Από τη Λίνα Αλεξίου για τον Γιώργο Καλατζή

«Μας άφησε κεραυνόπληκτους, ανήμερα Πάσχα, το μαντάτο ότι ο Γιώργος έφυγε. Ο Γιώργος, ο καλός μας Γιώργος, ο φίλος όλων, ο δικός μου φίλος και των παιδιών μου, ο γελαστός, ο ζωντανός όσο κανένας μας.

Λίγους, ελάχιστους έχω γνωρίσει που να είναι τόσο δεμένοι με τον τόπο τους όσο ήταν εκείνος με την Αιδηψό. Ακόμη λιγότερους γνώρισα που να νοιάζονται τόσο πολύ για τον τόπο τους ώστε να ξενυχτούν για να μελετήσουν τί γίνεται με τα τοπικά προβλήματα και να σκεφτούν με τί τρόπο θα φανούν χρήσιμοι, με τί τρόπο μπορούν να δράσουν για τη λύση τους.

Αυτό τον απασχολούσε αδιάκοπα, και στα χρόνια που δραστηριοποιήθηκε δυναμικά, σαν σύμβουλος της Δεκάπολης, αλλά και μετά, καθώς έβλεπε τον Δήμο μας να πηγαίνει από το κακό στο χειρότερο, μέχρι που η ιστορική μας λουτρόπολη παραδόθηκε τελικά στον Δήμο Ιστιαίας.

Ο Γιώργος αρθρογραφούσε στον Τύπο, μιλούσε στο ραδιόφωνο, ήταν μια διαρκής παρουσία αντίστασης στην έκπτωση, στον ξεπεσμό της γενέθλιας γης του. Να ένα μεγάλο μήνυμα-και παρακαταθήκη-που μας αφήνει.

Και το κυριότερο: Δεν έχανε ποτέ μα ποτέ το κουράγιο του. Αντιστεκόταν και μαχόταν στη σκέψη ότι δεν υπάρχουν πια πολλά να ελπίσει.

Πάντοτε έτοιμος για αγώνα, είχε κι ένα άλλο σπάνιο χάρισμα ο Γιώργος: Έδινε. Ήταν από αυτό το δυσεύρετο είδος ανθρώπων που βοηθούν, ακόμη και αν δεν του το ζητούσες. Όπου η παρουσία του και η στήριξή του χρειαζόταν, ήταν εκεί. Παρών! Γι’ αυτό και ασχολήθηκε τελευταία με την Περιφέρεια. Ήταν αποφασισμένος να επιμείνει.

Είχα την τύχη να γίνουμε στενοί φίλοι και συνεργάτες. Με την καλή του Ντίνα να περνάμε ώρες κουβεντιάζοντας για τον τόπο μας και τα προβλήματά του, και στο τέλος να θυμηθούμε ότι μας είχε βαφτίσει ο ίδιος νονός, ο Νίκος Αλεξίου, ο αδελφός του πατέρα μου. Ήμασταν αυτό που λένε πνευματικά αδέρφια.

Ο Γιώργος μπορεί να έφυγε, αλλά θα είναι πάντα, για τους πολλούς που τον γνωρίσαμε και τον αγαπήσαμε, ανάμεσά μας. Θα τον κρατάμε σαν αγαπημένο φίλο, ενεργό πολίτη και όχι απλώς κάτοικο της Αιδηψού, αχώριστο σύντροφο της Ντίνας, στοργικό πατέρα της Τζένης, τρυφερό γιο της δυναμικής Ευγενίας.

Καλό Παράδεισο, Γιώργο μας, και κάθε λουλούδι, κάθε δέντρο που φύτεψες θα έχει πάντα το άγγιγμά σου.-

Λίνα Αλεξίου