοίχους!

Αποκαρδιωτικά τα νέα κομματικά τερτίπια, με τις χωριστές «αυθόρμητες» (;) διαδηλώσεις στην Πλατεία Συντάγματος, με τους μεν και τους δε.

Μα τα κάθετα μέτρα των περικοπών, οι απολύσεις, η ανεργία κτλ. δεν έπεσαν -οριζόντια- στα κεφάλια ΟΛΩΝ των Ελλήνων; Οι χιλιάδες που αυτοκτόνησαν είχαν κομματικές ταυτότητες;

Από εδώ και πέρα, το «μάρμαρο» δεν θα το πληρώνουν και οι δυο, των …χωριστών συγκεντρώσεων;

Ο διχασμός είναι το πραγματικό …Grexit ! Ανεξάρτητα, από τι θα γίνει στη χώρα μας από τούδε και στο εξής (με συμφωνία ή όχι), όλα θα είναι δύσκολα και ζόρικα. Χρειάζεται ενότητα και όχι επιπόλαια να στήνουμε κοκορομαχίες, με οσμή εμφυλίου. Ας αφήσουμε στην άκρη τα εξυπνακίστικα, τα …«ο πείξος και ο δείξος», με ύβρεις και προσβολές, για όποιον έχει διαφορετική άποψη από τη δική μας.

Ας αναδειχτούμε ωριμότεροι των ηγετών μας κι ας πορευτούμε χέρι με χέρι, με σοβαρή δουλειά και συνεργασία, για ν’ αναστήσουμε την Πατρίδα και να σώσουμε τα παιδιά μας.

Μετά την καταγγελία του Γιώργου Μελαχροινού και το δημοσίευμα του «Παλμού» για το έλος που δημιουργήθηκε στο Ν. Πύργο, στο φ.310 με ημερομηνία 23 Μαΐου του 2015 από λύματα που λιμνάζουν υπήρξε απάντηση της Περιφέρειας , υπογεγραμμένη από τον επόπτη Δημόσιας Υγείας Βασ. Λαγό -με συστάσεις στο Δήμο- και κοινοποίηση στον κ. Μελαχροινό για την αυτοψία που έγινε στην οποία επιβεβαιώνονται τα της καταγγελίας και καταγράφονται τα εξής:

«Οι αρμόδιοι υπάλληλοι της υπηρεσίας μας (Τμήμα Περιβαλλοντικής Υγιεινής και Υγειονομικού ελέγχου) διενήργησαν αυτοψία στις 5-6-2015 και ώρα 15:17 σε ανοιχτό αγωγό ομβρίων υδάτων που βρίσκεται μεταξύ 18^ης και 19^ης οδού στην Τ.Κ. Νέου Πύργου της Δ.Ε. Ωρεών του Δήμου Ιστιαίας-Αιδηψού και διαπίστωσαν τα ακόλουθα: Στον εν λόγω αγωγό υπήρχαν στάσιμα ύδατα αγνώστου προελεύσεως και διάφορα απορριμμάτων (σακούλες μπουκάλια κλπ.). Δεν κατέστη δυνατό να διαπιστωθεί κάποια εμφανής σύνδεση οικείας με τον εν λόγω αγωγό. Κατόπιν των ανωτέρω και σύμφωνα με τα άρθρα 27 και 34 παρ.1 του ανωτέρω (α) σχετικού Υγειονομικού Κανονισμού, καθώς και το αρ.75 του (β) σχετικού Νόμου παρακαλούμε ( προς το Δήμο Ιστιαίας) όπως:

Καθαρίσετε τους αγωγούς ομβρίων υδάτων, προκειμένου να αποφευχθούν δυσάρεστες καταστάσεις για τη Δημόσια Υγεία.

Σε περίπτωση που διαπιστώσετε παράνομες συνδέσεις οικιών με τους αγωγούς ομβρίων υδάτων να προβείτε στην διακοπή αυτών των συνδέσεων.

Γενικά, να λάβετε όλα τα απαραίτητα μέτρα αποφυγής δημιουργίας στάσιμων υδάτων της περιοχής αρμοδιότητας σας, με δεδομένο ότι λόγω της εποχής αυξάνεται και ευνοείται η πιθανότητα ανάπτυξης κουνουπιών».

Παρόλα αυτά όμως το πρόβλημα παραμένει, διότι έφραξαν τον αγωγό προς τη θάλασσα και πάλι, με αποτέλεσμα τη στασιμότητα των νερών και την ανάπτυξη του πληθυσμού των κουνουπιών!

Ο πρώην Δήμαρχος Αρτεμίου Γιάννης Κωνσταντινίδης έγραψε στο διαδίκτυο όταν διάβασε το δημοσίευμά μας για τη γιορτή του Αη Γιάννη του Ρηγανά, που έγινε παράλληλα με την αναστήλωση και άνοιγμα του Πύργου του Δροσίνη (σελ.24) τα εξής: «Είμαι ευχαριστημένος που ο σύλλογος κατάλαβε μετά από 14 χρόνια ότι είναι σπουδαίο να αξιοποιείς τα ιστορικά μνημεία του τόπου σου. Ο πύργος Δροσίνη αποτελεί στην Ελλάδα μαζί με παρόμοιο κτίσμα στη Πελοπόννησο μοναδικό αρχιτεκτονικό μνημείο. Είναι περιουσία του Δήμου και έπρεπε ως ιδιοκτήτης να ενδιαφέρεται για την συντήρηση του.

Εμείς το 2004 με 6.000 ευρώ τον επισκευάσαμε τον κάναμε προσβάσιμο να τον επισκέπτεται ο λαός, τοποθετήσαμε υπάλληλο τους θερινούς μήνες να τον ανοίγει, να βοηθά τους επισκέπτες και να δίνει δωρεάν το φυλλάδιο με την ιστορία του πύργου που εκδώσαμε, ως και φωτογραφίες της περιοχής. Η επισκεψιμότητα ήταν αρκετά μεγάλη. Έως τότε ο πύργος ήταν κλειστός και δεν ενδιαφερόταν κανείς. Καθιερώσαμε τριήμερο πολιτιστικών εκδηλώσεων τα ΔΡΟΣΙΝΕΙΑ με μεγάλη επιτυχία. Ομιλίες – μουσικές βραδιές-εκθέσεις βιβλίου, ζωγραφικής, παραδοσιακών στολών, παλιάς φωτογραφίας και αρκετά άλλα. Η συμπαράσταση από τους ντόπιους ελάχιστη με αρκετή άρνηση. Μετά από εμάς, πάλι έως χθες ο πύργος εγκαταλειμμένος -κλειστός -τα Δροσίνεια σταμάτησαν και η αδιαφορία δεν συγκινούσε κανέναν. ΕΛΠΙΖΩ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ ΚΑΛΗ ΑΡΧΗ ΧΩΡΙΣ ΣΚΟΠΙΜΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΝΑ ΜΗ ΕΙΝΑΙ ΠΡΟΣΩΡΙΝΗ».

Εγώ και το εύχομαι και το ελπίζω.