Με το βλέμμα στραμμένο στο εξωτερικό – Θύματα της ψεύτικης πολιτικής
Η προηγούμενη γενιά οφείλει…συγγνώμη στους νέους
Οι νέοι πολιτικοί «καρμπόν» των προηγούμενων -Στα σκουπίδια η γνώμη μας
Άγχος, απαισιοδοξία και απογοήτευση είναι τα κύρια συναισθήματα που επικρατούν στην ψυχολογία της νέας γενιάς, ηλικίας από 19-29, μετά από τις τελευταίες πολιτικές εξελίξεις στη χώρα. Οι νέοι, περισσότερο από κάθε άλλη φορά, ασχολούνται με την πολιτική και έχουν διαμορφωμένη άποψη, καθώς όλοι αντιλαμβάνονται ότι οι στιγμές που ζούμε είναι ιστορικές και επηρεάζουν καθοριστικά το αύριο. Οι απόψεις που επικρατούν ποικίλουν. Το μόνο σταθερό είναι το συναίσθημα της απογοήτευσης για μια Ελλάδα που διώχνει τα παιδιά της μακριά με πίκρα και αβέβαιο μέλλον.
«Για ποια Ελλάδα να αγωνιστώ, αφού δεν μπορώ να ζήσω αξιοπρεπώς και να κάνω ένα νέο ξεκίνημα; Πώς να παλέψω μόνος μου από την στιγμή που ρωτήθηκα και δεν υπολόγισαν την γνώμη μου; Ίσως να μην βρω ποτέ δουλειά πάνω στον τομέα μου. Θα πρέπει να φύγω για το εξωτερικό και φοβάμαι» ήταν τα δικά μου ερωτηματικά στην όλη κατάσταση, τα οποία ενισχύθηκαν από αυτά των συνομηλίκων μου.
Ο Δημήτρης Κουμπής, φοιτητής του Οικονομικού τμήματος Αθηνών, δήλωσε: «Είμαι 25 χρονών. Η άποψη μου για την σημερινή κατάσταση της Ελλάδας είναι ότι βρισκόμαστε στον πάτο και δεν πάει παρακάτω. Σε αυτό φταίνε οι πολιτικές των προηγούμενων κομμάτων εδώ και 40 χρόνια. Πλέον ο κόσμος τους έχει βαρεθεί όλους και δεν βλέπει κάτι νέο. Ο ΣΥΡΙΖΑ ήταν ένα κόμμα διαμαρτυρίας, το οποίο μπήκε στην κυβέρνηση και προσπάθησε όσο μπορούσε να κάνει κάτι καλό.
Πάλεψε, αλλά δεν κατέληξε σε κάτι καλό και πλέον είμαστε υποχρεωμένοι να υπογράψουμε μέτρα τα οποία δεν βοηθάνε την Ελλάδα. Έχω μάθει και προσπαθώ, να βλέπω τα πράγματα με αισιοδοξία. Στην Αθήνα βλέπω ότι αν ψάξεις αρκετά μπορείς να βρεις δουλειά. Υπάρχει και η σκέψη ότι «ψάχνω αλλά δεν βρίσκω, στην ουσία όμως δεν ψάχνω». Το θέμα είναι ότι τα λεφτά, δεν μπορούν να καλύψουν τα βασικά έξοδα και τις ανάγκες που έχει ο καθένας, όποια δουλειά και αν κάνεις. Εγώ τελειώνω με τις σπουδές μου στα Οικονομικά. Σε όλες τις δουλειές, όμως ζητούν άτομα με εμπειρία. Θέλω να πιστεύω ότι θα υπάρξουν ευκαιρίες για τον καθένα από μας και θα μπορέσω να βρω κάτι πάνω στο αντικείμενο μου». Η Βαγγελιώ Αγγιστριώτη, νέα στον εργασιακό χώρο ανέφερε: «Εννοείται ότι έχουμε αλλάξει νοοτροπία. Είμαστε πλέον πιο ανοιχτόμυαλοι από τις προηγούμενες γενιές. Δεν σκεφτόμαστε όπως οι παππούδες κι οι γιαγιάδες μας. Αλλά πιστεύω ότι όλοι είμαστε σε αδιέξοδο αυτή την στιγμή. Και μια δουλειά να βρει κάποιος, είναι πολύ δύσκολα τα πράγματα και πιστεύω ότι από τον χειμώνα θα είναι ακόμη πιο δύσκολα, καθώς θεωρώ οτι θα παρθούν και άλλα μέτρα. Ο βασικός μισθός θα πέσει, όπως και οι συντάξεις.
Έχει αλλάξει η ψυχολογία μου τις τελευταίες βδομάδες με βάση τα δεδομένα της εποχής. Παρόλα αυτά, μέσα σε αυτή την κατάσταση στάθηκα τυχερή και βρήκα μια δουλειά σταθερή. Αυτές τις βδομάδες σκέφτομαι ότι ευτυχώς που βρήκα αυτή την δουλεία που έχει μια σταθερή βάση. Μου έτυχε στην καλύτερη χρονική στιγμή. Παλιότερα ήξερα το τι γίνεται στην χώρα. Και τώρα ξέρω τι γίνεται, αφού ασχολούμαι περισσότερο. Πιστεύω όμως ότι ο κόσμος της πολιτικής είναι ψεύτικος. Το τι ακούμε στις ειδήσεις δεν έχει καμία σχέση με την πραγματικότητα. Είναι προκαθορισμένο το τι θα γίνει στην Ελλάδα. Η άποψη μου είναι πως ότι είναι να γίνει, έχει υπογραφεί και έχει συμφωνηθεί ήδη. Έγινε ένα δημοψήφισμα και δεν μετρήθηκε η άποψη μου. Έγινε ένας χαμός μεταξύ των πολιτών, διαφωνήσαμε για μια βδομάδα και δεν κατέληξε πουθενά όλο αυτό το αποτέλεσμα, πήγε στα σκουπίδια. Το κύριο συναίσθημα που επικρατεί είναι η απογοήτευση.» Ο Μιχάλης Ζούτσος νέος πτυχιούχος, ανέφερε: «Κατά πάσα πιθανότητα θα προσπαθήσω να φύγω από την χώρα, γιατί δεν είμαι αισιόδοξος για τα πράγματα. Δεν είμαι δυσαρεστημένος μόνος για την πολιτική της τελευταίας κυβέρνησης. Γενικότερα είμαι απογοητευμένος με τον τρόπο που λειτουργεί το κράτος. Το κλίμα που επικρατεί στην Ελλάδα δεν είναι σωστό. Το κράτος δεν βοηθά καθόλου στην επιχειρηματικότητα και την ιδιωτική πρωτοβουλία. Αυτά είναι σφάλματα του κράτους και από την στιγμή που δεν μπορούν να κάνουν κάποιες σωστές μεταρρυθμίσεις δεν νομίζω ότι υπάρχει λόγος να μένω στην Ελλάδα. Για να παλεύω να μπω στο Δημόσιο; Δεν παίζουν μόνο ρόλο οι τελευταίες εξελίξεις. Είναι σφάλματα που γίνονται από την μεταπολίτευση και μετά. Όσο μεγαλώνει ένας άνθρωπος επηρεάζεται από τους γηραιότερους και όποια αντίδραση και να έχει σαν νέος, σιγά σιγά με την πάροδο του καιρού γίνεται ίδιος με τους παλιότερους. Οπότε στην ουσία όσο και να φαίνονται πιο εξελιγμένοι οι νέοι στις μέρες μας, στην ουσία μένουν στάσιμοι. Αν άλλαζαν οι νέοι, θα είχαν πιο φρέσκιες ιδέες. Ακόμη και οι νέοι πολιτικοί είναι καρμπόν των προηγούμενων. Υπάρχουν μεμονωμένα παραδείγματα νέων, αυτό δεν σημαίνει όμως ότι μπορούν να αλλάξουν και την κατάσταση».
Η Νικολέτα Αγαπητού, σπουδάστρια δήλωσε: «Το δημοψήφισμα δεν ταίριαζε καθόλου με την όλη κατάσταση. Οι περισσότεροι νέοι στην ηλικία μου ψηφίσαμε το «όχι» με το σκεπτικό ότι θα υπάρξει μια καλύτερη οικονομική κατάσταση και πολιτική. Τελικά γίνεται ακριβώς το αντίθετο και οι περισσότεροι πλέον σκέφτονται να φύγουν στο εξωτερικό. Δεν υπάρχουν δουλειές. Η κατάσταση μας επηρεάζει σε πολλά πράγματα. Η αύξηση του ΦΠΑ για παράδειγμα, σε κάποιες ιδιωτικές σχολές που έχουν δίδακτρα επηρεάζει ένα μέρος των νέων ανθρώπων. Εμάς μας επηρεάζει κυρίως γιατί δεν υπάρχει μέλλον. Με την εφαρμογή των νέων μέτρων, δεν θα υπάρξουν προσλήψεις αλλά απολύσεις. Οπότε και να τελειώσω την σχολή μου, δεν έχει νόημα να κάτσω να ψάξω εδώ για δουλειά. Και να μην είναι κάτι πάνω στην ειδικότητα μου, σίγουρα δεν θα πληρώνομαι καλά και δεν θα παίρνω τα κατάλληλα ένσημα -ίσως και καθόλου- ασφάλιση δεν θα έχω. Οπότε δεν υπάρχει λόγος να κάτσω να δουλέψω εδώ με τα κριτήρια που ζητάνε. Τα πράγματα θα γίνουν χειρότερα και ήδη ο κόσμος φαίνεται ότι αντιδρά. Είναι κατά των νέων μέτρων και δεν νομίζω ότι θα υπάρχει κάποια βελτίωση στην κατάσταση. Ότι ήταν να γίνει έγινε. Με το δημοψήφισμα μας δόθηκε μια ευκαιρία σαν νέος κόσμος να αλλάξουμε την κατάσταση, αλλά δεν μπορέσαμε να το κάνουμε. Αν και δεν το συνιστώ λόγω του ότι είμαι Ελληνίδα, και στηρίζω την χώρα μου, καλύτερα να σκεφτούμε για δουλειές εκτός Ελλάδος. Μια ζωή τα λεφτά θα πηγαίνουν σε αυτούς που τα έχουν, αξιοκρατία και δικαιοσύνη δεν υπάρχει στην Ελλάδα». Ο Δημήτρης Σωτηρόπουλος δηλώνει: «Δεν είμαστε εμείς τα αφεντικά για αυτά που συμβαίνουν εδώ στην Ελλάδα. Τα αφεντικά είναι απ’ έξω. Οποιαδήποτε κυβέρνηση και οποιαδήποτε ιδεολογική πλατφόρμα να ακολουθήσουμε, τα αποτελέσματα για μένα θα είναι τα ίδια, διότι είμαστε σε εποχή που κάνουν κουμάντο άλλα μέτρα και σταθμά, όπως οι επιχειρηματίες, οι έξω κυβερνήσεις και οι δανειστές. Εμείς εδώ πέρα είμαστε θύματα αυτών των πολιτικών. Έχει διαφοροποιηθεί η νοοτροπία των νέων ανθρώπων, γιατί βλέπουν τα προβλήματα άμεσα να πλησιάζουν. Πριν μπούμε σε αυτή την μνημονιακή κατάσταση δεν ασχολούνταν καθόλου. Η ενημέρωση, ωστόσο, είναι ελλιπής και αυτό οφείλεται κυρίως στα Μέσα Ενημέρωσης και όχι στο πως διαβάζουν οι νέοι. Είναι πολύ δύσκολο να βρεις ενημέρωση που να είναι αντικειμενική και να παρουσιάζει τα γεγονότα όπως ακριβώς είναι. Το κάθε μέσο εξυπηρετεί διαφορετικά συμφέροντα κατά την γνώμη μου. Έχω ακούσει από φίλους μου ότι θα πάνε στο εξωτερικό. Εγώ θα εξαντλούσα κάθε πιθανότητα να μείνω στην Ελλάδα, αλλά αν αυτό δεν ήταν εφικτό θα έφευγα. Σε αυτούς τους δύσκολους καιρούς πρέπει να είμαστε όλοι ενωμένοι και να αφήσουμε στην άκρη τα πολιτικά μας «πιστεύω». Ο Τάσος Ευλιάτης, μαθηματικός και νέος στην αγορά εργασίας αναφέρει: «Δεν έχουμε φτάσει ακόμη στον πάτο, γιατί δεν μας άφησαν να φτάσουμε ουσιαστικά. Όταν φτάσουμε στον πάτο, θα εξεγερθούμε. Ελεγχόμενα όμως, μας πάνε προς τα κάτω. Δεν είμαι καθόλου ευχαριστημένος, περίμενα καλύτερη διαχείριση και περίμενα να υπάρχει ένα πρόγραμμα για να βγούμε από το αδιέξοδο, όσο αυτό γίνεται, αλλά τα πράγματα έγιναν ακόμη χειρότερα. Όσον αφορά το εργασιακό κομμάτι είμαι πολύ απαισιόδοξος. Η δικιά μας γενιά σε σχέση με την προηγούμενη, έχει θεμελιώδεις διαφορές, αλλά υπάρχουν νέοι που δεν έχουν ξυπνήσει ακόμη».
Ο Λουκάς Ντάλλας είπε: «Είμαι απαισιόδοξος, έγιναν πολλές λάθος κινήσεις από την κυβέρνηση, όπως και από τις προηγούμενες. Η πολιτική κατεύθυνση που ακολουθείται δεν έχει μέλλον και πιστεύω ότι θα οδηγηθούμε σε αδιέξοδο. Είναι πολύ δύσκολο να βρεις δουλειά της προκοπής σήμερα. Το σκεφτόμουν εδώ και καιρό να φύγω για εξωτερικό, αλλά για προσωπικούς λόγους δεν μπορώ. Είναι πολύ αρνητικό για την χώρα να φεύγει όλο το νέο εργατικό, επιστημονικό και ερευνητικό δυναμικό της. Εδώ δεν θα μείνει κανείς στο τέλος. Δεν θα μπορούσαμε να κάνουμε και πολλά διαφορετικά πράγματα. Το μόνο που μπορείς να κάνεις είναι να κυνηγήσεις την κατάσταση και να την βελτιώσεις. Είναι όμως πολύ δύσκολο να γίνει αυτό. Θεωρώ οτι εμείς σαν γενιά είχαμε τον ελεύθερο χρόνο να σκεφτούμε πολλά πράγματα και να περάσουμε σχετικά καλά. Αυτό όμως δεν πρέπει να θεωρηθεί ότι μένουμε αμέτοχοι και άπραγοι απέναντι στην κατάσταση. Τουλάχιστον σκεφτόμαστε και βελτιώνουμε στην σκέψη μας, η οποία μπορεί να προσφέρει, όμως δεν μας αφήνουν οι συνθήκες της εποχής. Προσπαθώ να προσαρμοστώ με τα νέα δεδομένα. Όλους μας έχει επηρεάσει η υπάρχουσα κατάσταση.» Ο Κωνσταντίνος Σακκής που μόλις τελείωσε με τις σπουδές του, δηλώνει: «Πιστεύω ότι τα πράγματα δεν πάνε καλά. Παρόλο που υπογράψαμε, σε κάποια χρόνια η κατάσταση θα είναι ίδια. Το μέλλον μου είναι αβέβαιο όπως και όλων των συνομήλικων μου. Μόλις τελείωσα την σχολή μου και ίσως πάω στο εξωτερικό. Αλλά σχέδια είχα για το καλοκαίρι και για τον χειμώνα. Είχα σκοπό να ψάξω για δουλειά στην Ελλάδα. Αυτή την στιγμή έχουν αλλάξει εντελώς τα πλάνα μου.
Πρώτο μου μέλημα είναι να έρθει το πτυχίο στα χέρια μου και μετά να δω τι θα κάνω από εκεί και πέρα. Η προοπτική του εξωτερικού με τρομάζει, αλλά είναι αναπόφευκτο για έναν νέο άνθρωπο πλέον. Άτομα στην ηλικία μου δεν έχουν αντιληφθεί την σοβαρότητα της κατάσταση ακόμη. Δεν είμαι αισιόδοξος για το μέλλον της Ελλάδας». Η Λένα Πετή, νέα επιχειρηματίας με κεντρική καφετέρια στην πλατεία Ιστιαίας παρουσιάζει την κατάσταση ως εξής: «Η δουλειά έχει πέσει κατά 70% και τα πράγματα είναι πολύ άσχημα μέχρι στιγμής. Ευελπιστούμε ότι από τον Σεπτέμβριο θα είναι καλύτερες οι καταστάσεις.
Αν δεν είχα το μαγαζί θα σκεφτόμουν να φύγω από την Ελλάδα, όπως γίνεται πλέον και με πολλούς νέους της ηλικίας μου. Με συνομήλικους μου που συνομιλώ βλέπω ότι επικρατεί ένα άγχος και μια τρομοκρατία. Ελπίζω να έρθουν και καλύτερες μέρες. Ας έχουμε θετική σκέψη».
Ελβίρα Βολανάκη
Τα άρθρα που δημοσιεύονται εκφράζουν τον/την συντάκτη/τριά τους και οι θέσεις δεν συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του palmosev.gr
Για τις ειδήσεις της Εύβοιας κι όχι μόνο εμπιστευτείτε το palmosev.gr